ผมได้สืบทอดมรดกร้อยพันล้าน นิยาย บท 6

บทที่ 6 วางเดิมพัน

เซียวชูหรันทำเอาคนในตระกูลเซียวช็อกกันหมด！

ทุกคนคิดว่าเซียวชูหรันต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ！

จะออกหน้าก็ต้องดูเวลาหน่อยสิ！มาออกหน้าตอนนี้ นอกจากตายแล้วยังจะมีจุดจบยังไงได้อีก？

ตี้เหากรุ๊ปเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเมืองจินหลิง เขาจะมาสนใจตระกูลเซียวได้ยังไง？ใครไปเจรจาก็ไม่สำเร็จกลับมาทั้งนั้น！

เซียวไห่หลงพูดดูถูกอย่างอดไม่ได้：“ชูหรัน เธอคิดว่าคนอย่างเธอเนี่ยนะจะร่วมเซ็นสัญญากับตี้เหากรุ๊ปได้？”

เซียวเวยเวยน้องสาวแท้ๆของเซียวไห่หลง และมีศักดิ์เป็นลูกพี่ลูกน้องของเซียวชูหรันพูดเยาะเย้ย：“พี่ชูหรัน พี่เป็นใคร ตี้เหากรุ๊ปเป็นใคร พี่วู่วามไปเจรจาแบบนี้ อย่าทำให้ตระกูลเซียวของเราขายหน้าเลย！”

มีคนพูดเสริมขึ้น：“ใช่ เมื่อถึงตอนนั้นถ้าเกิดเธอโดนตี้เหากรุ๊ปไล่ออกมา คนทั้งเมืองจินหลิงคงหัวเราะเยาะตระกูลเซียวกันสนุกปากแน่！”

เซียวชูหรันได้ยินเช่นนั้น ทำให้แก้มแดง และรู้สึกอับอายมากๆ

ตั้งแต่แต่งงานกับเย่เฉิน สถานะของเธอในตระกูลนั้นตกต่ำลงมาก นับวันยิ่งโดนละเลยขึ้นเรื่อยๆ เหมือนบีบให้เธอออกไป แม้กระทั่งพ่อกับแม่ก็หัวเราะเยาะไปกับเขาด้วย

เธอคิดว่า หากครั้งนี้สามารถเจรจาโปรเจกต์นี้ของตี้เหากรุ๊ปๆได้ เธอคงมีหน้ามีตาในตระกูลมากๆ

ที่สำคัญที่สุด คือพ่อกับแม่จะได้ปฏิบัติอย่างยุติธรรม

แต่ตอนนี้ทุกคนหัวเราะเยาะกันหมด ทำให้เธออดที่จะถอดใจไม่ได้

เธอจ้องเย่เฉินด้วยความกลัดกลุ้ม เธอไปเชื่อคำพูดของเขาได้ยังไงกัน？ถ้ารู้เร็วกว่านี้คงไม่ออกหน้าแบบนี้......

เมื่อนายหญิงใหญ่เซียวได้ยินที่ทุกคนพูด ก็โกรธมาก

ตนถามไปตั้งหลายรอบแต่ก็ไม่มีใครรับหน้าที่นี้ ตอนนี้เซียวชูหรันเสนอตัวแล้ว คนพวกกลับทำให้เธอเสียกำลังใจอีก！

ถึงแม้นายหญิงใหญ่เซียวจะไม่ชอบเซียวชูหรัน แต่ตอนนี้เธอรู้สึกว่าเซียวชูหรันยอมช่วยแบ่งเบาภาระตนแล้วล่ะ ไม่เหมือนคนพวกนั้น ที่รู้แต่จะทำให้ตนไม่พอใจ！

โดยเฉพาะหลานที่ตนรักที่สุดอย่างเซียวไห่หลง มันน่าผิดหวังซะจริงๆ！

ดังนั้นนายหญิงใหญ่เซียวจึงรู้สึกกับเซียวชูหรันเปลี่ยนไปไม่น้อย

เธอจึงรีบพูดขึ่นทันที：“ในเมื่อคนอื่นไม่อยากทำก็ไม่ต้องพูดไร้สาระแล้ว！ความร่วมมือกับโปรเจกต์ของตี้เหากรุ๊ปในครั้งนี้ ให้ชูหรันไปเจรจา！”

เซียวชูหรันทำได้ฝืนพูด：“คุณย่าไม่ต้องห่วงนะคะ หนูจะทำอย่างสุดความสามารถ”

ทันใดนั้นเซียวไห่หลงก็พูดเย้ยหยันออกมา：“ทำอย่างสุดความสามารถจะไปช่วยอะไรได้？สุดท้ายถ้าทำไม่ได้ก็ทำให้ตระกูลขายขี้หน้าอยู่ดี！”

เย่เฉินถามอย่างยิ้มเยาะ：“เซียวไห่หลง นายพูดไม่ดีแบบนี้กับชูหรันเพื่ออะไร？หรือนายคิดว่าตระกูลเซียวไม่มีคุณสมบัติพอที่จะร่วมมือกับตี้เหากรุ๊ป？”