พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 286

ตอนที่ 286 มือสังหาร

หลีโม่และเซี่ยวโธ่อยู่ที่เกาะคนบ้า โดยไม่รู้ว่าเมืองหลวงเกิดเรื่องมากมาย

เป็นอย่างที่หลีโม่คาดเดา โรคผีดิบระบาดมาจากเกาะคนบ้าจริงๆ

จริงแล้วต้นเหตุของโรคหาได้ไม่ยาก ก่อนหน้านี้ซือถูเย้นส่งคนมาบนเกาะ มัวแต่ตรวจสอบคน แต่ไม่ได้ตรวจสอบสัตว์ ดังนั้นก็เลยไม่รู้ว่าสาเหตุของโรคมาจากไหน

นายน้อยตระกูลลหลิวที่ถูกหมอของกรมฮุ่ยหมินนำตัวไปนั้น ให้แยกอยู่ห้องเดี่ยว เอาราวเหล็กมากั้นไว้ ด้านหลังเป็นป่าทึบติดเขา

หลีโม่เข้าไปก็รู้ว่ามีซากสัตว์จำนวนมาก มีหนู หมาป่า กระต่าย แล้วก็พวกค้างคาวจำนวนมาก

คืนนั้นบนเกาะ เซียวโธ่จับหนูได้หนึ่งตัว กะจะย่างกิน

แต่ตอนที่กำลังฆ่าหนูนั่นเอง หลีโม่เห็นว่าดวงตาของหนูมันแดงแจ๋ อ้าปากจะกัดคน และบนตัวมันก็มีกลิ่นเหม็น

นางก็เลยให้เซียวโธ่จับหนูนั่นมัดไว้ เพื่อตรวจสอบบนตัวหนู พบมีรอยฟันกัด แผลเน่าแล้ว

หนูนี่ก็เป็นผู้ป่วยโรคผีดิบเหมือนกัน

เชื้อโรคก็เกิดจากเกาะนี้

สองวันต่อมา งานเดียวของหลีโม่และเซียวโธ่ก็คือ ตามหาเชื้อ

วินิจฉัยเบื้องต้นว่า เชื้อไวรัสมาจากตัวค้างคาว ค้างคาวไปกัดหมาป่า หมาป่าเป็นพาหะของโรค แล้วไปไล่กัดสัตว์อื่นๆ ที่นี่เป็นที่สะสมของโรค ส่งทอดกันไปมา

หลีโม่พบว่า ค้างคาวกัดหมาป่า แล้วก็กัดสัตว์อื่นๆด้วย แต่เมื่อหมาป่าไปกัดสัตว์อื่น สัตว์ก็จะป่วยแทน แต่หมาป่าไม่ป่วย ดังนั้น ซากสัตว์ทั้งภูเขา แต่ไม่พบซากหมาป่าเลย

บางทีค้างคาวก็มีตายบ้าง แต่หมาป่าไม่ตายเลย

หลีโม่และเซียวโธ่ก็ตามหมาป่าไป พบว่าหลังจากที่หมาป่ากัดสัตว์อื่นๆแล้ว ก็มักจะไปเคี้ยวๆพืชที่มีฟัน พืชชนิดนี้หลีโม่ไม่เคยเห็นมาก่อน

มีสีเขียวทั้งลำต้น ขนาดเท่าฝ่ามือ โตสูงขนาดคน ลำต้นใหญ่ประมาณหัวแม่มือ ตัดออกมียางสีแดง สีเหมือนเลือด

หลีโม่รู้จักสมุนไพรมากมาย แต่ไม่รู้ว่าพืชชนิดนี้คืออะไร

นางลองให้หนูกินพืชชนิดนี้ แต่ว่า หนูกินลงไปไม่นานก็ตาย

พืชชนิดนี้มันมีพิษ

แต่ว่า ทำไมหมาป่าถึงมีภูมิคุ้มกันต่อพืชมีพิษนี้ล่ะ?

หลีโม่และเซียวโธ่ก็ติดตามหมาป่าไปอีก พบว่าก่อนที่หมาป่าจะไปกินพืชนั้น ได้มากินน้ำแร่ที่ผุดขึ้นมาด้านหลังเขาก่อน

หรือว่าความลับจะอยู่ที่น้ำแร่นี้?

เพื่อที่จะยืนยันหลักการนี้ หลีโม่ก็จับกระต่ายป่าที่มีเชื้อ ป้อนน้ำแร่ให้มันแล้วให้มันกินสมุนไพร หลังจากที่กระต่ายกินลงไปประมาณ1ชั่วยาม ก็เริ่มสงบลง แล้วก็ไม่มีการดิ้นจะกัดคน ถึงแม้ตาจะแดง แต่กระต่ายตามันสีแดงอยู่แล้ว

จริงอยู่ ว่าจะทดลองแค่กระต่ายไม่ได้ เซียวโธ่กลายเป็นนายพรานจับสัตว์ คืนเดียวจับแมวป่าได้เป็น 10 ตัว ทั้งยังจับหมาป่าได้อีก สัตว์พวกนั้นล้วนติดโรคทั้งหมด

แมวป่า 10 กว่าตัวกับหมาป่า ทั้งหมดถูกให้ยาตามแบบการรักษากระต่ายครั้งก่อน ทั้งหมดอาการดีขึ้น

นี่หมายความว่า น้ำแร่และพืชที่ไม่มีชื่อชนิดนี้ เป็นยาถอนพิษโรคผีดิบ

หลีโม่เริ่มคิดค้นยา เพื่อที่จะขนกลับไปได้สะดวก

ในสองวันนี้ เซียวพบว่ามีคนมาแอบมอง แต่พวกนั้นแค่มาดูเฉยๆ ไม่ได้เข้ามารบกวน เซียวโธ่ก็ไม่สนใจ

หลีโม่รู้ดีว่าพวกนั้นคือใคร เป็นคนของกุ้ยไท่เฟย ตอนที่ออกเมืองมา หลบออกจากพวกนั้นไม่ได้

แต่ว่า หลีโม่และเซียวโธ่ก็รู้ดีว่า ที่พวกนั้นไม่โจมตีตอนนี้ ก็เพราะว่ารอคำสั่ง

ดังนั้น ทั้งสองก็ระวังตัวเองมาก หลีโม่ทำลูกศร ชุบยาพิษ เพื่อเตรียมรับมือ