พลิกชะตา ล่าหัวใจแม่ทัพ นิยาย บท 65

เป็นรถม้าหรือ? เสียงกีบม้าดังกระทบพื้นถนนในยามค่ำคืนที่เงียบสงัด ช่างชัดเจนยิ่งนัก

ที่นี่อยู่ไม่ไกลจากประตูทิศเหนือของพระราชวัง วันนี้ก็เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพของฮ่องเต้ การที่เหล่าขุนนางและเชื้อพระวงศ์ที่ไปดื่มสุราในงานเลี้ยงยามดึกดื่นออกจากวังกลับจวน ก็เป็นเรื่องปกติไม่ใช่หรือ?

สวี่ชิงยื่นหน้าออกไปดู รถคันนี้วิ่งช้าเหลือเกิน? ม้าราวกับไม่มีคนบังคับ โคลงเครงไปมา

เมื่อดูให้ดี ตวนมู่สวี่ชิงขยี้ตาด้วยความไม่อยากจะเชื่อ รถคันนี้ทำไมคุ้นตาเช่นนี้? เป็นรถม้าที่นางเคยนั่งนี่นา เป็นรถม้าประจำตัวของจิ้งอ๋อง

ทำไมถึงยังวนเวียนอยู่บนถนนในยามดึกดื่นเช่นนี้? เสี่ยวซงจื่อที่ขับรถไปไหนล่ะ?

เมื่อวานนี้นางถามเขาว่าเขาจะเข้าไปในวังร่วมงานเลี้ยงกับท่านอ๋องด้วยหรือไม่ เจ้าบ้านั่นยังคุยโวว่า แน่นอนว่าต้องไปอยู่แล้ว ท่านอ๋องเสด็จเข้าวัง รถต้องให้เขาเป็นคนขับเอง คนอื่นไม่มีคุณสมบัตินั้น

ยังบอกอีกว่าของในรถม้าเปลี่ยนใหม่หมดแล้ว พรมเป็นพรมขนสัตว์สีขาวบริสุทธิ์ที่ส่งมาจากที่ไหนสักแห่ง เขาไม่ไว้ใจให้คนอื่นขับรถ กลัวจะทำสกปรก...

แต่ตอนนี้ เขาไปไหนล่ะ?

ขณะที่ตวนมู่สวี่ชิงกำลังคิดอยู่นั้น รถก็เข้ามาใกล้เรื่อยๆ นางเห็นชัดเจนว่านี่คือรถม้าของท่านอ๋องจริงๆ และไม่มีคนขับจริงๆ

เพราะวันนี้เป็นวันสำคัญ ม้าลากรถตัวหนึ่งถูกเปลี่ยนเป็นเฮยเย่า ม้าที่ท่านอ๋องทรงขี่เป็นประจำ เป็นม้าที่เข้าใจคนเป็นอย่างดี จะเป็นไปได้อย่างไรที่มันจะลากรถไปทั่วในยามดึกดื่นเช่นนี้?

ขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้น รถก็แล่นผ่านหน้านางไป เสียงครางต่ำๆ ที่เจ็บปวดและกดดันก็ดังออกมาจากในรถ

เป็นท่านอ๋องหรือ? เขาได้รับบาดเจ็บหรือ?

เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน ตวนมู่สวี่ชิงถึงกับลืมไปว่าตอนนี้ตนเองสวมชุดสตรีอยู่ นางพุ่งออกไปทันที ขณะที่กำลังจะก้าวขึ้นรถ นางถึงเพิ่งนึกขึ้นได้ ในพริบตานั้นเอง นางก็หายตัวเข้าไปในห้องปฏิบัติการ

เดิมทีตั้งใจจะถอดผมออก รัดหน้าอก เปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วค่อยออกไป แต่ดูเหมือนว่าอาการของจิ้งอ๋องจะแย่มาก สีหน้าของเขาดูไม่ดีเลย เต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่พยายามควบคุมไว้ ราวกับว่าได้รับพิษอะไรบางอย่าง สติสัมปชัญญะของเขาเลือนรางไปหมดแล้ว

ไม่ได้การ หากเพราะมัวแต่เปลี่ยนเสื้อผ้าทำให้อาการพิษกำเริบ พิษเข้าสู่หัวใจหรือสมองจนเป็นอันตรายถึงชีวิต นางจะต้องรู้สึกผิดไปตลอดชีวิตเป็นแน่

“ท่านอ๋อง ท่านอ๋อง!” ตวนมู่สวี่ชิงออกมาจากระบบ คุกเข่าลงข้างๆ จิ้งอ๋องที่นอนเอนกายอยู่ แล้วเรียกเขา

เป็นอย่างที่คิด คนๆ นี้หมดสติไปแล้วจริงๆ ได้แต่หลับตา กัดฟันพยายามกดอาการพิษไว้ นางไม่เคยเห็นหลงจิ้งซิวในสภาพเช่นนี้มาก่อน นางรู้สึกเจ็บปวดใจอย่างบอกไม่ถูก ที่แท้เทพสงครามก็ไม่ได้ไร้เทียมทาน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน