พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 39

ด้านคนตัวเล็กที่ถูกคนตัวโตจูบจนปากเจ๋อ อรัณจูบคนตัวเล็กไปได้ซักพัก ถึงกับยอมถอนจูบและปล่อยให้ปากบางนั้นเป็นอิสระ

"ปล่อยนะ พี่อรัณนี้พี่คิดจะทำอะไร ฉันพึงทำเลสิคมานะ" มิริณเอ่ยกับเขา ขณะที่ยังโดนคนใจร้ายนั้นใช้ปากของเขาจูบและใช้เรียวลิ้นร้อนสัมผัสลงบนหน้าและซอกคอของเธอ

"ฉันไม่ได้เอาเธอที่ตาซะหน่อย เกี่ยวไรกัน อย่าห้ามขอร้อง ฉันกำลังมีความสุข" อรัณที่โดนเสน่ห์ของคนตัวเล็กเข้าครอบงำถึงกับพึมพำออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์ เสียงจูบที่ถูกคนตัวโตใช้ลิ้นตวัดจนเกิดเสียงดังไปทั่วทั้งห้อง

" จ๊วบ จ๊าบ อืม" ร่่างสูงที่มัวเมาไปกับกลิ่นกายที่หอมหวานของคนตัวเล็ก อรัณถึงกับเสียการควบคุมอย่างหนัก ปากหยักเริ่มระดมจูบไปทั่วทั้งใบหน้าลำคอ และไล่สัมผัสจูบบ่าไหลของคนตัวเล็ก

มือหนาเลื่อนไปดึงชุดนอนสายเดี่ยวลงมากองที่ช่วงเอว เผยให้เห็นเต้างามอันอวบอิ่มอมชมพู จนเต็มทั้งสองตา

"สวยๆ เหลือเกิน" อรัณพึมพำออกมาแค่นั้าจากนั้น ฝ่ามืออีกก็สัมผัสและบีบเข้ายังหน้าอกของคนตัว ส่วนเต้างามอีกข้างถูกปากหยักหนาของคนใจร้ายประกบ ร่างสูงดุดลิ้นร้อนตวัดเม็ดยอดอกอย่างหยอกล้อ และชอบใจ

ด้านคนใต้ร่างที่โดนลิ้นร้อนเกี่ยวเข้าที่หน้าอก ฉันถึงกับดิ้นและกระส่ายตัวไปมา ยิ่งเขาตวัดมันยิ่งเสียวสั่นสะท้านไปทั้งตัว แบบนี้ฆ่าฉันให้ตายเสียดีกว่า ร่างบางทั้งเสียวและอายที่โดนปากหนาของคนใจร้ายดูดและใช้ลิ้นร้อนดุดเข้าที่หน้าอกมาอย่างรวดเร็ว ร่างบางที่โดนคนใจร้ายปรนเปรอเข้ามาไม่หยุด ถึงกับขนลุกจุดอ่อนไหวต่อความรู้สึกเริ่มทำงาน

ฉันรู้สึกได้ถึงเม็ดยอดอกที่แข็งเป็นไตสู้กับเรียวลิ้นร้อนของคนใจร้ายที่เป็นฝ่ายกระทำ มือเรียวบางกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่ ฉันจะปฎิเสธคนตรงหน้ายังไงดี ในเมื่อร่างกายฉันมันยิ่งดึงดูดและหลงเสน่ห์และสัมผัสของเขา ยากที่จะปฎิเสธ

อกอวบอึมอมชมพูของมิริณ เด้งสู้กับลิ้นของผม ยิ่งมิริณดิ้นร่างกายเรายิ่งเสียดสีกันไปมา จมูกโด่งไล่สัมผัสไปทั่วทั้งแก้มใสและลำคอของเธอ เอวบางหน้าท้องแบนราบที่ปราศจากไขมัน อรัณไล่ประทับจูบและลากลิ้นร้อนยาวลงมาจนถึงสะดือของคนตัวเล็ก

"พอเถอะคะ ฉันทรมานจะไม่ไหวแล้ว ได้โปรดหยุดมันที" มิริณเอ่ยมาด้วยน้ำเสียงสั่น ขาดๆ หายๆ เมื่อโดนคนมากประสบการนั้นประโลมไปด้วยอารมณ์ของไฟพิศวาส

"มิริณ หอม อ่า...หวานเหลือเกิน ฉันจะหยุดมันได้บังไง" อรัณเอ่ยเสียงครางออกมาไม่ได้ศัพท์ไม่ต่่งอะไรกับคนตัวเล็ก เมื่ออารมณ์ความต้องการมีมากกว่าสิ่งใด ต่อให้เอาอะไรมาฉุดก็ไม่ฟัง

มือหนาถอดชุดนอนสายเดียวของคนตัวเล็กทิ้งลงบนพื้นและดึงกางเกงจาสั่นออกจากตัวจน มิริณเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าของเขา อรัณมองอย่างไม่ละสายตา กลีบดอกไม้งามที่เต็มเปี่ยมไปด้วยน้ำหวานที่เอ่อล้นปากทาง ร่างสูงที่เห็นเช่นนั้นถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ อยากจะลองชิมรสชาติน้ำหวานที่ไหลปริมออกมา

"มันจะหอมหวานอย่างที่ตัวเธอหรือเปล่า มิริณ" อรัณสบตากับคนตัวเล็ก มิริณที่เห็นเช่นนั้นถึงกับเบื้องหนี เพราะเธอนั้นอายถึงจะเคยมีอะไรกันมาแล้วแต่ก็ยังไม่ชิน

ด้านอรัณเมื่อมิริณหอมหวานไปทั้งตัวเช่นนี้ เขาจะอดใจได้ยังไง เขามั่นใจว่ามิริณนั้นไม่ไม่มีใคร ของๆ เขาจะกินยังไงก็ได้ เมื่อคิดดังนั้นอรัณก็ไม่รอช้า มือหนาจับขาของคนตัวเล็กแยกออกจากกันในท่าตัวเอ็ม

มิริณเมื่อรับรู้ถึงเหตุการณ์ที่กำลังจะเกิดขึ้น ฉันได้แต่มองคนใจร้ายที่ลุกออกไปจากเตียงนอน จากนั้นเขาก็จัดการกับเสื้อผ้าของเขา ร่างสูงเปลือยเปล่าอยู่ตรงหน้าของฉันกับซิกแพดและกล้ามหนาเป็นมัดๆ พร้อมกับเจ้ามังกรยักษ์ที่ผงาดหัวขึ้นมาจนเห็นเป็นเส้นเลือดได้อย่างชัดเจน โดยไม่มีสวมสิ่งป้องกัน จากนั้นพี่อรัณก็ทำในสิ่งที่ฉันไม่คาดคิด จมูกโด่งคมสันซุกเข้าที่กลีบดอกไม้งามของฉันที่มีน้ำหวานไหลแฉะเยิ้มออกมา

"อ่า...อืม" จากนั้นก็เขาก็ลงด้วยลิ้นร้อนสัมผัสเข้าที่จุออ่อนไหว กำลังทรมานด้วยลิ้นร้อน อ่า..อืม" ฉันถึงกับหลุดเสียงครางอันน่าเกลียดออกมา เมื่อโดนคนใจร้ายห่อลิ้นและตวัดเข้าที่ร่องแคบกลีบดอกไม้งาม ฉันถึงกับขนลุกเสียวและสั่นสะท้านไปร่างกายบิดตัวไปมาตามอารมณ์ความเสียว

"อ่า...อะ พอดีเถอะฉันจะไม่ไหวแล้ว อืม" คนตัวเล็กครางออกมาไม่ได้สับ ฝ่ามือเล็กซุกเข้าที่ผมอันดกดำของคนตัวโต ลิ้นร้อนตวัดขึ้นๆ ลงๆ และวนหยอกล้อกับกลีบดอกไม้งาม อรัณตวัดลิ้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ ตามอารมย์ดิบของตน

"อะ อะ อืม พี่อรัณ ฉัน อะ ไม่...ไหว แล้ว อืม..." ลิ้นร้อนตวัดขึ้นลงอย่างเร็ว ในที่สุดอรัณก็ฟุบหน้าลงที่หน้าท้องของคนตัวเล็กด้วยความหมดแรง พร้อมกับน้ำขาวขุ่นที่ไหลลงบนที่นอนของเธอ เสร็จด้วยลิ้นไปในรอบแรก มิริณเองก็นอนหอบไม่ต่างจากเขา

อรัณพักได้ไม่ทันไรจับเข้าที่ขาเรียวของคนตัวเล็ก จากนั้นก็แทกตัวเข้าระหว่างกลาง เมื่อเจ้าท่อนมังกรขนาดใหญ่ผงาดขึ้นมาอีกครั้ง จนอรัณถึงกับนิ้วหน้าด้วยความปวด เลือดในกายวิ่งลงมาอัดที่ลูกรักของพร้อมเข้าไปสัมผัสกับร่องแคบของมิริณอีกครั้ง

อรัณไม่รอช้าเมื่อน้ำหวานของกลีบดอกไม้งามเพ่งบานขึ้นมามือหน้าจับเข้าที่ส่วนปลายหัวและดันตัวตนเข้ากับร่องแคบของคนตัวเล็กจนมิดลำ

!! สวบ ...อ่า !! มิริณรับรู้ถึงความใหญ่ตัวทีี่กระแทรกใส่เข้ามายังร่องของฉัน ร่างบางถึงกับนิ้วหน้าด้วยความจุก จากนั้นร่างสูงซอยเอวหนาขยับเข้าๆ ออกๆ

!! อะ เสียว มันเสียวมาก !! ส่วนนั้นของเรามันเสียดสีกันไปมา ให้ตายเถอะฉันกำลังถูกทรมาน และปรนเปรอไปเ้วยเซ็ก ของเขาไม่ใช่เล็กๆ นะ ดันเข้าแต่ละทีฉันถึงกับสั่นสะท้านไปทั้งตัว

"อ่า แน่นมาก มิริณ เธอจะตอดอะไรลูกชายฉันนักหนา" เสียงทุ่มเอ่ยครางออกมาไม่ได้ศัพท์

!! เมื่อได้จังหวะ มิริณมีอารมณ์ความต้องการไปกับตน อรัณยิ่งขยับเข้าๆ ออกๆ มาอย่างดุดัน ฝ่ามือหนาบีบขย้ำเข้าที่หน้าอก ลิ้นร้อนทั้งดูดและเม้มจนเกิดรอยแดงไปทั่วทั้งตัวของคนตัวเล็ก

"อะ อ่า พี่อรัณขา" เสียงหวานหลุดครางออกมาอย่างลืมตัว เมื่อโดนคนตัวโตลุกเข้าส่วนอ่อนไหวไปทั่วทั้งตัว ร่างกายของฉันมันกับสู้ลิ้นสู้มือของเขาอย่างยากที่จะปฎิเสธ มือเล็กเขี่ยเล่นที่หน้าอดของอรัณอย่างไม่รู้ตัว

"ว่าไงครับเมีย มองพี่จนเต็มตาพอหรือยัง" อรัณเอ่ยพร้อมกับผุดรอยยิ้มขึ้นมา จากที่เกลียดมาก นับวันความรู้สึกกับคนตรงหน้านั้นยิ่งชัดเจนขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นก็จุ๊บเข้าปากของคนตัวเล็กอีกครั้งอย่างพอใจ

"พี่อรัณ พี่หยุดแกล้งฉันชักทีเถอะคะ" มิริณเอ่ยมาด้วยเสียงแข็งอย่างไม่พอใจ ที่อรัณนั้นเอาแต่จูบเธอ

"ทำไม ฉันไม่หยุด ฉันจะจูบเธออย่างนี้ เธอจะทำอะไรฉัน หึ มิริณ หรือจะจูบฉันกลับ" ยิ่งมิริณห้ามปรามอรัณกับยิ่งระดมจูบเธอมาขึ้น

"พี่มีแฟนอยู่แล้วนะ จะมายุ่งกับฉันทำไม" มิริณเอ่ยพร้อมกับเสมองคนตรงหน้า

"คนอื่นอาจจะเป็นแฟน คู่นอนฉัน แต่กับเธอๆ เป็นเมียฉันแล้วนะมิริณ" อรัณเอ่ยพร้อมกับซุกใบหน้าของตนลงที่หน้าอกคนตัวเล็ก แต่นั้นกับโดนมิริณรั้นผลักออก

"เมียหรือคนรองรับอารมณ์พี่คะ" อรัณสบตากับคนตัวเล็กแต่กับไม่ยอมตอบ

"ฉันไม่ได้อยากให้ตัวเองเป็นที่รองรับอารมณ์ใครนะ" มิริณเอ่ยคำพูดมาอย่างจริงจัง

"แล้วจะให้ทำไง ฉันเอาเธอมาสามครั้งแล้วนะ ไม่อยากให้เรียกเมียจะเรียกว่าอะไรดี เด็กเลี้ยงของฉันงั้นเหรอ เธอยอมได้ปะละ" แต่นั้นมิริณกับเงียบและรู้สึกสับสน

"กับแพทฉันคงเป็นผู้ชายที่แย่และเลวมาก"

"พี่หมายความว่ายังไง" นี้เขาคิดจะเลิกกับแฟนเขางั้นเหรอ มิริณถึงกับมีสีหน้าคิดหนัก แต่อรัณกับไม่ตอบเรื่องที่เธอถาม

"ส่วนกับเธอจะให้ฉันเลิกยุ่ง ฉันก็ทำไมได้เช่นกัน และขอเตือนไว้ก่อนนะ ระหว่างช่วงที่นอนกับฉัน เธอห้ามยุ่งเกี่ยวกับผู้ชายหน้าไหนทั้งนั้น เพราะเธอเป็นเมียฉัน" อรัณเอ่ยมาราวกับคำสั่ง ร่างบางถึงกับหลุดยิ้มออกมา

"เอ๋...แบบนี่เขาเรียกว่า พี่กำลังหึงฉันอยู่หรือเปล่าน๊า" มิริณเอ่ยมา ทำเอาคนปากแข็งอย่างอรัณถึงกับเบื้องหน้าหลบสายตาของเธอ ที่นับวันเขายิ่งหลงเธอหนักมากขึ้นเรื่อยๆ