พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 284

ตอนที่ 284 แผนซ้อนแผน

เรื่องเศร้าในจวนเฉิงเสี้ยง ยังไม่จบเพียงเท่านี้

เช้าวันต่อมา องครักษ์กว่าร้อยคนมาล้อมจวนไว้

องครักษ์พวกนี้ เป็นคนของอ๋องอานชิน

อ๋องอานชินไม่เคยให้คนมาจับตาดูหลี่ซ่วยหยุ่น ตอนที่อยู่ที่จวนหลี่ เขาพูดกับนางว่า “ข้าเคารพสิทธิ์ของเจ้า เคารพการตัดสินใจของเจ้า แต่ว่า ข้าหวังเจ้าจะรู้ว่ายังมีข้าอยู่ ถ้าเจ้าต้องการข้า ข้าจะมาช่วยเจ้าได้เสมอ แต่ถ้าเจ้าไม่ต้องการข้า ข้าก็จะไม่มารบกวนเจ้า ”

พอถึงวันนั้น หยางมามา มาหาที่จวน เล่าเรื่องที่เฉิงเสี้ยงทำกับนาง

เขาโกรธจนเลือดขึ้นหน้า แล้วก็เอาทหารมาล้อมจวนเฉิงเสี้ยง

เขาไม่ได้ใส่ชุดเกราะนานมากแล้ว วันนี้ เขาได้ใส่มันอีกครั้ง

ชีวิตในสงครามของเขา มันผ่านมาหลายปีแล้ว เขาเบื่อการสงคราม เบื่อการฆ่าฟัน แต่ว่า ครั้งนี้เขาใส่ชุดเกราะอีกครั้ง อยากจะบอกกับบางคนว่า เขายอมทำสงครามเพื่อคนคนเดียว

นายหญิงแก่ไม่ได้นอนทั้งคืน ได้ยินชุ่ยยุ่นมาบอกว่าจวนเฉิงเสี้ยงถูกล้อมไว้ คนที่มาก็คืออ๋องอานชิน

นางโมโหจนจะบ้าตาย แล้วรีบคลุมผ้าคลุมออกไป

เห็นอ๋องอานชินใส่ชุดเกราะสีทองนั่งบนหลังม้า หน้าเย็นชาดั่งน้ำแข็ง นางก็รีบบอกกับชุ่ยยุ่น ชุ่ยยุ่นก็รีบออกไปทางประตูหลังจวน

นายหญิงแก่หัวเราะ “อ๋องอานชิน เจ้ามาล้อมจวนเฉิงเสี้ยงโดยไม่มีเหตุผล ถ้าวันนี้ไม่บอกเหตุผลมา ข้าก็จะเอาชีวิตข้าสู้กับเจ้า”

อ๋องอานชินบังคับม้าเดินหน้า ความหล่อของใบหน้ามีความเย็นปกคลุมอยู่ “ไปเรียกให้เสี้ยห้วยจุนออกมา ”

“อ๋องอานชิน อย่าได้รังแกกันเกินไป”

เขายิ้มเย็น แล้วยกมือขึ้น “พลธนูก็ง้างคันศรข้ามรั้ว กลิ่นน้ำมันไฟฟุ้งเตะจมูกนายหญิงแก่ ปลายลูกดอกนั้นเต็มไปด้วยน้ำมันไฟ”

“ข้าจะพูดอีกครั้ง ไปเรียกเสี้ยห้วยจุนออกมา ” อ๋องอานชินโกรธคิ้วกระดิก พูดเสียงโกรธ

นายหญิงแก่เห็นอ๋องอานชินทำไม่สนใจอะไรเลย ในใจก็เริ่มกลัวขึ้น แต่ว่า ก็ไม่เชื่อว่าเขาจะเผาจวนเฉิงเสี้ยงได้ในกลางวันแสกๆ ภายใต้คนจำนวนมาก

นางใจดีสู้เสือพูดว่า “เฉิงเสี้ยงไม่สบาย มีอะไรก็พูดกับข้า จวนเฉิงเสี้ยงนี้ ตอนนี้ข้ายังตัดสินใจได้”

อ๋องอานชินไม่กระพริบตา ก็ให้พลธนูจุดไฟลูกดอก ยิงไปยังด้านใน ดั่งกับห่าฝนธนูไฟ

ในตอนนั้นเอง คนชุดดำหลายคนก็กระโดดข้ามเข้าจวนเฉิงเสี้ยงไป เข้าไปในลานเสี้ยจื้อ เอาคนที่อยู่ในลานเสี้ยจื้อหลบออกไป

นายหญิงแก่จะขวางไว้ได้อย่างไร? ความโอหังของนาง เทียบกับทหารม้าของอ๋องอานชินแล้ว คิดไปก็น่าขำสิ้นดี

อ๋องอานชินขี่ม้าเข้าไป มาถึงลานเสี้ยจื้อ

เขาอยู่ข้างในคนเดียวราว15นาที ข้างในมีเสียงร้องเจ็บปวด คนจวนเฉิงเสี้ยงไม่มีใครกล้าเข้าไป นายหญิงแก่ก็ถูกห้ามไว้ด้านนอก ไฟก็กำลังลุกลาม

ชุ่ยยุ่นกูกูไปตามอ๋องหลี่ชิน นายหญิงแก่ฉลาดมาก ไม่ไปหาเหลียงไท่ฝู้ แต่ไปหาอ๋องหลี่ชิน อ๋องหลี่ชินเคารพขนบธรรมเนียมของราชนิกุล เขาคงไม่ยอมในสิ่งที่อ๋องอานชินทำลงไปวันนี้แน่

แต่ว่า ตอนที่ชุ่ยยุ่นกูกูไปหาอ๋องหลี่ชิน เหลียงไท่ฝู้ก็อยู่พอดี