พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 54

"สกปรก พี่เอาความคิดสกปรกแบบนี้มาจากไหนกัน ฉันไม่เคยขายตัว" มิริณตระโกนออกมาด้วยความรู้สึกเจ็บ ๆ จนน้ำตาถึงกับไหลอาบแก้มมาตั้งสองข้าง

"อย่ามาบีบน้ำตากับฉัน เธอมันผู้หญิงหิวเงินไม่ต่างจากพี่สาวของเธอ ตบหน้าฉันแล้วคิดว่าจะบีบน้ำตาให้ฉันสงสารเธองั้นเหรอ ฝันไปเถอะ" ร่างสูงตระคอกออกมาด้วยความโมโห พร้อมกับเข้าไประดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าตามแรงอารมณ์ความโกรธเคียงของตน ลิ้มสากหนาแทกเข้าโพลงปากบางของมิริณด้วยความรุ่นแรงและดิบเถือน รสจูบที่ไม่มีความปราณีใดๆ เลยซักนิดเดียว

ฝ่ามือหนากระชากชุดราตรีขาดออกไปทั้งตัว มิริณพยายามผลักร่างสูง และขัดขืนแต่ก็ไม่เป็นผล คนใจร้ายไม่คิดจะสนใจพร้อมกับตามขึ้นคล่อมและกดทับร่างบางเอาไว้ด้วยความเอาแต่ใจ

"อร้าย ไม่นะ" มิริณกรี๊ดร้องออกมาด้วยความกลัว อรัณนั้นตอนนี้เขานั้นน่ากลัวอย่างไม่เคยเป็น เธอไปทำอะไรให้เขา ทำไมคนใจร้ายถึงได้ทำกับเธออย่างป่าเถื่อนเช่นนี้ ฝ่ามือหนาจับเข้าที่ข้อเท้าของคนตัวเล็กขณะที่มิริณนั้นคิดจะหนี ร่างบางรับรู้ได้ทันทีกับเหตุการณ์ข้างหน้าในอีกไม่กี่วินาทีที่กำลังจะเกิดขึ้นกับตน

"ไม่นะ...พี่อรัณ อย่าทำเช่นนี้" มิริณตะเบ่งเสียงออกมาอย่างห้ามปราบ แต่นั้นใช่ว่าคนใจร้ายนั้นคิดจะฟัง อรัณกระชากร่างบางเข้ามาตรงหน้าพร้อมกับจ้องมองร่างบางที่เอาแต่ดิ้นและขัดขืน

"มานี้ ก่อนที่เธอจะไปเป็นของคนอื่น ก็มาโดนฉันกระแทกหนักๆ อีกซักทีก่อน จะไม่จำรสชาติว่าฉันนั้นคือผัวเธอ อย่าได้คิดเอาคนอื่นมาแทนที่ฉัน" ร่างสูงของคนตัวโตแทรกตัวเข้าตรงกลางระหว่างขาของคนตัวเล็ก

จากนั้นอรัณก็จัดการกับเสื้อผ้าของตน ชุดสูทราคาหลักหมื่นถูกเขวี้ยงลงบนพื้นอย่างไม่ใยดี ร่างสูงก็จ่อลำท่อนเอ็นขนาดใหญ่ โดยไม่คิดจะสวมสิ่งป้องกันใดๆ ทั้งสิ้น ลำท่อนเอ็นขนาดใหญ่ผงาดหัวขึ้นมาสู้ฝ่ามือหนาทั้งแท่ง ร่างบางที่เห็นเช่นนั้นถึงกับต้องถอยหนีหลังชิดหัวเตียง

"ไม่นะ" มิริณมองส่วนนั้นของอรัณด้วยความกลัว เมื่อคนตัวโตถูกความโกรธเข้าครอบงำ อรัณก็ไม่รอช้า มือหนาจ่อท่อนเอ็นขนาดใหญ่ไซต์เกินมาตรฐาน กระแทกเข้าร่องแคบของคนตัวเล็กครั้งเดียวจนมิดลำ โดยไม่รอให้คนตัวเล็กนั้นมีอารมณ์ร่วมแต่อย่างใด

!! สวบ !! อรัณดันท่อนเอ็นเข้ามาทั้งแท่ง อย่างไม่คิดจะปราณี ไม่มีความอ่อนโยนใดๆ ให้กับเธอเลยซักนิด

"กรี๊ด...ไม่นะ...เจ็บ" มิริณเอ่ยมาเสียงสั่น น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง แต่นั้นใช่ว่าคนใจร้ายจะคิดสนใจ เขารู้ว่าคนใต้ร่างนั้น เจ็บ เจ็บสิดีเธอจะได้หลาบจำ และไม่กล้าคิดมีคนอื่นมาแทนที่เขา ยอมรับว่าเห็นแกตัวที่เขาเองก็มีแฟนอยู่แล้ว แต่ก็ไม่คิดจะปล่อยเธอไป ในเมื่อมิริณคือคนที่มีอิทธิพลต่อหัวใจเขามากที่สุด เขาก็ยังคงยืนยันคำเดิม ปล่อยเธอเป็นของคนอื่นไม่ได้เด็ดขาด เพราะเขานั้นคือผัวคนแรกของเธอ

!! ผับ ผับ อ่าส !! อรัณกระแทกและเน้นเอวสากหนาเข้ามาอย่างถี่หยิบตามอารมณ์และความต้องการของตน เพียงแค่ไม่กี่นาทีมิริณกับทำเขาถึงเหงื่อไหลไปตั้งตัว ทั้งที่ภายในห้องใช่ว่าอากาศจะร้อน แต่ภายในใจของเขามันกับรุ่มร้อนไปด้วยความหึงหวงให้กับคนใต้ร่างมากกว่าอากาศภายในห้องเสียอีก ใบหน้าคมสันที่มีเหงือผุดออกมาเป็นเม็ดๆ อรัณเสมองใบหน้าหวานที่มองเขามาด้วยสายตาตัดเพ้อ แต่นั้นใช่ว่าจะสน มิริณมีหน้าที่แค่รับแรงกระแทกจากเขาก็พอ จะพอใจเขาหรือไม่นั้นมันเรื่องของเธอ

!! ผับ ผับ !! ซี๊ด...!!

เต้าอกอวบอึมของฉันทั้งสองข้างถูกฝ่ามือหนาของคนใจร้าย บีบและขย้ำตามอารมณ์ดิบเถือน มิริณที่โดนอรัณกระทำอย่างรุ่นแรง ถึงกับเบื้องหน้าหนี และหลบจูบของคนใจร้าย มือเล็กกำผ้าปูที่นอนเอาไว้แน่น เพื่อระบายความเจ็บแสบลงไป

ด้านคนใจร้ายจากตอนแรกแค่ต้องการจะสั่งสอน กับยากที่จะถอนตัวออกจากการมีเซ็กครั้งนี้ เขาจะควบคุมความอารมณ์ดิบ ของตนได้อย่างไรในเมื่อมิริณนั้นสวยและหอมหวานไปทั้งตัว ชายใดอยู่ใกล้เป็นอันหลงไหลเสน่ห์ของเธอ ยิ่งกลืนกินเท่าไกร่ยิ่งติดหนัก อรัณยังคงขยับเอวสากหนาเคลื่อนตัวตนเข้าๆ ออก อย่างไม่คิดจะหยุด ห่างกันนานหลายวันมิริณก็คือมิริณผู้หญิงตัวเล็กที่กินยังไงก็ไม่มีเบื่อ ยิ่งเนินนานกับยิ่งคลั่งไคล้จนทำเอาเขานั้นหึงหวงเธอจนแทบจะบ้าตาย

!! ผับ ผับ

อ่าส์ !! เสียงทุ่มหลุดครางออกมาด้วยความเสียวซ่านและทรมาน ต่างจากคนตัวเล็กที่ฉันนั้นรู้สึกไม่มีอารมณ์ร่วมกับเขาเลยซักนิด

มิริณมันทั้งเจ็บและแสบเอามากๆ ไม่ต่างจากครั้งแรกเลยซักนิด แกร่นกายหนาขนาดใหญ่เคลื่อนตัวเข้าๆ ออกๆ มันยิ่งเจ็บและจุก รู้สึกลึกถึงผนังมดลูก นี้เขาไปเอาแรงมาจากไหนกันนักหนา มันไม่มีความเสียวมีแต่ความเจ็บแสบที่เขามอบให้ฉัน

ความทรมานที่ได้รับจากคนใจร้ายเข้าเต็มๆ แต่นั้นใช่ว่าคนใจร้ายจะหยุด อรัณยังถาโถมแกร่นกายหนาเข้า ออกๆ ตามอารมณ์ความต้องการของตน ขนาดมิริณไม่มีอารมณ์แต่ส่วนนั้นของเธอมันกับตอดรัดเขาแน่นมาก แน่นถึงส่วนปลายหัว อรัณถึงกับนิ้วหน้าด้วยความเสียว

"มิริณ ... อ่าส์ แน่นมาก ซี๊ด" ร่างสูงปล่อยเสียงออกมาอย่างกระเส่า

"ผับ ผับ " อรัณครางออกมาราวกับหลงลืมตัว ร่างสูงระดมจูบคนตัวเล็กไปทั่วทั้งใบหน้าด้วยความหลงไหล กลิ่นแอลกอฮอล์จางๆ ที่ติดมากับลิ้นของคนตัวโต ทำเอาร่างบางถึงกับนิ้วหน้า

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: พลาดรักร้ายนายวิศวะ