พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 561

บทที่ 561 พวกข้าไปกันเถิด

ใครไม่ต้องการให้เสี้ยหลีโม่รักษาโรคระบาดให้หายกัน？ แน่นอนว่าเป็นพวกยึดมั่นทำสงคราม

เพราะว่า ถ้าเกิดเสี้ยหลีโม่รักษาโรคระบาดได้ เป่ยม่อจะเปิดศึกกับแคว้นต้าโจวได้อย่างไร ไม่เช่นนั้นก็จะเป็นการกินบนเรือนขี้บนหลังคาไม่ใช่？

หลีโม่เตรียมใจไว้ตั้งนานแล้ว ดังนั้นเมื่อได้ยินคำตักเตือนขององค์หญิงอาน ก็แค่ยิ้มอย่างจางๆ

งานเลี้ยงรัฐของเป่ยม่อนั้นแปลกมาก ไม่แบ่งแยกอาหาร แต่จะเป็นการนั่งโต๊ะหนึ่งสิบกว่าคนแล้วรับประทานอาหารบนโต๊ะร่วมกัน

งานเลี้ยงรัฐที่รับประทานอาหารร่วมกันนี้ เป็นวิธีที่ฮ่องเต้ของเป่ยม่อนำมาต้อนรับเหล่านักรบ ที่มีความหมายว่า ถึงข้าจะเป็นฮ่องเต้ แต่ว่ามีอะไรข้าก็แบ่งปันกับทุกคน

แต่เมื่อผ่านไปเป็นเวลานาน ก็กลายเป็นเอกลักษณ์ที่โดดเด่นของงานเลี้ยงรัฐ

คืนนี้ฮองไทเฮาก็เข้าร่วมงานด้วย การแต่งกายของนางสนมเป่ยม่อ นั้นโดดเด่นเป็นพิเศษ และชุดราชพิธีของ

ฮองไทเฮาและฮองเฮา นั้นเป็นสีเหลือง ส่วนชุดราชพิธีของฮ่องเต้จะเป็นชุดคลุมมังกรสีดำ

เมื่อฮองไทเฮาเจอซือถูเย้น ก็เรียกเขาขึ้นไปพูดคุยด้วยความสนิทสนม “เจ้าละก็ ไม่มาเยี่ยมข้าซะนานเลย เดี๋ยวต้องลงโทษเจ้าให้ดื่มหลายๆแก้ว”

น้ำเสียงของคำพูดนี้ เหมือนกับเหลาไท่ไท่ที่กำลังออดอ้อน

เมื่อได้ฟังเช่นนั้นซือถูเย้นก็หัวเราะแล้วพูดว่า “นี่ก็มาแล้วไม่ใช่？”

“มาบ่อยๆ มาบ่อยๆนะ！” ฮองไทเฮาตบหลังมือของเขา “เดี๋ยวเจ้ามานั่งกับข้า พระชายาของเจ้าคือคนไหน？ ทำไมไม่มาพบ？”

ที่จริงหลีโม่ก็ยืนอยู่ข้างๆซือถูเย้น นางก้าวไปข้างหน้าหนึ่งก้าว ยิ้มแล้วพูดว่า “เสี้ยหลีโม่ถวายบังคมฮองไทเฮา ขอให้ฮองไทเฮามีแต่ความโชคดี”

“ดีดี！” ฮองไทเฮามองนาง แล้วใบหน้าเต็มไปด้วยชื่นชม “ไม่เลว หน้าตาก็ดูดี คนก็มองดูฉลาด เดี๋ยววันหลังไปนั่งที่พระราชวังขอข้านะ”

“เพคะ ฮองไทเฮา！”ตอนนี้หลีโม่แค่อยากรอคำสั่งของฮ่องเต้จากนั้นก็ไปพื้นที่ที่โรคระบาด

แต่ว่า งานเลี้ยงนี้ ฮ่องเต้และฮองเฮาทั้งสองไม่ได้เข้าร่วมงานเลี้ยงในเวลาเดียวกัน แต่ให้อ๋องฉีเป็นเจ้าภาพแทน

ยิ่งไปกว่านั้น ขุนนางที่มาร่วมงานก็มีแค่ไม่กี่คน สถานการณ์เช่นนี้ แม้แต่ฮองไทเฮาก็ตกใจ

นางสั่งให้คนไปเชิญฮ่องเต้ แต่ว่าฮ่องเต้ก็สั่งให้คนมากราบทูลว่า ร่างกายไม่ค่อยสบาย ฉาวฮองเฮาก็เช่นเดียวกัน

สีหน้าของฮองไทเฮาขาวซีด แต่ว่า นางยังคงยิ้มและเป็นเจ้าภาพกับอ๋องฉีกับงานเลี้ยงที่ตลกเช่นนี้ แล้วฮองไทเฮาก็ทูลด้วยตัวเอง ขอเชิญพระชายาอ๋องซื่อเจิ้งของแคว้นต้าโจว ไปรักษาพื้นที่ที่โรคระบาดให้กับประชาชน

ถ้าเกิดพูดว่ามีปัญหาอะไรแล้วละก็ ปัญหาครั้งนี้ก็คือฮ่องเต้ฮองเฮาและเหล่าขุนนางไม่มาร่วมงาน

เป็นใครก็ดูออกว่า นี่ไม่ใช่พระราชโองของฮ่องเต้เป่ยม่อ มันเป็นแค่คำทูลของฮองไทเฮา ถ้าถึงตอนนั้น ฮ่องเต้เป่ยม่อของพวกเขาก็สามารถพูดได้ว่า ไม่เคยอนุญาตให้เสี้ยหลีโม่เข้าไปพื้นที่ที่โรคแพร่ระบาดอยู่

เป็นการหลอกใช้ฮองไทเฮา หรือเป็นความคิดของฮองไทเฮาอยู่แล้ว ไม่ทราบเลย

แต่รู้อยู่เรื่องเดียวว่า คนบนๆล่างๆของเป่ยม่อนั้น รังแกคนเกินไปนัก

หลังจากที่ฮองไทเฮาทูลว่าให้หลีโม่ไปร่วมมือรักษาพื้นที่ที่โรคแพร่ระบาด ซือถูเย้นก็พาหลีโม่ไปทันที ตอนกำลังจะไป ก็ทำแก้วแตก

แน่นอนว่าคนของแคว้นต้าโจวก็ไปด้วย

อ๋องฉีก็ไม่มีหน้าตามออกไป จากนั้นก็กลับตำหนักไปอย่างเงียบๆ หลังจากที่ผ่านไปหลายชั่วโมงก็เรียกคนไปส่งของที่จาวเหวินก่วน บอกว่าเป็นของทักทายด้วยความจริงใจ

แต่ว่า เมื่อคนไปถึงจาวเหวินก่วน กลับบอกว่าพวกซือถูเย้นไม่เคยกลับมา หลังจากที่ทำการตรวจสอบ ของที่พึ่งย้ายไปวันนี้ ก็ถูกย้ายออกไปทั้งหมด