พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 39

ด้านคนตัวเล็กที่ถูกคนตัวโตจูบจนปากเจ๋อ อรัณจูบคนตัวเล็กไปได้ซักพัก ถึงกับยอมถอนจูบและปล่อยให้ปากบางนั้นเป็นอิสระ

"ปล่อยนะ พี่อรัณนี้พี่คิดจะทำอะไร ฉันพึงทำเลสิคมานะ" มิริณเอ่ยกับเขา ขณะที่ยังโดนคนใจร้ายนั้นใช้ปากของเขาจูบและใช้เรียวลิ้นร้อนสัมผัสลงบนหน้าและซอกคอของเธอ

"ฉันไม่ได้เอาเธอที่ตาซะหน่อย เกี่ยวไรกัน อย่าห้ามขอร้อง ฉันกำลังมีความสุข" อรัณที่โดนเสน่ห์ของคนตัวเล็กเข้าครอบงำถึงกับพึมพำออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์ เสียงจูบที่ถูกคนตัวโตใช้ลิ้นตวัดจนเกิดเสียงดังไปทั่วทั้งห้อง

" จ๊วบ จ๊าบ อืม" ร่่างสูงที่มัวเมาไปกับกลิ่นกายที่หอมหวานของคนตัวเล็ก อรัณถึงกับเสียการควบคุมอย่างหนัก ปากหยักเริ่มระดมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าลำคอ และไล่สัมผัสจูบบ่าไหลของคนตัวเล็ก

มือหนาเลื่อนไปดึงชุดนอนสายเดี่ยวลงมากองที่ช่วงเอว เผยให้เห็นเต้างามอันอวบอิ่มอมชมพู จนเต็มทั้งสองตา

"สวยๆ เหลือเกิน" อรัณพึมพำออกมาแค่นั้าจากนั้น ฝ่ามืออีกก็สัมผัสและบีบเข้ายังหน้าอกของคนตัว ส่วนเต้างามอีกข้างถูกปากหยักหนาของคนใจร้ายประกบ ร่างสูงดุดลิ้นร้อนตวัดเม็ดยอดอกอย่างหยอกล้อ และชอบใจ

ด้านคนใต้ร่างที่โดนลิ้นร้อนเกี่ยวเข้าที่หน้าอก ฉันถึงกับดิ้นและกระส่ายตัวไปมา ยิ่งเขาตวัดมันยิ่งเสียวสั่นสะท้านไปทั้งตัว แบบนี้ฆ่าฉันให้ตายเสียดีกว่า ร่างบางทั้งเสียวและอายที่โดนปากหนาของคนใจร้ายดูดและใช้ลิ้นร้อนดุดเข้าที่หน้าอกมาอย่างรวดเร็ว ร่างบางที่โดนคนใจร้ายปรนเปรอเข้ามาไม่หยุด ถึงกับขนลุกจุดอ่อนไหวต่อความรู้สึกเริ่มทำงาน

ฉันรู้สึกได้ถึงเม็ดยอดอกที่แข็งเป็นไตสู้กับเรียวลิ้นร้อนของคนใจร้ายที่เป็นฝ่ายกระทำ มือเรียวบางกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่ ฉันจะปฎิเสธคนตรงหน้ายังไงดี ในเมื่อร่างกายฉันมันยิ่งดึงดูดและหลงเสน่ห์และสัมผัสของเขา ยากที่จะปฎิเสธ

อกอวบอึมอมชมพูของมิริณ เด้งสู้กับลิ้นของผม ยิ่งมิริณดิ้นร่างกายเรายิ่งเสียดสีกันไปมา จมูกโด่งไล่สัมผัสไปทั่วทั้งแก้มใสและลำคอของเธอ เอวบางหน้าท้องแบนราบที่ปราศจากไขมัน อรัณไล่ประทับจูบและลากลิ้นร้อนยาวลงมาจนถึงสะดือของคนตัวเล็ก

"พอเถอะคะ ฉันทรมานจะไม่ไหวแล้ว ได้โปรดหยุดมันที" มิริณเอ่ยมาด้วยน้ำเสียงสั่น ขาดๆ หายๆ เมื่อโดนคนมากประสบการนั้นประโลมไปด้วยอารมณ์ของไฟพิศวาส

"มิริณ หอม อ่า...หวานเหลือเกิน ฉันจะหยุดมันได้บังไง" อรัณเอ่ยเสียงครางออกมาไม่ได้ศัพท์ไม่ต่่งอะไรกับคนตัวเล็ก เมื่ออารมณ์ความต้องการมีมากกว่าสิ่งใด ต่อให้เอาอะไรมาฉุดก็ไม่ฟัง

มือหนาถอดชุดนอนสายเดียวของคนตัวเล็กทิ้งลงบนพื้นและดึงกางเกงจาสั่นออกจากตัวจน มิริณเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าของเขา อรัณมองอย่างไม่ละสายตา กลีบดอกไม้งามที่เต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำหวานที่เอ่อล้นปากทาง ร่างสูงที่เห็นเช่นนั้นถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ อยากจะลองชิมรสชาติน้ำหวานที่ไหลปริมออกมา

"มันจะหอมหวานอย่างที่ตัวเธอหรือเปล่า มิริณ" อรัณสบตากับคนตัวเล็ก มิริณที่เห็นเช่นนั้นถึงกับเบื้องหนี เพราะเธอนั้นอายถึงจะเคยมีอะไรกันมาแล้วแต่ก็ยังไม่ชิน

ด้านอรัณเมื่อมิริณหอมหวานไปทั้งตัวเช่นนี้ เขาจะอดใจได้ยังไง เขามั่นใจว่ามิริณนั้นไม่ไม่มีใคร ของๆ เขาจะกินยังไงก็ได้ เมื่อคิดดังนั้นอรัณก็ไม่รอช้า มือหนาจับขาของคนตัวเล็กแยกออกจากกันในท่าตัวเอ็ม

มิริณเมื่อรับรู้ถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น ฉันได้แต่มองคนใจร้ายที่ลุกออกไปจากเตียงนอน จากนั้นเขาก็จัดการกับเสื้อผ้าของเขา ร่างสูงเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าของฉันกับซิกแพดและกล้ามหนาเป็นมัดๆ พร้อมกับเจ้ามังกรยักษ์ที่ผงาดหัวขึ้นมาจนเห็นเป็นเส้นเลือดได้อย่างชัดเจน โดยไม่มีสวมสิ่งป้องกัน จากนั้นพี่อรัณก็ทำในสิ่งที่ฉันไม่คาดคิด จมูกโด่งคมสันซุกเข้าที่กลีบดอกไม้งามของฉันที่มีน้ำหวานไหลแฉะเยิ้มออกมา

"อ่า...อืม" จากนั้นก็เขาก็ลงด้วยลิ้นร้อนสัมผัสเข้าที่จุออ่อนไหว กำลังทรมานด้วยลิ้นร้อน อ่า..อืม" ฉันถึงกับหลุดเสียงครางอันน่าเกลียดออกมา เมื่อโดนคนใจร้ายห่อลิ้นและตวัดเข้าที่ร่องแคบกลีบดอกไม้งาม ฉันถึงกับขนลุกเสียวและสั่นสะท้านไปร่างกายบิดตัวไปมาตามอารมณ์ความเสียว

"อ่า...อะ พอดีเถอะฉันจะไม่ไหวแล้ว อืม" คนตัวเล็กครางออกมาไม่ได้สับ ฝ่ามือเล็กซุกเข้าที่ผมอันดกดำของคนตัวโต ลิ้นร้อนตวัดขึ้นๆ ลงๆ และวนหยอกล้อกับกลีบดอกไม้งาม อรัณตวัดลิ้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมย์ดิบของตน

"อะ อะ อืม พี่อรัณ ฉัน อะ ไม่...ไหว แล้ว อืม..." ลิ้นร้อนตวัดขึ้นลงอย่างเร็ว ในที่สุดอรัณก็ฟุบหน้าลงที่หน้าท้องของคนตัวเล็กด้วยความหมดแรง พร้อมกับน้ำขาวขุ่นที่ไหลลงบนที่นอนของเธอ เสร็จด้วยลิ้นไปในรอบแรก มิริณเองก็นอนหอบไม่ต่างจากเขา

อรัณพักได้ไม่ทันไรจับเข้าที่ขาเรียวของคนตัวเล็ก จากนั้นก็แทกตัวเข้าระหว่างกลาง เมื่อเจ้าท่อนมังกรขนาดใหญ่ผงาดขึ้นมาอีกครั้ง จนอรัณถึงกับนิ้วหน้าด้วยความปวด เลือดในกายวิ่งลงมาอัดที่ลูกรักของพร้อมเข้าไปสัมผัสกับร่องแคบของมิริณอีกครั้ง

อรัณไม่รอช้าเมื่อน้ำหวานของกลีบดอกไม้งามเพ่งบานขึ้นมามือหน้าจับเข้าที่ส่วนปลายหัวและดันตัวตนเข้ากับร่องแคบของคนตัวเล็กจนมิดลำ

!! สวบ ...อ่า !! มิริณรับรู้ถึงความใหญ่ตัวทีี่กระแทรกใส่เข้ามายังร่องของฉัน ร่างบางถึงกับนิ้วหน้าด้วยความจุก จากนั้นร่างสูงซอยเอวหนาขยับเข้าๆ ออกๆ

!! อะ เสียว มันเสียวมาก !! ส่วนนั้นของเรามันเสียดสีกันไปมา ให้ตายเถอะฉันกำลังถูกทรมาน และปรนเปรอไปเ้วยเซ็ก ของเขาไม่ใช่เล็กๆ นะ ดันเข้าแต่ละทีฉันถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว

"อ่า แน่นมาก มิริณ เธอจะตอดอะไรลูกชายฉันนักหนา" เสียงทุ่มเอ่ยครางออกมาไม่ได้ศัพท์

!! เมื่อได้จังหวะ มิริณมีอารมณ์ความต้องการไปกับตน อรัณยิ่งขยับเข้าๆ ออกๆ มาอย่างดุดัน ฝ่ามือหนาบีบขย้ำเข้าที่หน้าอก ลิ้นร้อนทั้งดูดและเม้มจนเกิดรอยแดงไปทั่วทั้งตัวของคนตัวเล็ก

"อะ อ่า พี่อรัณขา" เสียงหวานหลุดครางออกมาอย่างลืมตัว เมื่อโดนคนตัวโตลุกเข้าส่วนอ่อนไหวไปทั่วทั้งตัว ร่างกายของฉันมันกับสู้ลิ้นสู้มือของเขาอย่างยากที่จะปฎิเสธ มือเล็กเขี่ยเล่นที่หน้าอดของอรัณอย่างไม่รู้ตัว

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาดรักร้ายนายวิศวะ