พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 42

อรัณอุ้มคนตัวเล็กมาวางลงบนเคาน์เตอร์ห้องครัว ร่างบางในชุดนอนเสื้อเชิ้ตสีขาวบางยาวเพียงเข่าถึงกับหายใจไม่ทั่วท้อง นี้อย่างบอกนะว่าเขาจะทำอะไรกับฉันที่นี่จริงๆ ให้ตายเถอะ ทำไมเจอหน้าฉันที่ไรเขาต้องหื่นแบบนี้ตลอดเลย

ร่างบางพยามที่คิดจะขัดขืนและคนกลึ่งเมากับไม่คิดจะสนใจ ปากหยักหนาของคนตัวโตประกบเข้ากับริมฝีปากบางจิ้มลิ้มของคนตรงหน้า ร่างสูงที่โดนฤทธิ์ของแอลกอฮอล์เข้าครอบงำ อรัณตวัดเรียวลิ้นร้อนไปมาด้วยความพอใจ มิริณที่โดนจูบเข้ามาอย่างหนักหน่วงแขนเรียวของคนตัวเล็กเกี่ยวเข้าที่ต้นคอหนาของคนตัวโตตามอารมณ์ปรารถนา

!!อ่า...!! ยิ่งจูบ อารมณ์ความต้องการของคนตัวโตยิ่งเพิ่มมากขึ้น เมื่อโดนคนตัวเล็กนั้นจูบกลับอย่างไม่ประสีประสา อรัณถึงกับแทบคลั่งรสชาติจูบของคนตัวเล็กที่ราวกับเด็กอ่อนงัด และนั้นกับยิ่งเพิ่มไฟอารมณ์ความปรารถนาของคนตัวโตอย่างไม่รู้ตัว

"อืม...มิริณ..ฉันๆ คิดถึงเธอ" ร่างสูงพึมพำออกมาราวกับคนไม่ได้สติ ร่างบางของคนตัวเล็กตรงหน้านั้นหอมหวานจับใจ ใบหน้าหวานไร้เครื่องสำอางมีเพียงกลิ่นหอมของแป้งอ่อนๆ ที่หอมฟุ้งมาจากคนตัวเล็ก อรัณยิ่งคลอเคลียทั้งทั่วทั้งใบหน้าและลำคอพร้อมกับกดจูบลงเบาๆ

"อะ อืม พี่อรัณ...คะ" เสียงหวานเอ่ยออกมาขาดๆ หายๆ เมื่อริมฝีปากร้อนไล่ประกบจูบสัมผัสไปตัวทั้งลำคอ

"อืม...อะ...ว่าไง ครับ" อรัณเอ่ยมาด้วยน้ำเสียงเซ็กซี่ปรนเสียว ขณะที่ฝ่ามือหนานั้นลุกเข้าสัมผัสที่เต้างามทั้งสองเต้า ร่างสูงใช้นิ้วเขี่ยและบดขยี้ไปตามความแรงอารมณ์กามของตน

"อะ อะ อ่าส' " เสียงหวานของคนตัวเล็กหลุดครางออกมาด้วยความเสียว อย่างขาดๆ หายๆ เมื่อโดนนิ้วร้ายของรุ่นพี่หนุ่มต่างคณะสะกิดเข้าจุดไวต่อความรู้สึก คนตัวเล็กถึงกับขนลุกเสียวและสั่นสะท้านไปทั้งตัว และบิดตัวไปมา

อรัณละใบหน้าอันหล่อเหลาออกจากซอกคอขาว ของคนตัวเล็ก คนกลึ่งเมาสบตากับคนตรงหน้า จากนั้นฝ่ามือหนาก็ปลดกระดุมเสื้อของคนตัวเล็กออกจากตัว เผยให้เห็นเต้างามที่เด้งขึ้นชี้หน้าของคนตัวโต อรัณอดใจกับความงามของทั้งสองเต้าไม่ไหว กดจมูกโด่งคมสันเข้าที่อกอวบอึมทันที

"ฟอด" จากที่กดแค่จมูก ลิ้นร้อนดูดละด่อลิ้นเข้าสัมผัสกับเม็ดยอดอกไปมา ด้านคนตัวเล็กเมื่อโดนคนเอาแต่ใจดูดเข้าที่อกงามอันอวบอึมร่างบางกับเด้งรับเรียวลิ้นร้อนของคนตัวโตอย่างลืมตัว ลิ้นสากหนาที่ตวัดไปมา

"หวานมาก อืม มิริณ ฉันไม่ไหวแล้วมันปวดไปหมดทั้งลำ" ร่างสูงหลุดเสียงครางออกมา คนตัวโตที่ดุดลิ้นสากสากหนา ไปมาถึงกับปวดหนึบๆ ขึ้นมาที่ปลายท่อนเอ็น ลูกลูกผงาดหัวขึ้นมาพร้อมที่จะเข้าไปสัมผัสร่องแคบของคนตัวเล็กเต็มที

เมื่อได้ยินร่างสูงกระชิบและขบเข้ามาที่ข้างหูมาเช่นนั้น ร่างบางถึงกับเอ่ยขึ้นมา ที่นี่มันห้องครัวมันคงไม่เหมาะที่เขาจะทำกับเธอที่นี่ ถึงมันดึกป่านี้ก็เถอะ

อรัณไล่กดจมูกโด่งคมสันเลื่อนลงมาเรื่อยๆ ร่างบางรู้สึกถึงความเปียกชื้นที่จุดอ่อนไหวใต้กางเกง รู้สึกถึงน้ำใสๆ ไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว แค่โดนเขาสัมผัสเข้ามาร่างกายฉันถึงกับยอมเปิดรับเขาทันที คงไม่ต้องบอกว่าเธอนั้นรู้สึกอย่างไร เมื่อน้องสาวของเธอพร้อมที่จะรับตัวตนของเขา แต่นั้นก็ว่าจะมีอะไรกับเขาที่นี่

"พี่อรัณตรงนี้ ไม่ได้นะคะ" เสียงหวานเอ่ยห้ามคนตัวโตมาขาดๆ หายๆ เมื่อโดนลิ้นสากหนาของคนตรงหน้าที่ดูดและจูบแบบไม่คิดจะหยุดร่างบางถึงกับหลุดเสียงมา

"อ่าส์...อืม" มาขนาดนี้เลยอรัณก็ไม่คิดจะพาคนตัวเล็กนั้นเข้าห้อง ดึกขนาดนี้คงไม่มีใครตื่นขึ้นมา เขาจะอุ้มมิริณไปที่ห้องรับแขกให้เสียเวลาไปทำไม เมื่ออารมณ์ความต้องการมันมีมากกว่า และร่างบางตรงหน้านั้นหอมหวานจับใจ ที่ไหนก็ได้เขาก็ไม่ติด

"อะ อืม" คนตัวโตครางออกมาด้วยความพึงพอใจ ลิ้นร้อนดุดเข้าที่เม็ดยอดอดที่แข็งสู้ลิ้นร้อน ใบหน้าอันหล่อเหลาละจากเต้างาม สายตาคมสะดุดเข้ากับโต๊ะยาวในครัว ร่างสูงไปรอช้าคนกลึ่งเมาสะลัดหัว พร้อมกับอุ้มร่างบางเล็กลอยหวืออุ้มขึ้นมาวางลงบนโต๊ะ พร้อมกับถอดกางเกงขาสั่นที่มันบดบังร่างเล็กออกจากตัวมิริณอย่างช่ำชอง

มิริณรู้ได้ทันทีว่าอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้น นี้เขาจะทำมันที่นี่จริงๆ เหรอ ร่างบางได้แต่สบตาคนกลึ่งเมา

"ตรงนี้แหละ เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง" เสียงทุ่มเอ่ยมา ขณะที่ตาคมจ้องมองส่วนนั้นของเธอไม่ยอมละสายตา ขาเรียวยกขึ้นมาหุบเอาไว้ ร่างสูงเห็นเช่นนั้นกับรับแทกตัวเขามา เผยให้เห็นกลีมดอกไม้งามอวบอิ่มน้ำเกสรไหลเยิ้มออกจากร่องแคบ

"สวยมาก...อืม" เสียงทุ่มของคนเมาหลุดครางออกมาอย่่างพอใจ เขาคิดถึงร่างกายของเธอจับใจ ดอกไม้ที่เบ่งบานรอให้ลูกชายเขาเข้ามาสัมผัสกับกลีบเกสรของดอกไม้ อรัณถึงกับกลืนน้ำลายลงคอ อยากจะกลื้นกินคนตัวเล็กนั้นไปทั้่วทั้งตัว

จากนั้นร่างสูงก็ไม่รอช้าอรัณจัดการกับกางเกงของตัวเอง จนส่วนท่อนล่างของเขาเปลือยเปล่าออกมาไม่ต่างจากร่างเล็กตรงหน้า ท่อนเอ็นขนาดใหญ่ผงาดหัวขึ้นมาทั้งลำ อรัณถึงกับรู้สึกปวดหนึบๆ ขึ้นมาที่ปลายลำ มาฝ่ามือหน้าจับและลูบไปมา ลูกรักผงาดหัวแข็งขึ้นมาทั้งลำ พร้อมเข้าไปสัมผัสร่องแคบของคนตรงหน้า คนกลึ่งเมาก็ไม่รอช้า ร่่างสูงจับขาเรียวเล็กที่หนีบให้แยกออกจากกัน จากนั้นก็ดันตัวตนเข้าไปครั้งเดียวจนมิดทั้งลำ

!! สวบ อะ อ่าส' " มิริณถึงกับนิ้วหน้าขึ้นมาด้วยความเจ็บปรนเสียว เมื่อทอนเอ็นขนาดใหญ่อัดแน่นเข้ามาที่ร่อบแคบครั้งเดียวจนมิดลำ คนตัวเล็กรู้สึกถึงขนาดความใหญ่โตที่ผองขึ้นเรื่อยๆ

"อ่าส์...มิริณ ฉันเสียว " ขยับได้ไม่ทันไร อรัณถึงกับเสียวและนิ้วหน้าขึ้นมาด้วยความทรมาน แต่นั้นก็ไม่คิดจะหยุด ร่างหนายังคงดันต่ออีกเรื่อยๆ

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาดรักร้ายนายวิศวะ