พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 12

ร่างบางไม่ตอบ แต่กับดิ้นให้ตัวเธอนั้นหลุดพ้นจากอ้อมกอดของอรัณ มิริณพยายามดิ้นแต่ก็ไม่เป็นผล

"นี้ปล่อยฉันนะ"

"ฉันไม่ชอบให้ใครมาออกคำสั่ง" คนใจร้ายยังคงเอาคืนมิริณด้วยวิธีลวนลามเธอ ฝ่ามือหนาเริ่มอยู่ไม่นิ่ง มือหนาของอรัณลูบเข้าที่หน้าท้องแบนราบของเธออย่างจงใจ จนร่างบางถึงกับรู้สึกขนลุก

"นี้พี่อรัณ พี่อย่าทำอะไรบ้าๆ นะ" มิริณเอ่ยชื่อเขามาครั้งแรกและมองหน้าอรัณด้วยสีหน้าอันโกรธจัด

"ทำไมกลัวเหรอ เป็นเด็กเอ็นจะกลัวไปทำไม ฉันคิดว่าเธอจะชินแล้วซะอีก เป็นเด็กเอ็นไม่ใช่เหรอ เด็กเอ็นมีหน้าที่ทำอะไร หน้าที่แบบที่ฉันกำลังทำอยู่หรือเปล่า"

"ฉันมีหน้าที่ชงเหล้า นอกเหนื่อยจากงานชงเหล้า กอดแบบนี้ ฉันไม่รับ ปล่อยฉันคะ" ยิ่งมิริณบอกให้ปล่อยอรัณยิ่งกระชับกอดแน่นขึ้น

"หึ หึ! ทำไมกลัวเหรอ" เมื่อเห็นมิริณปฎิเสธ คนตัวโตยิ่งอยากเอาชนะ มือหนาของอรัณจับเข้าที่เรียวแขนเล็กทั้งสองข้างเอาไว้ ไม่ให้ร่างบางนั้นหลุดหนี พร้อมกับยื่นใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ คนตัวเล็กยังคงนิ่งและสบตาคนตรงหน้ามาเช่นกัน

"ทำไมถึงไม่รับ กลัว หรือว่ายังไง" อรัณยังเอ่ยถามคนตัวเล็กมาเช่นนั้น

"ไม่ได้กลัว ฉันแค่เลือกรับ แต่กับลูกค้าบางคนแค่เห็นหน้าฉันก็ไม่อยากรับงานแล้ว" มิริณเอ่ยเสียงแข็งอย่างไม่พอใจ ที่อรัณนั้นเริ่มลวนลามเธอฝ่ามือหนาคงลูบและเริ่มอยู่ไม่เป็นนิ่งอีกครั้ง

"ฉันก็แค่เสนอให้เธอ เพราะเห็นว่าเธอคงอยากได้เงิน ถ้าอยากได้ค่าตัวอัพขึ้นสูงกว่านี้ คืนนี้ก็บริการฉันสิ บริการให้ฉันถูกใจ พี่ไบร์ทจ้างเธอมาเท่าไหร่ฉันจะจ่ายให้หนักสองเท่า" อรัณเอ่ยพร้อมกับจ้องคนตรงหน้าอย่างไม่วางตา ด้านมิริณที่อรัณเอ่ยมาด้วยคำดูถูกแบบนี้ ใบหน้าหวานกับยิ่งรู้สึกโกรธและไม่พอใจ มิริณสลัดมือของตากอรัณที่จับเธอเอาไว้

"กับพี่กี่เท่่าฉันก็ไม่..." คำว่ารับ หลุดหายเข้าไปในลำคอ เสียงเล็กของมิริณ ถูกกลื้นลงเข้าไปในลำคอ ริมฝีปากแดงอันอวบอิ่มของมิริณถูกครอบงำบดขยี้ ด้วยริมฝีปากหนาของอรัณ ร่างสูงประกบปากเข้าหาคนตัวเล็กจูบมาอย่างรวดเร็ว ร่างบางที่โดนจูบเข้าอย่างไม่ทันตั้งตัว ถึงกับชะงักและแน่นิ่งไปชั่วขณะ เมื่อโดนคนใจร้ายจูบมาเช่นนั้นใช้ว่ามิริณจะยอมเผยปากให้เรียวลิ้นของอรัณนั้นแทรกเข้ามาให้คนใจร้ายได้เชยชมมาอย่างง่ายๆ มิริณพยายามปิดปากเอาไว้ แต่ในที่สุดก็พายแพ้ให้กับคนมากประสบการณ์อย่างอรัณอยู่ดี ร่างสูงแทรกเรียวลิ้นเข้ามาที่โพลงปากบางของคนตัวเล็กจนสำเร็จ

รสจูบที่แสนหวาน ปากบางจิ้มลิ้มที่อรัณตักตวงจากปากของคนตัวเล็ก

จากที่คิดว่าจะจูบเพื่อแก้แค้นที่เธอตบหน้าเขาในวันนั้น กลิ้นน้ำหอมจางๆ และใบหน้าสวยสดใส แต่งแต้มเครืองสำอางจากคนลุคหวานใสกับแปลเปลี่ยนเป็นแนวเซ็กซี่สวยกระชากใจ จูบที่นิ่งๆ และไม่ได้เรื่องของมิริณ ทำเอาคนมากประสบการณ์อย่างอรัณติดใจจนแทบคลั่ง จูบที่ไม่เป็นประสา คิดว่ามิริณจะร้อนแรงแต่ที่ไหนได้กับเป็นจูบที่แสนจะธรรมดา ให้ตายเถอะเขาไม่ควรมาติดใจจูบของยัยนี้เลยซักนิดเดียว ยิ่งจูบอรัณยิ่งรู้สึกหลงไหล จากที่จูบคนตัวเล็กอย่างป่าเถือน กับผ่อนคลายอารมณ์ความแค้นภายในใจนั่นลดลง แปลเปลี่ยนหลือเพียงจูบที่อ่อนโยนแทน

ด้านมิริณที่โดนฤทธ์ของแอลกอฮอล์ครอบงำไปก่อนหน้า ใบหน้าอันหล่อเหล่าของคนตรงหน้าที่จูบเธอตรงหน้า คนตัวเล็กถึงกับควบคุมสติตัวเองไม่อยู่ ความรู้สึกหลุดลอยออกไปจากตัว กลิ่นน้ำหอมของผู้ชายที่ฟุ้งเข้ามาแตะจมูกจางๆ มิริณไม่อาจปฏิเสธจูบของคนตรงหน้าได้เลย เธอปล่อยให้อรัณจูบอยู่เช่นนั้นนานนับหลายนาที โดยไม่ปฎิเสธ ทั้งสองร่างถูกเสน่ห์ของกันและกันดึงดูดเข้าอย่างมิหักห้ามตัวเอง เลือดในกายหนาเพิ่มความสูบฉีดขึ้นมา ความเกลียดชังที่มีให้กับคนตรงหน้าถูกพัดหายไปจนหมด จูบที่เนินนานและแสนหวานที่ยากจะถอนตัว

อรัณจูบคนตัวเล็กจนรู้สึกพอใจ มิริณปล่อยให้เขาจูบเช่นนั้น เมื่อความต้องการของอรัณนั้นมีมากกว่าจูบ คนตัวโตนั้นเริ่มทนไม่ไหว มือหนาล่วงเข้าที่บิกีนี่ส่วนบนของคนตัวเล็กและบีบเข้าที่เต้างามเด้งมาด้วยมีเพียงบิกินี่ชิ้นเล็กที่ปิดเอาไว้

มิริณที่โดนมือหนาบีบและขย้ำไปสองที ร่างบางถึงกับได้สติ เธอโกรธตัวเองที่มัวเมาไปกับจูบของคนใจร้าย ก่อนที่อะไรจะเลยเถิดไปมากกว่านี้ มิริณผละอรัณออกจากตัวด้วยความแรง

"เธอ" ร่างสูงที่จูบกำลังได้ที่อยู่นั้นถึงกับนึกเสียดาย แต่มองหน้ามิริณมาด้วยความไม่พอใจที่เธอผลักเขาออก

มิริณมองอรัณมาด้วยสายตาอันโกรธจัดราวกับคนละอารมณ์ที่เธอโดนเขาจูบไปเมื่อครู่ มือหนาคว้าจับเข้าที่แขนเล็กของเธอเอาไว้แน่นทั้งสองจ้องมองอย่างไม่มีใครยอมใคร

"ปล่อยสิบอกให้ปล่อยไง"

"ทำไมจะตบหน้าฉันหรือไง" อรัณกดเสียงต่ำถามอย่างไม่น่าฟังนัก ถ้าเขาไม่จับเธอไว้ยัยนี้ซัดหน้าเขาอีกรอบแน่น มิริณจ้องหน้าอรัณมาอย่างไม่ยอม ต้อนนี้มิริณทั้งรู้สึกโกรธและอายอรัณที่เธอถูกเขาจูบและยังโดนคนใจร้ายนั้นลวนลามมาถึงหน้าอก ร่างบางจ้องหน้าอรัณมาอย่างโกรธจัด

ด้านอรัณเมื่อกี้ก็เห็นว่าเธอปล่อยให้เขาจูบ และไม่ได้ขัดขืนเลยซักนิด ไงเขาจูบเสร็จแล้วจะตบงั้นเหรอฝันไปเถอะ มือหนายังคงจับข้อเล็กเอาไว้แน่น พร้อมกับกดเสียงต่ำมา