พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 17

ตอนที่ 17 ความเห็นไม่ตรงกัน

ฮองเฮารู้สึกชาไปทั้งหน้า ดวงตาร้อนราวกับโดนไฟเผาทำให้คนไม่กล้าสบตา นางมองไปที่หมอหลวงแล้วพูดขึ้นมาว่า “ข้าไม่สนว่าเจ้าจะใช้วิธีไหนแต่ต้องช่วยอ๋องเหลียงให้ได้”

“ขอรับ” หมอหลวงตกใจรีบหมุนตัวหันกลับไปให้คนไปตามหมอหลวงที่สำนักหมอหลวง

หมอหลวงทั้งหมดถึงแล้วขนาดใต้เท้าหย้วนพ่านยังรีบมา

ในตำหนักวุ่นวายไปหมดฮองเฮานั่งอยู่บนเก้าอี้ถ้ายซือ ฮองเฮาที่สูงศักดิ์ถูกความกลัวเข้ามาครอบงำในมือของนางถือลูกประคำ ปากท่องสวดมนต์ไม่หยุด แต่ในใจกลับไม่ได้รู้สึกสงบเลย ดวงตาคู่นั้นมองไปที่เตียงอย่างไม่กะพริบตา

องค์ราชทายาทเองก็ทรงเฝ้าดูอยู่ข้างๆสีหน้านิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเมื่อเทียบกับความวุ่นวายในห้องตอนนี้

ราวกับว่าคนที่นอนอยู่บนเตียงพร้อมจะตายได้ทุกเมื่อนั้นไม่ใช่พี่ชายของตน

หย้วนพ่านทำสีหน้าสงสัยเขาป้อนยาลงไปแล้วทำให้อ๋องเหลียงเหมือนจะหยุดหายใจ จนเขาไม่กล้าที่จะให้ยาอีก

สถานการณ์แบบนี้หากไม่รีบแก้ไขให้อ๋องเหลียงสามารถหายใจได้สะดวกเกรงว่าชีวิตของเขาคงจะยื้อไว้ไม่ได้แน่

และใช้เข็มคือวิธีที่เร็วที่สุด สามารถฝังเข็มแล้วเปิดเส้นลมปราณ ถึงจะบอกไม่ได้ว่าสามารถช่วยชีวิตอ๋องเหลียงได้ แต่อย่างน้อยก็สามารถช่วยให้เขาหายใจได้สะดวกและพ้นขีดอันตราย

อีกอย่างไม่สามารถใช้ยาได้ในตอนนี้ วิธีเดียวที่ช่วยได้คือใช้เข็ม

แต่ในสำนักหมอหลวงเหมือนว่าจะไม่มีใครที่ชำนาญการฝังเข็มเลย มีเพียงใต้เท้าหย้วนพ่านคนเดียวที่เคยศึกษามา

และอำนาจตัดสินใจในการรักษาก็อยู่ที่ใต้เท้าหย้วนพ่าน

ใต้เท้าหย้วนพ่านมองไปทางฮองเฮาที่กำลังจับลูกประคำอยู่ เขาคุกเข่าลง “ทูลฮองเฮาวิธีเดียวที่จะช่วยอ๋องเหลียงในวันนี้คือฟังเข็มพะยะค่ะ”

“ฝังเข็ม” ฮองเฮากระดกคิ้วขึ้นแล้วนึกถึงคำพูดของเสี้ยหลีโม่

นางรีบวางลูกประคำลง แล้วมองดูหย้วนพ่าน “ฝังเข็มเจ้ามั่นใจแน่ไหน”

สีหน้าของหย้วนพ่านดูครุ่นคิด “ข้าน้อยก็ไม่ค่อยมั่นใจ แต่นี่คือวิธีเดียวในตอนนี้”

ฮองเฮาถามขึ้นอย่างมีหวังว่า “วันนั้นข้าถามเจ้าเกี่ยวกับเรื่องฝังเข็มนี้ เจ้าบอกว่ามันไม่ควร ถ้าเจ้าฝังเข็มแล้วเกิดมีอะไรผิดพลาดขึ้นมา จะทำอย่างไร”

หย้วนพ่านพูดขึ้นว่า “หากฝังเข็มมั่วๆ แน่นอนว่าอันตราย แต่หากเป็นคนที่ชำนาญการฝังเข็มก็จะสามารถช่วยอ๋องเหลียงได้ ที่ฮองเฮาถามกระหม่อมในวันนั้น กระหม่อมจะตอบแบบนี้ นั่นก็เพราะจนถึงทุกวันนี้ยังไม่เคยพบเจอหมอคนไหนที่ชำนาญการฝังเข็มเลย ทฤษฎีการดูดเลือดออกสามารถใช้ได้แต่ที่น่าเสียดายคือจะไปหาหมอเทวดาแบบนี้จากที่ไหนมา”

เขาเงยหน้าขึ้น “ฮองเฮาคนที่พูดเรื่องการใช้เข็มแทงแล้วดูดเลือดออกคือใคร ถึงแม้เขาจะไม่รู้เรื่องการฝังเข็มแต่เขาอาจจะรู้จักผู้ที่มีฝีมือสูงส่งก็ได้นะพ่ะย่ะค่ะ”

ฮองเฮานึกถึงเสี้ยหลีโม่ขึ้นมาทันที นึกคิดนางเป็นแค่สาวน้อยจะไปเข้าใจอะไรการฝังเข็ม แต่นางก็พูดออกมาได้เป็นเรื่องๆหรือนางจะรู้จักกับผู้มีฝีมือ

ไม่ ไม่ใช่แน่นอน เสี้ยหลีโม่และหลี่ซื่ออยู่ในจวนตลอดเวลาไม่เคยพบเจอกับโลกภายนอก เฉิงเสี้ยงเสี้ยเองก็คงไม่ปล่อยให้นางออกไปพบผู้คน นางจะไปรู้จักผู้มีฝีมือได้อย่างไรกัน