ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 29

บทที่ 29 ถ่อมตัวหน่อยจะดีกว่า

เมื่อได้ยินว่าเซียวไห่หลงก็จองที่เทียนเซียงฝู่ไว้เหมือนกัน เย่เฉินก็ตกตะลึงเล็กน้อย

ช่างบังเอิญเสียจริง หงห้าบอกว่าเทียนเซียงฝู่เป็นของเขาไม่ใช่หรือ?

และเหมือนว่าอีกฝ่ายจะจัดงานเลี้ยงที่เทียนเซียงฝู่ให้เขาเหมือนกันนี่?

ขณะนั้นเองหวังเหวินเฟยที่อยู่ข้างๆก็เอ่ยอย่างตะลึง “ไห่หลง นี่นายจองห้องระดับโกลด์ของเทียนเซียงฝู่ไว้อย่างนั้นหรือ? นี่ไม่ใช่ห้องที่คนธรรมดาจะจองได้นี่นา!”

เซียวไห่หลงเอ่ยอย่างลำพองใจ “พูดกันตามความจริงนอกจากห้องระดับไดมอนด์ของเทียนเซียงฝู่ที่ฉันจองไม่ได้แล้ว อย่างอื่นไม่ใช่เรื่องยากอะไร”

ถึงแม้จะพูดแบบนี้ทว่าเป็นเพียงการโอ้อวดของเซียวไห่หลงเท่านั้น

ความจริงแล้วกว่าจะจองห้องระดับโกลด์นี้ได้ นายหญิงใหญ่เซียวถึงกับออกหน้าเองและจ่ายไปไม่น้อย ไหว้วานตั้งหลายคนกว่าจะจองได้สำเร็จ

ต่งรั่งหลินอยู่ที่เย่นจิงก็ได้ยินชื่อเสียงของเทียนเซียงฝู่มาบ้างจึงรีบเอ่ย “เพื่อนกันทั้งนั้นไม่เห็นต้องฟุ่มเฟือยแบบนี้เลย”

เซียวไห่หลงเอ่ยประจบประแจง “คุณเป็นแขกจะเป็นเหมือนเพื่อนทั่วไปได้ยังไง”

เอ่ยจบก็หันไปถามเย่เฉิน “น้องเขย ไม่ทราบว่าแกจ้องร้านไหนไว้?”

เย่เฉินตอบเสียงเรียบ “บังเอิญเสียจริง ฉันก็จองที่เทียนเซียงฝู่ไว้เหมือนกัน”

“ฮ่าฮ่าฮ่า!” เซียวไห่หลงหัวเราะเยาะเสียงดัง “เย่เฉิน แกพูดโกหกไม่กลัวปวดเอวหรือไง สารรูปอย่างแกแม้แต่ห้องระดับบรอนซ์ที่ต่ำที่สุดยังจองไม่ได้เลย ยังกล้ามาคุยโวอีก”

เย่เฉินทำเพียงยิ้มบางๆพลางเอ่ย “ฉันคุยโวหรือไม่แล้วมันเกี่ยวอะไรนาย? ฉันไม่ได้เชิญนายไปกินข้าวด้วยเสียหน่อย นายจะยุ่งวุ่นวายทำไม?”

เซียวไห่หลงโต้ตอบเสียงเย็น “ชิ ฉันว่าสารรูปอย่างแก แม้แต่ประตูของเทียนเซียงฝู่ยังเข้าไม่ได้ด้วยซ้ำ!”

ต่งรั่งหลินที่อยู่ข้างๆเมื่อเห็นว่าเย่เฉินโดนดูถูกก็ทนดูไม่ได้

เธอรู้ว่าเย่เฉินเป็นเขยที่แต่งเข้าบ้านฝ่ายหญิง ไม่มีเงินไม่มีตำแหน่งในตระกูลเซียว จะบอกว่าจองห้องที่โรงแรมระดับไฮคลาสก็ดูไม่น่าเชื่อสักเท่าไหร่

คาดว่าเย่เฉินคงพูดเพราะกลัวเสียหน้ามากกว่า

เธอไม่อยากให้เย่เฉินตกที่นั่งลำบากจึงเป็นฝ่ายเอ่ยปากแก้สถานการณ์ “ไอ้หยา เรื่องนี้ไม่ต้องเถียงกันหรอก ไหนๆทุกคนก็จองที่เดียวกันไว้ อย่างนั้นก็ไปด้วยกันหมดนี่แหละ”

เซียวไห่หลงเอ่ยเหน็บแนมเย่เฉิน “ครับ เห็นแก่คุณรั่งหลิน วันนี้ฉันจะให้แกกินข้าวฟรีมื้อนึง แกจะได้เปิดหูเปิดตาดูว่าโรงแรมชั้นสูงเป็นยังไง!”

เย่เฉินส่งเสียงหึในลำคอโดยไม่ได้สนใจเขาอีก

ท่านหงห้าเจอเขายังต้องคุกเข่า โรงแรมที่อีกฝ่ายเปิดจะมีค่าอะไรในสายตาเขา?

น่าเสียดายที่คนชั้นต่ำอย่างเซียวไห่หลงไม่เห็นความจริง!

......

เทียนเซียงฝู่เป็นโรงแรมสไตล์จีนโบราณ การตกแต่งและรูปแบบล้วนมีกลิ่นอายความคลาสสิกดั้งเดิม ดูหรูหราเป็นอย่างมาก แม้แต่ประตูทางเข้ายังทำมาจากไม้ชิงชันเกรดดี

เมื่อเห็นการตกแต่งของเทียนเซียงฝู๋เย่เฉินก็อดที่จะตะลึงไม่ได้

คิดไม่ถึงเลยว่าภัตตาคารของท่านหงห้าจะทำได้ไม่เลวเลย อนาคตหากมีโอกาสคงต้องพาภรรยามาบ้างแล้ว

ต่งรั่งหลินสำรวจไปรอบๆพลางอุทานขึ้นมา “ฉันได้ยินชื่อเสียงอันเลื่องลือของเทียนเซียงฟู่ตั้งแต่อยู่ที่เย่นจิง ได้มาเห็นกับตาแล้วเป็นอย่างที่เลื่องลือจริงๆ”

เซียวไห่หลงเอ่ยพร้อมกับรอยยิ้ม “รั่งหลินมาทั้งที แน่นอนว่าต้องหาภัตตาคารที่ดีที่สุดมาต้อนรับสิครับ”