พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 423

ตอนที่ 423 พิษท่งหมิง

หลีโม่รู้ว่าคำพูดนี้จะต้องมีที่มาที่ไปแน่ นางทำเป็นมองดูนางอย่างไม่เข้าใจ “ความหมายของกุ้ยไท่เฟยคือ?”

กุ้ยไท่เฟยพูดอย่างเยือกเย็นว่า “บอกความจริงเจ้าก็ได้ ฮ่องเต้ใกล้สวรรคตแล้ว หากเจ้ายังอยากที่จะรักษาตำแหน่งอำนาจพระฉายาอ๋องซื่อเจิ้ง ก็จะต้องวางแผนเตรียมการใหม่แล้ว”

ในใจหลีโม่แอบตกใจ ฮ่องเต้ใกล้สวรรคตแล้ว? แต่นางรู้ได้อย่างไร? ข่าวคราวทุกอย่างในตำหนักซีเวยถือเป็นความลับ เรื่องนี้ แม้แต่ซือถูเย้นยังไม่รู้เลย

“นี่เป็นไปไม่ได้ อาเย้นเอ๋อร์ไม่เคยพูดถึง” หลีโม่พูด

“เขาจะไปรู้อะไร? หากเขามีสมอง ก็ควรที่จะใช้อำนาจที่มีในมือทำเพื่อตัวเอง แต่ตอนนี้สิ่งที่เขาทำคือเป็นคนปิดทองหลังพระ เสียดายสมองของเขา” กุ้ยไท่เฟยพูดอย่างเย็นชา

หลีโม่ไม่พูดอะไร ในใจกำลังคิดชั่งดูว่า คำพูดของกุ้ยไท่เฟยมีความจริงเท็จมากแค่ไหน

วันนี้ที่กุ้ยไท่เฟยอุตส่าห์ไปขอให้นางมาหา มีจุดประสงค์ชัดเจน ก็คือให้นางไปพูดโน้มน้าวซือถูเย้นแย่งชิงบัลลังก์ แต่นางรู้มาตลอดว่า ซือถูเย้นไม่มีความคิดที่จะเป็นฮ่องเต้ นางเองก็สนับสนุนอ๋องหนานหวยมาตลอด ทำไมถึงปล่อยวางอย่างกะทันหัน นอกจาก นางรู้แล้วความเป็นไปได้มีไม่สูง แต่ทำไมความเป็นไปได้ถึงไม่สูง?

เพราะฮ่องเต้ใกล้สวรรคตแล้ว เวลามีไม่มากแล้ว

หลีโม่อยากรู้มาตลอดว่าฮ่องเต้ป่วยเป็นอะไรกันแน่ และเมื่อก่อนก็เคยได้ยินว่ากุ้ยไท่เฟยเคยไปหาเถาเด๋อเพื่อสาปแช่งฮ่องเต้ แน่นอน นางไม่เชื่อหรอกว่าฮ่องเต้จะป่วยเพราะถูกสาปแช่ง แต่ว่าไม่สามารถพบคน ไม่สามารถรักษา โรคนี้คิดว่าคงเป็นโรคที่เจอแสงไม่ได้

“ฮ่องเต้ป่วยเป็นอะไรกันแน่?” หลีโม่ลองหยั่งเชิงถามขึ้น

กุ้ยไท่เฟยเม้นหยันมุมปาก “คิดก็รู้”

คิดก็รู้? นางก็ยังคิดไม่ออก แต่ว่า ถึงแม้กุ้ยไท่เฟยจะมีท่าทีเหมือนไม่รู้สึกอะไร เกรงว่าแต่ ตัวเขาเองก็ไม่รู้

แต่ถ้านางไม่รู้ว่า ฮ่องเต้ป่วยเป็นโรคอะไร แล้วรู้ได้อย่างไรว่าฮ่องเต้ใกล้สวรรคตแล้ว?

ตอนนี้นอกจากตะหนักซีเวยแล้ว คนเดียวที่รู้อาการของฮ่องเต้ก็คือฮองไทเฮา หรือว่าข้างกายฮองไทเฮาจะมีหนอนบ่อนไส้?

ไม่น่าแปลก กุ้ยไท่เฟยจะต้องมีคนของตัวเองอยู่ที่ในวังอยู่แล้ว

หากฮ่องเต้ใกล้สวรรคต ซือถูเย้นก็สมควรรีบเตรียมการรับมือแล้วจริงๆ ดีที่ตอนนี้เหลียงไถ้ฝู่ไม่ค่อยกล้าเคลื่อนไหวอะไรมาก องค์รัชทายาทก็ถูกกักบริเวณ ฮองเฮาถูกปลด ทางด้านนั้นจึงยังไม่ต้องกังวลมาก

“หากกุ้ยไทเฟยไม่มีเรื่องอื่นอีก หลีโม่ขอตัวก่อน”

กุ้ยไท่เฟยพูดอย่างเรียบเฉยว่า “ไปเถอะ”

หลีโม่หันตัว เปิดประตู เสียงกุ้ยไทเฟยก็ดังมาจากข้างหลังอีก “อีอย่าง เจ้าชำนาญการแพทย์ รู้ว่าอะไรคือพิษท่งหมิงไหม?”

ในใจหลีโม่ตกตะลึง หันกลับไปอีกครั้ง ดวงตาเริ่มแดง “ไม่รู้จัก กุ้ยเฟยหมายความว่าอย่างไร?”

กุ้ยไท่เฟยหัวเราะบางๆ “กลับไปลองสืบดูก่อน เมื่อรู้ว่าพิษท่งหมิงนั้นคืออะไรแล้ว เจ้าจะกลับมาหาข้าเอง”

หลีโม่รีบออกไปทันที

มามากับเตาเหล่าต้าเย็นเอ๋อร์รีบตามมา “เกิดอะไรขึ้น?”

หลีโม่พูดเสียงต่ำ “มามา ในวังมีตำราแพทย์มากมายใช่ไหม?”

“ใช่ ไท่โรงหมอมีห้องหนังสือโดยเฉพาะ สะสมตำราแพทย์ไว้อย่างมากมาย”

“ข้าจะรีบเข้าวังไปทำธุระ เสี่ยวเตาไปกับข้า พวกเจ้ารออยู่ที่จวน ถ้าท่านอ๋องกลับมาถามหา เจ้าก็บอกว่าข้ามีธุระออกไปข้างนอกแล้ว”

“พระชายา เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?” มามาแลกแขนนางมาถาม

ในใจหลีโม่รู้สึกหวาดกลัวอย่างบอกไม่ถูก คิดได้ว่ามามาอยู่ในวิงตั้งนานหลายปี บางทีอาจจะเคยได้ยินเรื่องพิษท่งหมิงก็ได้ นางจึงถามว่า “มามา เจ้ารู้ไหมว่าอะไรคือพิษท่งหมิงไหม?”

มามาพยักหัว “พอรู้บ้าง”

“พิษท่งหมิงคืออะไร? คนที่เป็นพิษท่งหมิงจะมีอาการยังไง?” หลีโม่ถาม