พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 58

หญิงสาวใบหน้าสวยเดินรถออกมาจากรถคันหรูคู่ใจของตน ปากบางยกยิ้มออกมาอย่างพอใจที่เห็นรถของเก่งนั้นวิ่งสวนทางออกไป

"รัณคะ วันนี้แพทอยากจะขอติดรถไปมหาลัยไปกับรัณนะคะ เดี๋ยวแพทขอฝากรถไว้ที่นี่และให้พี่พลมาขับกลับนะคะ" แพทเอ่ยกับอรัณขณะที่สายตาของร่างสูงยังคงมองไปยังหน้าประตู

"ครับ" อรัณเอ่ยกับแพทมาแค่นั้น จากนั้นร่างสูงก็พาแพทขับรถของตนออกจากคฤหาสน์ทันที ด้วยความรู้สึกที่ร้อนรุ่มภายในใจ มิริณทำไมเธอถึงเป็นคนใจง่ายแบบนี้ รถใครก็ขึ้นได้งั้นเหรอ อรัณได้แค่ครุ่นคิดภายในใจ ขณะที่ยังคงขับรถ

ด้านแพทฉันอุตส่าห์ลงทุนให้เก่งเข้าหายัยมิริณทางน้าเกศเพื่อทุกอย่างจะได้ง่ายขึ้น เรื่องอะไรฉันจะยอมให้อรัณนั้นรีบขับรถตามสองคนนั้นไป ถ้าเป็นเช่นนั้นแผนฉันคงจะเสียหมด แพทได้แต่ยิ้มร้ายออกมา

"รัณคะ แพทยังไม่ทานข้าวเช้ามาเลยค่ะ แพท รบกวนรัณช่วยแวะ ร้านS ก่อนได้ไหมคะ" เสียงหวานเอ่ยกับแฟนหนุ่มออกมา ด้านอรัณแพทหิวขนาดนี้จะปฏิเสธก็คงจะดูน่าเกียจจนเกินไป อรัณจึงหักพวงมาลัยแวะร้านอาหารที่แฟนสาวบอกกับตน

ด้านมิริณฉันรู้สึกเกร็งอย่างบอกไม่ถูกที่ฉันต้องนั่งรถมากับคนอื่น โดยระหว่างทางมีคุณเก่งคอยชวนฉันคุยด้วยตลอดทางแต่เขาก็ยังเป็นคนแปลกหน้าสำหรับฉันอยู่ดี

เก่งที่มีสาวสวยอย่างมิริณนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถในวันนี้ชายหนุ่มถึงกับยกยิ้มออกมาด้วยความพอใจ

"คุณมิริณทานอะไรมาหรือยังครับ" เก่งเสมองใบหน้าสวยหวานมิริณที่ร่างบางเอาแต่ถามคำตอบคำ

"ยังค่ะ"

"ถ้าคุณมิริณไม่รังเกียจผมขอพาคุณไปทานข้าวได้ไหมครับ"

"ถ้าเป็นตอนนี้คงไม่สะดวกนะค่ะ เพราะวันนี้ฉันมีเรียนตอนสิบโมง แค่นี้ฉันก็เกรงใจคุณเก่งจะแย่แล้วค่ะ"

"อย่าคิดมากเลยครับผมยินดี" จากนั้นไม่นานเก่งก็ขับรถมาส่งมิริณที่มหาลัย แต่ก่อนที่จะลงจากรถเก่งก็ไม่ลืมที่จะขอไลน์เพื่อไว้ติดต่อกับมิริณ เขาไม่ได้จะทำตามที่แพทนั้นสั่งแต่อย่างใด มันกับเป็นการบังเอิญมากกว่าที่เขาเจอมิริณครั้งแรกเขารู้สึกดีและอยากจะสานสัมพันธ์ต่อ โดยไม่สนใจว่ามิริณจะทำอาชีพอะไรมาก่อน

@มหาลัยB

ด้านอรัณหลังจากที่ร่างสูงนั้นพาแพททานข้าวจากนั้นก็ขับรถมายังมหาลัย เย็นนี้หลังเลิกเรียนเขายังต้องไปส่งเธอที่บ้านของเธออีก ฝ่ามือหนาของ อรัณในมือเอาแต่กดต่อสายหามิริณไปหลายสาย แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าเธอนั้นจะรับสายของเขา

!! โธ่....เว้ย!! อรัณสบถออกมาอย่างหัวเสียที่มิริณนั้นไม่ยอมรับสายของตน

" หึ...นี้เธอจะรู้หรือเปล่าว่าเขานั้นเป็นห่วง ออกมากับคนอื่นแบบนั้นได้ยังไงกัน มิริณนะมิริณ เธอจะปั่นให้ฉันหัวเสียแบบนี้ไปถึงไหนกัน" อรัณได้แต่พึมพำออกมา ขณะที่ทั้งสามหนุ่มนั้นลงไปทานข้าวที่โรงอาหาร แต่จะไปหามิริณที่คณะของเธอตอนนี้ก็คงจะไม่ได้ เพราะอีกสิบนาทีเขาเองก็มีเรียนเช่นกัน

ด้านมิริณและตอนนี้ร่างบางก็อยู่ในห้องเรียนขณะพวกเธอกำลังรออาจารย์เข้ามาผู้สอนนั้น

"มิริณ คืนนี้แกไปกับพวกฉันเปล่า" ร่างบางที่นั่งเล่นสมาร์ตโฟนขณะที่รอเรียนนั้นถึงกับเสมองใบหน้าของบีนา

"ไปไหนเหรอแก" มิริณเอ่ยถามเพื่อนมาด้วยท่าทีสงสัย

"นี้แกอย่าบอกนะว่าแกลืม" แต่นั้นกับยิ่งทำให้มิริณนั้นขมวดคิ้วขึ้นมาอีกครั้ง

"ก็วันนี้วันเกิดต้ามันไง ไหนนั้นแกบอกว่าจะเอาชุดมาและไปค้างที่คอนโดยัยขวัญข้าว นี้แกอย่าบอกนะว่าคืนนี้แกไม่ไปกับพวกฉัน" อ่า...นิฉันลืมวันเกิดต้าไปเสียสนิท สงสัยฉันจะจำวันผิด ฉันนี้เป็นเพื่อนที่แย่มากจริงๆ

"ว่าไง...ตกลงแกจะไปป่าว"

"เออ ไปดิฉันตกลงกับพวกแกไว้แล้ว จะเท พวกแกได้ไง" มิริณตอบบีนา

"แต่ฉันไม่ได้เอาชุดมา คงต้องกลับไปเอาชุดก่อน"

"ไม่ต้องกลับให้เสียเวลาหรอกยะ ฉันคิดไว้แล้วว่ายังไงแกก็ต้องลืม ฉันเอาชุดฉันมาเผื่อแกด้วยแล้วเรียบร้อย" ยัยบีนาเอ่ยมาพร้อมกับรอยยิ้มแฉ่งให้กับฉัน เรื่องเที่ยวเพื่อนปาร์ตี้ขอให้บอก งานถนัดของนางวางแผนแม้กระทั่งชุดให้ฉัน

อีกด้านของแพทวันนี้หลังจากเลิกฉันแอบได้ยินแว่วๆ ว่ากลุ่มของอรัณนัดกันต่อที่คลับ ก็ดีนะถ้าคืนนี้ฉันตามอรัณไปในฐานะแฟนของเขา เพราะเมื่อเช้าขณะที่ฉันนั่งรถออกมากับเขาอรัณเอาแต่หงุดหงิดและที่เป็นอรัณเป็นแบบนั้นก็เป็นเพราะหึงหวงยัยมิริณกับเก่ง เมื่อคิดได้ดังนั้นแพทก็เดินไปดักรออรัณที่ตึกคณะวิศวะทันที ที่ผ่านมาฉันอาจจะปล่อยอรัณบ้างแต่ช่วงนี้ถ้ามีโอกาสฉันไม่ยอมปล่อยเขาแน่นอน เรียกว่าตามติดเป็นเงาก็ได้

ด้านอรัณหลังจากที่ร่างสูงเดินลงมาจากตึกพร้อมกับเรียวตะ ริกและริว สายตาคมของอรัณกับสะดุดเข้ากับแฟนสาวที่เดินส่งยิ้มหวานเดินเข้ามาหาตน ทั้งสามหนุ่มที่เห็นแพทมารออรัณที่หน้าตึกถึงกับขมวดคิ้วขึ้นมาด้วยท่าทีสงสัย เพราะน้อยครั้งมากที่แพทนั้นจะมาหาอรัณที่คณะวิศวะ

"รัณคะ วันนี้แพทติดรถรัณมาแพทก็ต้องติด รถรัณกลับด้วยแล้วละค่ะ"เสียงหวานของแพทเอ่ยบอกกับแฟนหนุ่ม

"ได้สิครับ" อรัณเองก็ไม่ได้ปฏิเสธแพท เพราะวันนี้ยังไงเขาก็ต้องไปส่งเธอ เมื่อเป็นเช่นนั้นอรัณจึงแยกตัวจากทั้งสามหนุ่ม

"เชี่ย รัณ งั้นคืนนี้เจอกันที่ SKY คลับนะ" ริวที่เสมองอรัณและแพทถึงกับเอ่ยออกมา จากนั้นทั้งสี่หนุ่มก็เดินไปยังรถของตนทันที

อรัณหลังจากที่ทำหน้าที่ขับรถออกมากับแพทแล้วนั้น