พลาดรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 59

ส่วนอรัณหลังจากที่เห็นมิริณอยู่ที่คลับแห่งนี้ด้วยนั้น ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับหงุดหงิด ด้านทั้งสามหนุ่มได้แต่เสมองหน้าอรัณ หวังว่าคืนนี้เพื่อนคงไม่วางมวยกับรุ่นน้องต่างคณะหรอกนะ

อรัณที่เห็นผู้ชายคนอื่นเข้าใกล้มิริณ โดยที่หญิงสาวนั้นไม่รู้ตัว ฝ่ามือเรียวจากที่จิบไวน์กับเปลี่ยนแก้วมากระดกบรั่นดีแทน เมื่อเช้าก็ออกมากับอีกคน คืนนี้ก็มากับอีกคน ชักจะสวยและเสน่ห์แรงเกินไปแล้วแม๊คุณ

!!อ่า...อรัณได้แต่กระดกแก้วบรั่นดีในมือเพื่อให้แอลกอฮอล์ดับความรุ่มร้อนภายในใจ โดยมีเรียวตะทำหน้าที่เป็นบาร์เทนเดอร์ประจำตัวให้กับอรัณ ในค่ำคืนนี้

"กูรู้ว่าคืนนี้ มึงแม่งอยากเมา ลองนี้ดิ ออนเดอะร็อคไปเลย เมาให้หนัก" เรียวตะเอ่ยพร้อมกับหลุดยิ้มให้กับเพื่อน เพราะอาการหึงจนแทบจะคลั่งตายแบบนี้เขาก็เคยมาก่อน รักมากก็ห่วงมากเป็นธรรมดา มันเป็นอาการของคนปากหนักและฟอร์มจัดเท่านั้นเอง

อรัณเสมองหน้าเรียวตะ จากนั้นก็ไม่รอช้า หยิบแก้วที่เรียวตะยื่นให้ขึ้นมากระดก โดยสายตาคู่ดุกับจับจ้องไปยังโต๊ะของมิริณอย่างไม่ยอมละสายตา

"ว้าว...มีลูบผม กันด้วยน้องแม่งชอบสายอบอุ่นนิหว่า" ริวที่มองไปจังโต๊ะของรุ่นน้องต่างคณะ ต่างก็เอ่ยยั่วโมโห พร้อมกับหลุดยิ้มให้กับอรัณ

"ไอ้...สัส" เสียงของอรัณที่เอ่ยให้กับริว

"เชี่ยรัณ มึงแม่งว่าใครวะ" ริวถามเพื่อนมาด้วยท่าทีตกใจ

"มึงอย่ามีเรื่องนะโว้ย...เดะพรุ่งนี้มีขึ้นหน้าหนึ่ง ลูกชายนักการเมืองชื่อดัง อักษรย่อ อ มีเรื่องชกต่อยในคลับหรู แม่งดังไปอีก" ริวเอ่ยมาอย่างเตือนสติ อรัณ ก่อนที่เพื่อนคิดจะทำอะไรนั้น อรัณเป็นคนที่พวกเขานั้นคาดเดาใจไม่เคยถูก จากนั้นไม่นานแพทก็เดินกลับเข้ามาร่วมโต๊ะ แพทที่เห็นอรัณนั่งกระดกแก้วเหล้าในมือไม่หยุด ใบหน้าสวยถึงกับขมวดคิ้วด้วยท่าทีสงสัย

แพทออกไปแค่สิบนาที แต่อรัณยกไปหลายแก้วแล้ว อ่า นี้เขาเป็นอะไรไป แต่นั้นแพทก็ไม่ได้ถาม จากที่แพทนั่งไปได้ซักพัก อรัณกับเป็นฝ่ายขอตัวออกมาข้างนอก

"รัณจะออกไปไหนคะ" แพทเอ่ยถามขณะที่ร่างสูงนั้นยืนขึ้น

"ไปดูดบุหรี่ด้านนอกนะครับ" อรัณเสมองใบหน้าแฟนสาว เพราะดื่มเข้าไปเยอะมากถึงกับตาลายเล็กน้อยแต่นั้นก็ยังไหว

เอาจริงยิ่งเขาเห็นมิริณอยู่กับชายอื่นที่มันไม่ใช่ตนมันยิ่งทำให้เขาและแทบจะบ้าได้ อรัณไม่อาจทนมองมิริณที่อยู่กับคนอื่นต่อหน้าตนได้นานเพราะเขานั้นเป็นคนที่ค่อนข้างมีความอดทนต่ำ

ด้านมิริณก่อนหน้าขณะที่นั่งอยู่ที่โต๊ะกับกลุ่มพวกเพื่อนๆ ต้าเล่นเอาแต่ยิ้มและมองหน้าฉันไม่หยุด ยัยบีนาที่นั่งติดฉันอยู่อีกข้างถึงกับเอาศอกนางมาสะกิดและกระซิบฉันมา

"แกกับต้านับวันยิ่งเหมือนคู่รักกันเข้าทุกวัน" ยัยบีนาเอ่ยกับฉัน

"บ้าน๊า..." ฉันไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นซักหน่อย ฉันเอ่ยอย่างแก้ตัว

"แกไม่คิด แต่ต้ามันคิดเว้ย...แกดูสายตาที่มันมองแกดิ" พอยัยบีนาเอ่ยมาแบบนั้น และตอนนี้ต้ามันกับยิ่งขยับเข้ามาใกล้ฉันมากขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกได้ถึงแขนของมันที่โอบเข้ามาที่เอวฉัน นี้ต้ามันเริ่มเมาเหรอ แต่ดูหน้ามันก็ไม่น่าจะเมานะ

!! อ่า...แบบนี้ฉันจะนั่งต่อได้ยังไงกัน ฉันที่โดนคนมือไวอย่างต้าโอบเข้าที่เอว ถึงกับลุกขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย ทำเอาเพื่อนๆ ในโต๊ะต่างตกใจ

"เออ...ฉัน ขอตัวไปห้องน้ำก่อนนะ" ฉันเอ่ยแค่นั้นจากนั้นก็เดินไปห้องน้ำทันที

"อ่า...อึดอัดชะมัด" หลังจากที่เข้าห้องน้ำเสร็จแล้วเรียบร้อย ร่างบางเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมืออีกประมาณ ยี่สิบนาทีจะถึงเที่ยงคืน ถ้ารีบเข้าไปนั่งตอนนี้ คงโดนต้ามันคงทำอะไรบ้าๆ กับฉันอีกแน่ ฉันมองไปยังบริเวณด้านนอกของคลับ มันกลับมีมุมด้านนอกอีกหลายมุมที่มีแสงไฟสลัวสาดส่องเข้ามา กลางวันร้านนี้คงเป็นคาเฟ่มีมุมไว้ถ่ายรูปสวยๆ

ด้านนอกของคลับ

!! ฟู่ !! อรัณอัดบุหรี่เข้าปอดสองม้วนติด ปกติม้วนเดียวก็เอาอยู่แต่ตอนนี้มันรู้สึกไม่ไหว เขาจะทนมองมิริณอยู่กับคนอื่นได้นานแบบนี้ยังไงกัน ถ้าคืนนี้ไม่ติดว่ามีแพทนั้นมาด้วยเขาคงลากมิริณนั้นกลับคอนโดไปเสียแล้ว แต่ขณะที่อรัณยืนดูดบุหรี่เพื่อครุ่นคิดอะไรเพียงลำพังนั้น

ด้านมิริณขณะที่ร่างบางกำลังจะเดินไปหยุดอีกมุมของต้นไม้นั้น เท้าที่กำลังจะก้าวเดินไปกับต้องชะงักด้วยเสียงอันคุ้นหูของชายหญิงคู่หนึ่ง

"อรัณคะ" เสียงหวานที่เอ่ยเรียกชื่อ ทำเอาคนที่ดูดบุหรี่อยู่นั้นถึงกับหันมอง

"รีอา" อรัณเอ่ยชื่อของหญิงสาวอีกคนออกมา

"อรัณสบายดีนะคะ แปลกนะคะที่ช่วงนี้อรัณไม่ไปหาเราบ้าง" รีอาเอ่ยพร้อมกับเดินเข้ามาสวมกอดอรัณ ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับชะงักเล็กน้อย

"รีอาอย่าทำแบบนี้เลย คืนนี้แพทมาด้วย" อรัณเอ่ยกับหญิงสาวที่รีอานั้นเดินเข้ามากอดตน เกรงว่าจะมีใครนั้นเข้ามาเห็น รีอาถึงกับยอมคลายอ้อมกอดออกจากอรัณ

"แพทหรือเด็กอักษรปีสามกันคะ" ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับชะงักขึ้นมาอีกครั้ง