พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 27

@ร้านอาหารS

ในช่วงเช้างานเปิดตัวบริษัทใหม่ของอคิณนั้นผ่านไปด้วยดี แต่ช่วงบ่าย อรัณและแพทกับต้องมานั่งปลอบใจนีน่า ที่ร้องห่มร้องไห้เรื่องของอคิณ อรัณเสมองใบหน้าของเพื่อนสาวคนสนิท เขาเองก็ไม่รู้จะพูดยังไงในเมื่อเรื่องเกิดขึ้นแบบนี้

"น่า รัณต้องขอโทษแทนพี่คิณด้วยนะ รัณเองก็เดาใจพี่คิณไม่ถูกเหมือนกัน ว่าพี่คิณคิดอะไรอยู่ถึงได้ทำอะไรแบบนี้" อรัณเอ่ยกับเพื่อนสนิท

"พอเถอะรัณน่าเข้าใจดี น่าขอบคุณรัณมากๆนะที่ยังเป็นห่วงและหวังดีกับน่า" นีน่าเอ่ยพร้อมกับบีบน้ำตาให้อรัณนั่นรู้สึกสงสารเธอ ในเมื่อเธอไม่มีความสุข อคิณเองก็อย่าหวังว่าเธอจะปล่อยเขาไปง่ายๆ เช่นกัน เธอยอมทุ่มสุดตัวขนาดนี้แล้วอคิณยังเลือกคนอื่น

"แพทถามจริงเถอะรัณ ผู้หญิงของพี่คิณคือใคร รัณเคยเห็นและรู้จักเธอหรือเปล่า" แพทเป็นคนที่ฉลาด และเธอเองก็ยังสงสัยกับเรื่องของอคิณที่เธอแอบไปได้ยินมา ถ้าอคิณมีแฟนใหม่จริง ในแวดวงไฮโซเซเลป เพื่อนๆ ของเธอ ก็ต้องมีเอ่ยมาบ้างแหละ ระดับพี่อคิณมีหรือที่จะคว้าเอาผู้หญิงที่ไหนมาก็ได้ ฉันและนีน่าอยากจะเห็นหน้าผู้หญิงของพี่คิณเสียจริง ความสวย ชาติตระกูลจะเพียบพร้อมเท่ากับเพื่อนของเธอหรือเปล่า

"รัณไม่รู้จัก ไม่เคยเห็นเธอเลยจริงๆ นะแพทเชื่อรัณเถอะ" อรัณตอบแฟนสาวไปด้วยสีหน้าเป็นกังวล

อรัณและแพทนั่งปลอบใจนีน่าอยู่เช่นนั้นนานนับหลายชั่วโมง จนเวลาล่วงเลยมาถึงตอนเย็น

"น่าอยากไปที่ไหนต่อไหมเผื่อจะสบายใจขึ้นบ้าง" อรัณเอ่ยถามเพื่อนมาด้วยความเป็นห่วง

"น่าอยากเมา น่าอยากเมาให้หนักและลืมพี่คิณ " เมื่อนีน่าเอ่ยมาเช่นนั้น อรัณก็พาทั้งสองสาวมาที่คลับของรุ่นพี่ที่รู้จักทันที

@S คลับ

ไม่นานอรัณก็พาทั้งสองสาวมายังคลับหรูใจกลางเมืองเมื่อมาถึงนีน่าก็กระดกบรั่นดีในมือไม่มีท่าทีจะหยุด นีน่าคงเสียใจมากกับการกระทำของพี่ชาย แค่นีน่ารับรู้ว่าอคิณมีคนอื่นเธอยังเสียใจมากขนาดนี้ ถ้ารู้ว่าอีกไม่นานอคิณพาผู้หญิงเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์นีน่าจะเสียใจมากแค่ไหนกันเชียว

ย้อนไปเมื่อช่วงเช้าก่อนงานเปิดตัวบริษัทใหม่ของอคิณ อรัณที่ถูกบิดาเรียกตัวเข้าห้องพักรับรองก่อนที่จะถึงเวลางานเปิดตัวบริษัท

"คุณพ่อมีอะไรกับผมหรือเปล่าครับ" อรัณเอ่ยถามและเสมองหน้าบิดา ขณะที่เขาอยู่กับบิดาเพียงลำพัง

"สัปดาห์หน้าที่จะถึงพี่ชายเราจะพาภรรยาของเขาไปอยู่ในคฤหาสน์"

"คุณพ่อยอมให้พี่คิณพาผู้หญิงคนนั้นเขามาอยู่ในบ้านเราหรือครับ"

"ฟังพ่อให้จบก่อนสิ"

"ไม่ว่าจะยังไงอคิณก็ไม่มีทางรักกับหนูนีน่าได้ รัณจะให้พ่อทำยังไง จะยอมให้พี่ชายเราออกไปอยู่คอนโดกับเขาแล้วคฤหาสน์กลายเป็นบ้านร่างหรือลูก ทุกวันนี้รัณเองก็ไม่คิดจะกลับไปอยู่ อีกอย่างในเมื่อเรื่องเป็นเช่นนี้ไปแล้ว เราก็ต้องยอมรับนะลูก" บิดาพูดมาเช่นนี้นั้นแสดงว่าท่านยอมรับผู้หญิงของอคิณแล้วสินะ

"คุณพ่อมีเรื่องจะคุยกับผมแค่นี้เหรอครับ"

"อคิณมาขอร้องกับพ่อห้ามใครทุกคนในครอบครัวยุ่งกับคนของเขา" อนันต์เอ่ยกับบุตรชายคนเล็กมาเมื่ออคิณนั้นขอร้องกับตนมา

"คุณพ่อวางใจเถอะครับ เพราะถ้าไม่จำเป็นผมก็คงไม่เข้าไปอยู่ในคฤหาสน์ร่วมกับคนพวกนั้น" อรัณเอ่ยมาเช่นนั้นเนื่องจากเราไม่สามารถให้อคิณยกย่องผู้หญิงขายตัวถึงกับพาเธอเขามาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับเขา อนันต์ที่ได้ฟังเช่นนั้นถึงกับมีสีหน้าคิดหนัก แต่อรัณก็ยังมีบ้านอีกหลังของเขาที่ท่านนั้นยกให้เป็นชื่อของอรัณ อีกอย่างคฤหาสน์หลังนั้นก็เป็นชื่อของอคิณๆ เองก็มีสิทธิ์ที่จะพาภรรยาของเขามาอยู่ในบ้าน ท่านจะคล้านได้ยังไงในเมื่อภรรยาของเขาก่อนที่จะเสียก็ยกมรดกให้กับบุตรชายทั้งสองไว้เป็นที่เรียบร้อย คนที่มีสิทธิ์ในคฤหาสน์หลังนั้นก็คืออคิณ

"รัณไม่มีปัญหาใช่ไหมลูก คุณพ่อวางใจเถอะครับ ผมไม่มีทางยุ่งเกี่ยวกับคนพวกนั้นแน่นอน" อรัณเอ่ยจบร่างสูงก็เดินออกจากบิดาไปทันที โดยที่ไม่รูู้ว่ามีแฟนสาวอย่างแพทที่แอบฟังสองพ่อลูกนั้นคุยกันภายในห้องรับรอง

"พี่คิณจะพาผู้หญิงคนนั้นเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์งั้นเหรอ ทำไมพวกคุณลุงท่านยอมอะไรง่ายๆ แบบนี้ และหมายความว่าคฤหาสน์หลังนั้นเป็นของพี่คิณ หึ! นี้ฉันเข้าใจอะไรผิดคิดว่าเป็นของอรัณมาโดยตลอด ดีเหมือนกันฉันก็อยากจะเจอหน้าของผู้หญิงหน้าด้านที่แย่งพี่คิณไปจากแพทเหมือนกัน ในเมื่อนีน่าไม่เป็นสะใภ้บ้านหลังนั้น แต่ก็ยังมีฉันๆ ไม่ยอมโง่และยอมแพ้อะไรง่ายๆ อย่างนีน่าแน่นอน ริมฝีปากแดงของแพทผุดรอยยิ้มร้ายออกมา

@คฤหาสน์หลังใหญ่

"จะรีบไปไหนคุยกันก่อนสิ"

"ปล่อยค่ะ ฉันไม่อยากให้ผู้หญิงของพี่มาเห็น"

"ทำไมกลัวว่าผู้หญิงของฉันจะมาเห็น หรือว่า" อรัณหยุดคำพูดไว้แค่นั้น จากนั้นก็โน้มใบหน้าอันหล่อเหลาของตนเข้ามาใกล้ชิดกับคนตัวเล็ก มิริณถึงกับใจเต้นตุบตับขึ้นมาทันที

"กลัวลูกค้า วีไอพี ของเธอจะเข้ามาเห็น แล้วราคาจะตกหรือไง" อรัณเอ่ยด้วยน้ำเสียงนิ่งด้วยคำดูถูก ร่างบางที่ได้ยินเช่นนั้นถึงกับกำมือแน่นอยากจะซัดหน้าหล่อๆ ของเขาที่มักจะพูดจาร้ายกาจใส่เธอ

"ฉันแค่ไม่อยากให้ผู้หญิงของพี่มาเห็น และเอาฉันไปพูดเสียหาย ฉันไม่อยากตกเป็นขี้ปากคนพวกนั้น"

"ผู้หญิงพวกนั้นเขามีระดับ ใครจะเอาเธอไปเปรียบเทียบกัน ก็แค่คนที่เคยร่วมเตียง อย่าสำคัญตัวมากนัก" คนใจร้ายยังคงพูดจาน่ารังเกียจออกมาไม่หยุด

"ปล่อยค่ะ" มิริณเอ่ยพร้อมกับสะบัดแขนออกจากอรัณ แต่นั้นเขากับกระชับแขนเธอแน่นขึ้น พร้อมกับกระซิบเข้าที่ข้างหูของเธอมา

"ยิ่งเธอเล่นตัวกับฉันมากเท่าไหร่ เธอยิ่งทำให้ฉันอยากได้เธอมากเท่านั้น" มิริณจ้องหน้ากับคนใจร้าย

"แต่ฉันเกลียดผู้ชายที่ดูถูกคนอื่น อย่างพี่เป็นที่สุด" มิริณเอ่ยพร้อมกับจ้องหน้าอรัณมาเช่นกัน

"มิริณ" อรัณเอ่ยน้ำเสียงรอดไรฟันมาด้วยความโมโห ตอนแรกก็อยากจะเข้ามาทักทายดีๆ แต่พอเห็นเธอเอาแต่จะหลบหน้าและหนี มันกับทำให้เขาไม่พอใจ

"ฮืม! ..เชี่ยรัณ ปล่อยน้องเขาได้แล้วมั้ง" ริวที่อยู่อีกมุมถึงกับเดินเข้ามาหาคนทั้งคู่ อรัณถึงกับยอมปล่อยแขนมิริณออกแต่โดยดี พร้อมกับเสมองคนตัวเล็กที่มองเขามาด้วยสีหน้าอันโกรธจัด