พิษรักองค์ชายโฉมงาม นิยาย บท 872

บทที่872 เริ่มต้นต่อสู้ด้านการเมือง

วันที่3เดือน3 มีข่าวจากเจียงตงว่ามีโรคระบาดต้องใช้ยาจำนวนมาก

อีกทั้งกรมฮุ่ยหมิน ไม่สามารถรองรับผู้ป่วยจำนวนมากได้อีกต่อไป ดูเหมือนหมอของโรงหมอพื้นบ้านจะรวมตัวกันเพื่อฉวยโอกาสขึ้นราคายาและค่าใช้จ่าย ประชาชนคนธรรมดาจึงไม่ให้ความสนใจในโรคระบาด

เจียงตงตั้งอยู่บริเวณกระแสไหลเวียนเหนือใต้และมีการเกิดโรคระบาดเกือบทุกปี ดังนั้น โรงหมอหลวง จึงได้ออกคำสั่งตั้งแต่เดือนที่แล้วว่าให้เจียงตงกรมฮุ่ยหมิน เตรียมยาสมุนไพรจำนวนมาก

แต่ทว่า สำนักเจียงตงกรมฮุ่ยหมินกล่าวว่า ราคาของยาสมุนไพรเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตั้งแต่ต้นปี ไม่เพียงแต่พรุ่งทะยานขึ้น แต่ยังมีคนกักตุนยาทำให้ในท้องตลาดขาดแคลนยาสมุนไพรสำหรับการรักษา

ยาขาดแคลนมากแต่สามารถรวบรวมได้จากเมืองใกล้เคียง ทว่า จะว่าไปก็แปลกตลาดยาสมุนไพรเหมือนมีคนตั้งใจทำให้มีการหยุดชะงักตั้งแต่ต้นปี ในแต่ละพื้นที่ทั่วประเทศ หากมียาสมุนไพรสำหรับการรักษาออกมา ก็จะมีคนซื้อกักตุนในปริมาณมาก ดังนั้นแต่ละเมืองจึงมียาสมุนไพรไม่เพียงพอที่จะใช้รักษา

ไม่มียา การเจ็บป่วยเพียงเล็กน้อยอาจจะทำให้เกิดโรคร้ายแรงได้ อีกทั้งยังสามารถแพร่กระจายเป็นวงกว้าง นับเป็นครั้งแรกตั้งแต่ก่อตั้งประกันสุขภาพ ที่จะได้รับการทดสอบอย่างรุนแรง

กรมฮุ่ยหมิน ถูกผู้ประสบภัยล้อมรอบอย่างนั้นแน่น แต่ทว่า หมอเหล่านั้นหากไม่มีเงื่อนไขด้านวัตถุก็ไม่อาจที่จะทำงานได้ดี สามารถวินิจฉัยได้แต่กลับไม่มีทางรักษา

ซือถูเย้นไม่ได้กลับตำหนักเป็นเวลา2วันติดต่อกันและได้พูดคุยเรื่องนี้อย่างเร่งด่วนกับขุนนางชั้นใหญ่

ไม่ต้องสงสัยเลย นี่คือการก่อการร้าย

หลีโม่และพี่น้องสองสามคน กำลังพูดถึงเรื่องนี้ด้วยเช่นกัน

“ตลาดปิดทำการตั้งแต่วันเฉลิมฉลองปีใหม่ ทันทีที่ตลาดยาสมุนไพรเปิดก็มีคนซื้อยาจำนวนมาก มีเป้าหมายที่ชัดเจนคือเจียงตง เพราะที่เจียงตงมีการแพร่ระบาดเกือบทุกปีซึ่งทุกคนรู้ดี” หูฮวนซีพูด

“ฮวนซี เจ้าเข้าไปในตลาดยาสมุนไพรไม่ใช่รึ? เจ้ามียาเพื่อรักษามากเท่าไหร่?” หลีโม่ถาม

หูฮวนซีส่ายหน้า “ไม่มี ข้าพิจารณาการแพทย์ระบาดของเจียงตงตั้งนานแล้ว ดังนั้นเมื่อข้าเข้าไปในตลาดเมื่อต้นปี ข้าต้องการที่จะซื้อยาจำนวนมาก แต่ทว่ามีบางคนกำลังกวาดซื้อยาภายใต้ชื่อของกรมฮุ่ยหมิน ข้าคิดว่าเจียงตงจะกักตุนยาไว้ ดังนั้นจึงช่วงชิงไม่ได้เป็นความผิดพลาดจริงๆ”

“ซื้อในนามของกรมฮุ่ยหมิน? ถ้าเช่นนั้นก็ต้องเป็นคนในกรมฮุ่ยหมิน ที่ประสานงานอยู่ภายใน?” หลีโม่พูด

“อาจจะเป็นไปได้หรือไม่ก็ผู้ค้าส่งยาสมุนไพรในตลาดเห็นว่ามีการซื้อขายจำนวนมาก จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ขึ้นราคา มีเพียงการแทรกแซงของราชสำนักเท่านั้นที่จะทำให้ผู้ค้าส่งขายได้ในราคาปกติ” หูฮวนซีพูดในแง่ของตลาด

“มิน่าล่ะ คนนั้นจึงไม่เคลื่อนไหวเลย” หลีโม่ถอนหายใจ “ ยากที่จะป้องกันจริงๆ”

“เจ้าจะป้องกันได้อย่างไร? เขาคือฮ่องเต้ คุมอำนาจมาเป็นปี มีคนที่เลื่อมใสเขาไม่น้อยที่ทุ่มเทกำลังทำงานให้เขา ท่านอ๋องกำลังยุ่งอยู่กับการปฏิรูป ใครจะไปคิดว่าเขาจะใช้ชีวิตของประชาชนเป็นเบี้ย ไม่ต่างจากฉู่จิ้งของเป่ยโม่จริงๆ เป็นฮ่องเต้ที่ให้ประชาชนเสียสละเพื่อรวมอำนาจของตนเอง?”

หลีโม่กับหูฮวนซีติดต่อกันมานาน ได้ยินหูฮวนซีพูดถึงราชสำนักและฮ่องเต้น้อยมาก นางใจเย็นมาตลอดแต่ครั้งนี้นางคงโกรธมากจริงๆ

เงาของฉู่จิ้งติดตามหลีโม่มาที่นี่ แม้ว่าโรคตามฤดูกาลกับกาฬโรคจะไม่สามารถเปรียบเทียบกันได้ ทว่า หาก แพร่กระจายแล้วไม่ได้รับการรักษาก็จะทำให้เสียชีวิตจำนวนมากเช่นกัน

“หวังเป็นอย่างยิ่งว่าโศกนาฏกรรมของภูเขาหางมาป้าจะไม่เกิดขึ้นซ้ำอีก” โหรวเหยาตัวสั่นเทา

“ฮวนซี เจ้าค่อนข้างคุ้นเคยกับร้านยา เจ้าจงไปสอบถามว่าใครมียารักษาโรคระบาดตามฤดูกาลบ้าง”

หูฮวนซีพูด “ได้ ข้าจะให้คนไปสอบถาม”

นางมีเครือข่ายในด้านนี้จริงๆ แต่ว่านางมี สู้เยว่โหลวก็อาจจะมี จึงพูดกับหลิงลี่ว่า “หลิวลี่ เจ้าจงให้คนไปสอบถามที่สู้เยว่โหลว”

“ได้ แยกย้าย” หลิงลี่พูด

หลีโม่พูด “รบกวนพวกเจ้าด้วย”

หูฮวนซี ที่เพิ่งลุกขึ้นเมื่อได้ยินก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ เกรงใจอะไร เมื่อก่อนไม่เคยช่วยเหลือกันรึ?”

“ เคยช่วย เคยช่วย เพียงแต่ข้ารู้สึกว่าข้าช่วยเจ้าเพียงเล็กน้อย แต่เจ้ากลับช่วยข้าไว้มากมาย” หลีโม่ พูดด้วยความรู้สึกเสียใจ