พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 25

ด้านบิดาที่เดินออกมาจากห้องทำงานจะกลับบ้านของตน ก็เจอกับบุตรชายคนเล็กที่นั่งด้วยสีหน้าเคร่งเครียดภายในห้องรับแขก

"อรัณ" เสียงเข้มของบิดาเอ่ยกับบุตรชายคนเล็กออกมา

"เราคงทราบเรื่องของอคิณแล้วใช่ไหม" อรัณที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับเสมองใบหน้าของบิดา พร้อมกับพยักหน้า

"ครับ...พี่คิณเป็นเช่นนี้แล้วคุณพ่อจะเอายังไงต่อครับ" ด้านคุณอนันต์ในเมื่อเรื่องราวเป็นเช่นนี้ ผู้เป็นบิดาได้แต่ถอนหายใจออกมายาวๆ กับปัญหาที่จะตามมา

!! เห้ย...!! พ่อจะลองไปคุยกับทางคุณเชิงชายดู ว่าฝ่ายนั้นจะเอายังไง จะเรียกร้องค่าเสียหายมาเท่าไหร่พ่อก็ยินดีที่จะจ่ายถ้ามันไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงมากนัก อีกอย่างพ่อก็เคยร่วมธุรกิจกับทางฝั่งนั้นมานานหลายปี หวังว่าพวกเขาจะเข้าใจทางเราบ้าง พ่อที่เลี้ยงลูกได้แต่ตัว อคิณคิดอะไรของเขาอยู่ ท่านก็เดาไม่ได้

"นีน่าเธอเองก็น่าสงสาร และน่าเป็นห่วงมากเช่นกันนะครับคุณพ่อ" อรัณเอ่ยมาด้วยความเป็นกังวล อย่างเป็นห่วงความรู้สึกของเพื่อนสาวคนสนิท นับว่าเขาและนีน่าเป็นเพื่อนกันมาครึ่งชีวิต

"เรื่องนั้นพ่อก็พอจะทราบ หนูนีน่ากลับมาแล้วใช่ไหม" อรัณได้แต่พยักหน้าให้กับบิดา คุณอนันต์ถึงกับมีสีหน้าคิดหนัก

"อคิณเป็นคนหัวรั้นไม่ชอบการบังคับ แต่พ่อเดาไม่ถูกว่าอคิณกำลังคิดอะไรอยู่ พ่อฝากอรัณช่วยคุยกับหนูนีน่าหน่อยละกัน"

"ครับคุณพ่อ"

" พรุ่งนี้พ่อวานให้เราเป็นธุระ ช่วยตามอคิณเข้าไปพบพ่อที่บริษัทที ถ้าเราว่างไม่ได้ติดเรื่องเรียนอะไรเข้าไปด้วยก็ดี ว่างๆ ก็เข้าไปฝึกงานช่วยอคิณบ้าง อีกไม่กี่เดือนก็จะออกมาช่วยงานได้แล้ว"

"ครับ" อรัณได้แต่เอ่ยรับปากกับบิดา คุณอนันต์ขณะที่เดินไปขึ้นรถ ชายสูงวัยได้แต่นั่งครุ่นคิดในเมื่อเรื่องเป็นเช่นนี้จะทำยังไงได้ เขาย่อมรู้นิสัยของอคิณถ้าบังคับมากๆ ก็มักจะขัดคำสั่ง ในเมื่อบุตรชายมั่นใจว่าจะไปสร้างครอบครัวกับคนที่ลูกรัก ห้ามไปก็มีแต่จะพัง พ่อลูกยิ่งจะมองหน้ากันไม่ติด ท่านเองก็เสียใจที่พลั่งมือตบหน้าลูกชายไป ในเมื่อเรื่องเป็นไปเช่นนี้แล้วก็คงต้องยอมให้อคิณนั้นอยู่กับคนที่ลูกรักและอยากจะสร้างครอบครัวด้วย

ด้านอรัณหลังจากที่บิดาออกจากบ้านไป ร่างสูงก็มานั่งยังโซนบาร์ของบ้าน เรื่องที่เกิดขึ้นในบ้านวันนี้ยอมรับว่าเป็นเรื่องใหญ่ในรอบหลายปี แต่อคิณก็ทำเกินไป ทำไมเขาไม่นึกถึงจิตใจของนีน่าบ้าง อรัณนั่งกระดกไวน์อยู่เช่นนั้นจนล่วงเลยไปนานหลายชั่วโมง เวลาล่วงเลยมาถึงตีหนึ่ง ทุกคนในบ้านหลับสนิท แต่ตอนนี้อรัณกลับไม่สามารถหลับลงได้ มีหลายเรื่องที่เขาเอาแต่คิดอยู่ภายในหัว

ด้านอคิณที่หลังจากออกจากบ้านไปตั้งแต่ทะเลาะกับบิดา ร่างสูงกลับเข้ามาในบ้านอีกที ในเวลาเกือบตีหนึ่ง วันนี้ความรู้สึกแค่ไม่อยากจะไปค้างที่คอนโด ตั้งแต่วันที่มิวา เธอมาบอกกับเขาว่าท้อง มิวาก็ไม่กลับมาค้างที่คอนโดของเขาอีกเลย ร่างสูงเดินเข้ามาภายในบ้าน ก็เจอกับแสงไฟภายในห้องรับแขกที่ยังคงเปิดอยู่ อคิณเดินเข้ามา ก็เจอกับน้องชายที่ยังนั่งดื่มอยู่บนโซฟาเพียงลำพัง

"นายยังไม่เข้านอนอีกเหรอ" เสียงทุ่มเอ่ยถามน้องชาย ที่อรัณยังคงกระดกบรั่นดีอยู่นั้น

หึ...! อรัณเสมองใบหน้าของพี่ชาย ที่สีหน้าไม่รู้สึกผิดกับเรื่องที่ตัวเองก่อเลยซักนิดเดียว แถมยังไม่เมากลับมาอีก

"ผมจะนอนหลับได้ยังไงกันครับ ในเมื่อมีเรื่องใหญ่เกิดขึ้นภายในบ้านแบบนี้" อรัณเสมองหน้าอคิณ และเอ่ยเสียงมาด้วยไม่พอใจ

"ฉันรู้ว่านายเป็นห่วงเพื่อนของนาย แต่นายไม่ควรมาตั้งแง่กับฉันเช่นนี้"

"พี่ไม่ควรทำแบบนี้กับนีน่า พี่ควรไปขอโทษเธอ"อรัณขึ้นเสียงใส่อคิณมา

"ทำไมฉ้นต้องไปขอโทษเพื่อนของนาย ในเมื่อเรื่องที่ฉันถูกหมั้นกับนีน่ามันไม่ได้เกิดจากความเต็มใจของฉัน นีน่าและแพทเป็นคนวางแผนจัดฉากเรื่องทั้งหมดให้คุณพ่อเข้าใจฉันผิดว่าในคืนวันเกิดของนีน่าคืนนั้น เธอมีอะไรกันกับฉัน หึ! ทั้งที่คืนนั้นฉันเมาและโดนยานอนหลับของเพื่อนนาย คิดว่าฉันควรไปขอโทษเธอไหมละ" อคิณที่ไม่คิดจะปริปากบอกเรื่องที่ถูกปิดเอาไว้มาตลอดสามปี แต่วันนี้กับต้องเอ่ยออกมา

"ผลั้วะ" อรัณที่ได้ฟังเช่นนั้น ถึงกับทนฟังเรื่องราวทั้งหมดจากปากของอคิณไม่ไหว มือหนากำหมัดแน่นและซัดเข้าที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของอคิณอย่างเต็มแรงของตน ด้วยความใจร้อน

อคิณถึงกับเลือดซึมที่มุมปากหยัก แต่นั้นก็ไม่คิดจะสวนกลับน้องชายแต่อย่างใด มือหนาของอคิณได้แต่ลูบเข้าที่มุมปากที่มีเลือดซึมพร้อมกับดันกระพุ้งแก้ม

"พี่ไม่มีสิทธิ์มาแตะต้องแพทและนีน่า" อรัณประกาศกับอคิณมาด้วยถ้อยคำที่เสียงดังฟังชัด ทั้งสองพี่น้อง อคิณและอรัณจ้องมองกันอย่างไม่มีใครยอมใคร

"หึ...! เพราะนายเป็นมันอย่างนี้ไง ฉันถึงไม่เอ่ยหลุดเรื่องนี้ออกมา เพราะถึงฉันพูดอะไรไปนายก็ไม่เชื่อฉัน" อคิณก็ตอบกลับน้องชายด้วยความโมโห

"ถ้าพี่เป็นลูกผู้ชายจริง พี่ไม่ควรกุเรื่องแบบนี้มาทำร้ายผู้หญิงหรอกครับ" อรัณตราบใดที่ยังไม่เห็นหลักฐานสิ่งที่อคิณเอ่ยออกมา คนอย่างเขาก็ไม่มีวันเชื่อ