พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 529

ตอนที่ 529 ฮ่องเต้ที่เดินตามเส้นทางไม่ปกติ

หลีโม่กลับจากคุก อารมณ์ไม่ค่อยดี เดิมทีก็ไม่ค่อยดี มาเห็นนางยิ่งไปใหญ่

ชีวิตคนเรา ต้องการอะไรกันแน่? เหมือนกับกุ้ยไท่เฟย ถ้านางอยู่นิ่งๆเสียหน่อย ก็จะสบายทั้งชีวิต

บางที ชีวิตก็เจอปัญหาแบบนี้ไม่กี่ครั้ง แล้วมีจุดจบแบบนี้ นางก็เลยไม่รู้สึกผิดที่ทำไป

แต่นางไม่รู้สึกผิดจริงหรือ? แล้วตอนที่แหกปากตะโกนเรียกชื่อลูกตัวเองนั้น นางไม่รู้สึกผิดหรือ?

พอควบม้ามาถึงประตูวัง เห็นอ๋องหนานหวยออกมาจากวัง เขาขี่ม้าขาว ใส่ชุดท่านอ๋องมังกร4เล็บ หน้านิ่ง ตั้งใจวาดคิ้วให้ยาวถึงผม หลีโม่จำได้เมื่อก่อนคิ้วของเขาสั้น

ทั้งสองพบหน้ากัน อ๋องหนานหวยทำความเคารพก่อน “พี่สะใภ้！”

หลีโม่มองเขา ก็ยิ้ม แสงส่องมาใส่หน้าพอดี ทำให้เขายิ้มละเหมือนจะจริงใจ “ท่านอ๋องช่วยข้าไว้ ข้ายังไม่ได้ไปขอบคุณท่านเลย”

อ๋องหนานหวยหัวเราะ “เรื่องเล็กน้อย พี่สะใภ้ไม่ต้องขอบคุณหรอก”

หลีโม่จับบังเหียนม้า “ข้าแปลกใจมาก ท่านอ๋องรู้ได้อย่างไรว่ากุ้ยไท่เฟยอยู่ที่ภูเขาหลินซาน？”

“ก็แค่เรื่องบังเอิญ”

“บังเอิญ?” หลีโม่หัวเราะ “บังเอิญเสียจริง บังเอิญที่ไปที่นั่น บังเอิญที่ช่วยข้าและองค์ชายเจ็ด บังเอิญที่จับตัวกุ้ยไท่เฟย เพียงแต่ว่า ท่านอ๋องไม่เห็นแก่ความเป็นแม่ลูกหน่อยหรือ?”

อ๋องหนานหวยหน้าเปลี่ยนสี “ซุนซื่อก่อกบฏ จิตใจโหดเหี้ยม ใครใครก็สามารถฆ่าได้ ข้าเห็นแก่บ้านเมืองเป็นหลัก เรื่องอื่นเป็นรอง”

“แม้แต่แม่ ยังไม่เรียก ท่านอ๋องปัดความรับผิดชอบได้ดีจริงๆ กบฏซุนซื่อ ดีมาก ดีจริงๆ” หลีโม่ไม่รู้ว่าทำไมตนเองได้พูดเช่นนั้น หลีโม่ไม่หลงเหลือความสงสารให้แก่กุ้ยไท่เฟยเลย

อ๋องหนานหวยมองนางนิ่งๆ แล้วยิ้ม “พี่สะใภ้ไปแห่งใดมารึ? หรือไปคุกหลวงมา?”

“ถูกต้อง ข้าไปคุกมา” หลีโม่ตอบ

“อืม ไปแล้วก็ได้แต่พบหน้านาง นางพูดไม่ได้ เขียนหนังสือก็ไม่ได้ ทำร้ายคนก็ไม่ได้แล้ว อ๋องหนานหวยถอนหายใจเบาๆ ”

“เจ้ากลัวนางพูดได้หรือ?” หลีโม่ประชด

“ไม่กลัว” อ๋องหนานหวยรีบตอบ “จริงๆนางจะพูดอะไรแล้วอย่างไรเล่า? จะมีใครเชื่อถือ มันจบแล้ว ฮ่องเต้ก็ช่วยข้า นางพูดอะไรไปก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ เจ้าคิดว่าข้าตัดลิ้นนางแล้วเผามือนาง แปลว่าข้ากลัวนางพูดงั้นหรือ?”

อ๋องหนานหวยเม้มปาก แล้วก็ควบม้าเดินหน้ามาข้างๆหลีโม่ แล้วก็พูดว่า “ข้าก็แค่อยากลงโทษนาง ที่นางวางยาพิษข้า ลงโทษนางที่จะข้าลูกตนเอง”

“หรือว่าท่านอ๋องไม่ได้วางยาพิษนาง? หนอนพิษอู่รื่อ(เป็นหนอนพิษประเภทหนึ่ง ถ้าโดนแล้วจะตายภายในห้าวัน) ” หลีโม่มองเขา

“ข้ายอมทรยศคนทั้งแผ่นเดิน แต่ไม่ยอมให้ใครมาทรยศข้า เจ้าจิตใจดี สักวันต้องตกอยู่ในมือข้า” อ๋องหนานหวยพูดจบก็ควบม้าจากไป ดูท่าทางดีใจ

หลีโม่อารมณ์เสียไปอีก แม่ง

แล้วไอ้นี่มันเข้าวังมาทำอะไร? น่าจะมาหาซุนฟางเอ้อร์ เพราะเขาถูกวางยา แต่ซุนฟางเอ้อร์อยู่ที่ตำหนักซีเวย เขาเข้าพบได้หรือ?

คนของกุ้ยไท่เฟยที่ส่งมาสอดแนมยังกำจัดไม่หมด พวกนั้นจะเชื่อฟังอ๋องหนานหวย ถ้าจะเข้าตำหนักซีเวยไปเอาได้ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก