พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 575

บทที่ 575 สายเชือกเตาปาออกโรง

คนรอบๆต่างก็พากันมองมา ต่างก็แปลกใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

หมอของกรมฮุ่ยหมินต่างก็หยุดลง ท่าทางเหมือนกำลังรอดูอะไรสนุกๆ

“พระชายา ใต้เท้าซูเป็นอะไร? ทำไมเจ้าถึงมัดใต้เท้าซูไว้?” หลี่ฝูคนในชุมชนเข้ามาถาม

หลีโม่ก็ไม่ตอบ ลากเขาเดินออกไปอย่างต่อเนื่อง

ทหารของซูม่อเห็นเขาถูกหลีโม่ลากไว้ ต่างก็มาล้อมรอบ แต่ต่างก็เคารพนับถือหลีโม่มาตลอด ไม่กล้าเข้ามาทำอะไรนาง

จนเมื่อเห็นซูม่อเกือบจะถูกรัดคอตายแล้ว ถึงค่อยมีทหารเข้ามาห้าม “พระชายา ใต้เท้าซูจะหายใจไม่ออกแล้ว ท่านปล่อยเขาเถิด มีอะไรก็ค่อยๆคุยกัน”

หลีโม่ยืนนิ่ง มองดูผู้คนที่ต่างก็ล้อมรอบเข้ามา ทางด้านเขตตะวันตก พวกหลิ่วหลิ่วต่างก็มองมาดูอย่างแปลกใจ นางค่อยๆคลายเชือกเตาปาออกหน่อย ให้ซูม่อได้หายใจ

หลังจากนั้น นางมองไปรอบๆผู้คน พูดขึ้นเสียงดังว่า “ใต้เท้าซูของพวกเจ้า คิดว่าข้ามาเป่ยม่อ ไม่ได้มาช่วยพวกเจ้าด้วยใจจริง แต่มาเพื่อกระตุ้นให้เกิดการสู้รบระหว่างทั้งสองประเทศให้เป็นไปอย่างต่อเนื่อง ข้าอยากถามทุกคนว่า ในที่นี้มีกี่คนที่คิดระแวงข้าเหมือนกับใต้เท้าซู?”

เมื่อคำนี้พูดออกไป ทุกคนต่างก็พากันวิพากษ์วิจารน์กันขึ้นมาทันที

แต่ว่าพวกเขาก็ไม่ได้โทษซูม่อ เพราะตั้งแต่หลังจากเกิดเหตุแผ่นดินไหวเป็นต้นมา ซูม่อก็เฝ้าอยู่ตรงนี้ ช่วยเหลือผู้ประสบภัย ทุกคนต่างก็สำนึกในบุญคุณของเขา

แต่ก็ช่วยพูดกับซูม่อว่า พระชายาไม่ได้คิดเช่นนั้นหรอก

หลี่ฝูพูดกับซูม่อว่า “ใต้เท้าซู ข้าน้อยเคารพนับถือท่านมาตลอด และก็เคารพนับถือพระชายา ถึงแม้ข้าน้อยจะไม่รู้อะไร แต่หลายวันมานี้ที่ได้ใกล้ชิดกับพระชายา ข้ารู้สึกว่าพระชายาเป็นคนดี ยังไงก็ไม่มีทางคิดคดแน่”

ซูม่อหายใจโล่งขึ้นบ้างแล้ว เห็นหลีโม่กำลังปลุกอารมณ์ของทุกคน ก็ยิ่งโกรธจัด หลังจากที่ฟังหลี่ฝูพูดแล้ว เขาก็พูดว่า “พวกเจ้าไม่ต้องหลงกลนางอีกต่อไปแล้ว นางกำลังจะทำให้เป่ยม่อของเราหวาดกลัว สูตรยาที่นางให้มา ถึงตอนนี้รักษาใครหายได้แล้วบ้าง? ไม่มีเลย ศพทางฝั่งตะวันตก ถูกยกออกมาทุกๆวัน มีใครหายดีไหม?”

คำพูดนี้ เป็นความจริง ถึงตอนนี้แล้วหลีโม่ยังไม่เคยรักษาใครหายสักคน

ส่วนสองคนที่ถูกย้ายไปนั้น อาการคงที่แต่ก็ไม่ได้ดีขึ้น

แต่ว่าความคิดของประชาชนใสซื่อมาก พวกเขาเห็นกับตาว่าหลายวันนี้หลีโม่ลำบากแค่ไหน ดังนั้น คำพูดของซูม่อนี้จึงไม่ได้ทำให้ทุกคนระแวงสงสัยในตัวหลีโม่

ผู้นำหมู่บ้านพูดขึ้นว่า “ใต้เท้าซู โรคระบาดเกิดขึ้นมาอย่างร้ายแรง หมอตั้งเยอะขนาดนี้ก็ยังไม่มีหนทางรักษาไม่ใช่หรือ? เรื่องนี้ จะรีบร้อนไม่ได้จริงๆ”

หมอของกรมฮุ่ยหมินได้ฟังคำพูดของผู้นำหมู่บ้านแล้ว ต่างก็ไม่ค่อยพอใจ หมอคนหนึ่งออกมาพูดว่า “นางเป็นถึงหมอเทวดาของต้าโจวที่ฮ่องเต้เชิญมาโดยเฉพาะ พวกข้าจะเทียบได้อย่างไร? แต่หลังจากที่หมอเทวดาคนนี้มาแล้ว ย้ายคนสองคนเข้าไป แต่ก็ไม่เห็นจะสามารถวิจัยสูตรยารักษาโรคระบาดได้ กลับให้สูตรยาที่บอกว่าสามารถเสริมภูมิคุ้มกันและสามารถแก้พิษได้ แต่จะมีประโยชน์อะไร รักษาโรคไม่ได้ ทุกอย่างก็เหนื่อยเปล่า”