พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 49

ด้านแพท หลังจากที่พูดคุยกับแม่เลี้ยงของอรัณจบร่างบางอันสมส่วนของแพทก็เดินออกมาจากคฤหาสน์

"อรัณนะอรัณ ทำไมรัณใจร้ายกับแพทได้มากขนาดนี้" แพทได้แต่เอ่ยพึมพำออกมา ขณะที่ร่างบางกำลังเดินมาที่รถของเธอ ริมฝีปากแดงได้แต่ยิ้มออกมาด้วยความเจ็บใจ ที่อรัณหายหัวไปและไม่คิดจะติดต่อเธอ ฉันไม่มีทางให้เป็นแบบนี้แน่ ในเมื่อเธอทำอะไรไม่ได้แพทจึงยอมกลับบ้านของตน

ด้านนีน่าจะโทษใครได้ แพทและอรัณนั้นนิสัยก็ไม่ต่างกัน ที่ถูกเลี้ยงมาอย่างตามใจ แต่ก็ไม่คิดว่าอรัณจะสนใจมิริณมากกว่าแพท ทั้งที่แพทเป็นรักแรกของอรัณและทั้งคู่ก็รู้จักสนิทสนมกันมาหลายปี นีน่าได้แต่คิดในใจ

ส่วนคนที่ทำให้แพทกระวนกระวายใจนั้น อรัณพามิริณกลับเข้าคฤหาสน์ในช่วงเย็น เมื่อเดินเข้ามาถึงบ้าน ทั้งป้าเพ็ญ และน้าเกศเองต่างก็อยู่คฤหาสน์ อรัณที่เดินเข้ามาสายตาคมสบตาเข้ากับแม่เลี้ยงของตน ร่างสูงถึงกับชะงัก ด้านอรัณเองก็เดาใจแม่เลี้ยงไม่ถูกเพราะกลัวว่าน้าเกศนั้นจะนำเรื่องนี้ไปบอกกับบิดาและพี่ชาย

ด้านมิริณที่เจอเกศทิพย์ ใบหน้าหวานถึงกับชะงักไม่ต่างจากอรัณ อรัณจับเข้าที่แขนของคนตัวเล็กให้เดินมากับตนราวกับปลอบมิริณไปในตัว

"มิริณเธอกลับห้องไปก่อน" เสียงทุ่มเอ่ยกับคนตัวเล็ก ร่างบางพยักหน้าและทำตามอรัณอย่างว่าง่าย ภายในห้องรับแขกเหลือเพียงอรัณและแม่เลี้ยงของเขา

"ผมมีเรื่องจะคุยกับน้าเกศ" เสียงทุ่มเอ่ยออกมา เกศทิพย์ได้แต่เสมองใบหน้าของลูกเลี้ยง กับอรัณและอคิณท่านเองก็เห็นมาเสียตั้งนานแต่อรัณเป็นเด็กหนุ่มวัยรุ่น และก็พอจะเดาออกว่าอรัณนั้นจะคุยกับตนเรื่องอะไร

"จ๊ะ รัณพูดมาเถอะ"

"เรื่องมิริณ ผมขอร้องให้คุณน้า อย่าเรียนเรื่องนี้ให้คุณพ่อทราบและพี่คิณทราบ เรื่องมิริณมันเป็นเรื่องส่วนตัวของผมและเธอ"

"น้าเข้าใจ น้ารับปาก อย่าได้กังวลไปเลยจ๊ะ"

"ขอบคุณน้าเกศนะครับที่เข้าใจ"

"เมื่อช่วงกลางวัน หนูแพทและหนูนีน่าเธอมาตามหารัณที่นี่" คุณเกศทิพย์เอ่ยกับอรัณมาอย่างไม่คิดจะปิด

"ครับเรื่องนั้นผมพอจะทราบบ้าง"

"น้า เป็นห่วงหนูมิริณนะจ๊ะ ถ้ามีอะไรให้น้าช่วยก็บอกนะ" เกศทิพย์เอ่ยกับอรัณมาแค่นั้น จากนั้นก็เดินออกไป ทิ้งให้อรัณมีสีหน้ากังวลใจเพียงลำพัง การที่เขาพามิริณออกไปไหนสองต่อสองขนาดนี้ คนในบ้านอาจจะหลุดปากบอกกับแฟนสาวของเขาไปแล้วสินะ แต่นั้นจะโทษใครได้ มิริณเธอไม่ได้เป็นคนผิด เขาต่างหากที่ลากเธอไปด้วย เขาจะรับมือกับแพทเรื่องนี้ยังไงดี ในเมื่อเขาให้ไอ้ริกและไอ้ริวช่วยสืบเรื่องของแพท แต่ไอ้สองตัวนั้นก็ยังไม่ได้ความคืบหน้าอะไร

เมื่อคิดว่าวันนี้จะค้างที่คฤหาสน์ แต่อรัณกับเปลี่ยนใจ ร่างสูงยอมโทรนัดทั้งสองหนุ่มให้ออกมาเจอที่คลับ เขาไม่อยากรบกวนเรียวตะเนื่องจากช่วงนี้เพื่อนก็ค่อนข้างมีปัญหากับน้องรีน

@ S K Y Pup

อรัณมาถึงได้ซักพัก สองพี่น้องริกและริวก็เดินเข้ามาที่โต๊ะทันที

"ว้าว คนที่แอบไปฮันนีมูนกับสาวมา จำเป็นต้องสีหน้าสดใสขนาดนี้ไหม ไอ้ริว มึงช่วยตอบกูทีดิ" ริกเมื่อมาถึงก็เอ่ยแซวอรัณที่นั่งดื่มอยู่ก่อนหน้าทันที

"ไอ้สัส สดใสห่าอะไร เรื่องที่กูให้พวกมึงช่วย ตอนนี้ถึงไหน" อรัณเอ่ยถามสองพี่น้องแฝดมาทันที

"หึ...ไม่ได้เรื่องอะไรเลยวะ ช่วงนี้แพทเธอเข้าออกแต่คฤหาสน์ของมึง" ริกเอ่ยกับอรัณมาด้วยสี หน้าปลงๆ ที่เพื่อนนั้นให้เขาช่วยตามเรื่องของแฟนสาวและหนุ่มอีกคนของเธอ

"นี้มึงอยากเลิกกับแพท เธอเต็มทีแล้วเหรอ" ริวที่นั่งจิบไวน์ไปพลางๆ ได้แต่เอ่ยถามกับอรัณมาด้วยท่าทีสงสัยที่อรัณนั้นใจร้อนราวกับน้ำเดือด

"ก็คงงั้น" อรัณตอบมาตรงๆ พร้อมกับเสมองใบหน้าของริวที่เพื่อนมองมาราวกับไม่เชื่อคำพูดของเขา

"กูไม่อยากจะเชื่อ ว่านี้ไอ้เชี่ยรัณจริง ไงได้ของใหม่แม่งเสือกลืมของเก่าแล้วเหรอ น้องมิริณเด็ดแค่ไหนมึงเล่าดิ"

"ไอ้เชี่ยริกไอ้สัส น้องนินิวเมียมึงอะเด็ดแค่ไหนละไอ้สัส เล่าคนของมึงบ้างดิ" อรัณสวนกลับอย่างไม่มีท่าทีจะยอมให้ริกๆ ถึงกับเงียบ

"ของเก่ามันที่ไหน เคยแตะเธอบ้างไหมเถอะ" ริวหมายถึงแพท

"ของเก่าเชี่ยไร กับแพทอย่างมากก็แค่จูบ"

"ก็มึงเป็นซะแบบนี้ไง แพทเธอถึงมีคนอื่น และเล่นลับหลังมึง ไอ้สัสรัณเรื่องนี้เป็นใครแม่งก็คิดละวะ" ริกเอ่ยกับอรัณมา เพื่อให้เพื่อนนั้นคิดตาม

"ช่วงนี้กูก็ให้คนของกูตามอยู่ มึงอย่ารีบร้อนทำให้ไก่ตื่นตัว ช่วงนี้มึงก็ทำหน้าที่เป็นแฟนที่แสนดี ตามน้ำไปก่อนละกัน" ริวได้แต่เอ่ยกับเพื่อนมา เจ้าพ่อแผนการในกลุ่มอย่างอรัณที่ต้องมาตกม้าตายเพราะเรื่องตัวเอง

"กูเห็นด้วยกับไอ้ริวมัน มันต้องใช้สมองเยอะๆ โว้ย" ริกที่จิบไวน์ในมือได้แต่เอ่ยกับเพื่อนมา

"แพทเธอไม่ใช่คนโง่นะ ที่ดูกูกับมิริณไม่ออก" อรัณเอ่ยมาด้วยสีหน้าเป็นกังวล เรื่องมิริณทำเอาเขาถึงกับคิดหนัก

"ช่วงนี้มึงก็ห่างๆ น้องมันไปก่อนละกัน อดเปรี้ยวไว้กินหวานโว้ย " ริวได้พูดให้อรัณนั้นคิดตาม เพราะแพทเองก็ใช่ว่าธรรมดา หญิงสาวนั้นเป็นถึงลูกสาวของคนมีอิทธิพลพอๆ กับอรัณนั้นแหละ ถ้าเพื่อนเป็นห่วงน้องมิริณก็ควรอยู่ห่างน้องมันสักพัก

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาดรักร้ายนายวิศวะ