พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 418

เฉียงเวยจ้องมองเขา "เช่นนั้นเจ้าควรหาทางนำผลกิเลนมาให้ได้!"

หากต้องการระงับพิษเย็นที่เหลืออยู่ในร่างกายของกงจื่อโยว จำต้องใช้ผลกิเลนมาทำเป็นยา แต่มีเพียงคนจากเหมียวเจียงสองกลุ่มเท่านั้นที่มีสิ่งนี้

ทั้งสองฝ่ายเต็มใจที่จะมอบผลกิเลน แต่เงื่อนไขของเป่ยเจียงคือการกำจัดพระสนมเฟิงหลิวฉิงแห่งจักรพรรดิฉิน ในขณะที่หนานเจียงต้องการให้พวกเขาแก้แค้นพระชายาจิ้งแห่งซีโจว

หน้ากากเงินขมวดคิ้ว "ข้าก็คิดอย่างนั้น แต่เงื่อนไขที่เหมียวเจียงสองกลุ่มนั้นเสนอมาไม่ใช่เรื่องง่าย ฝ่ายเป่ยเจียงล้มเหลวไปแล้วครั้งหนึ่ง และตอนนี้ทางเป่ยเจียงยังไม่พบร่องรอยของเฟิงหลิวฉิง ไม่รู้ว่าคนไปอยู่ที่ใดกัน”

“พูดไปพูดมา เป่ยเจียงและเป่ยฉินอยู่ห่างกันหลายพันลี้ กระทั่งเสาแปดร้อยต้นก็ไม่สามารถหลอมพวกมันเข้าด้วยกันได้ เหตุใดถึงต้องการสังหารพระสนมของจักรพรรดิฉินด้วยเล่า?”

เฉียงเวยทอดถอนใจ "เพราะหนานเจียงต้องการนำเฟิงหลิวฉิงกลับมาเป็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ เพื่อที่จะต่อสู้กับเป่ยเจียง เป็นธรรมดาที่เป่ยเจียงจะต้องการกำจัดนาง"

เมื่อพูดถึงความคับข้องใจระหว่างหนานเจียงและเป่ยเจียง ถือได้ว่าเป็นประวัติศาสตร์อันยาวนาน

เมื่อร้อยปีก่อน ทั้งสองเดิมเป็นครอบครัวเดียวกัน แต่เนื่องจากอุบายของราชวงศ์ถังใต้ จึงถูกแบ่งแยกดินแดนทางเหนือและทางใต้อย่างกะทันหัน

เมื่อพูดถึงแผนการของจักรพรรดิ จำต้องเอ่ยถึงจักรพรรดิองค์ก่อนในตำนานของถังใต้ที่อาศัยความพยายาม ไม่เพียงสร้างความเสียหายอย่างรุนแรงให้กับสำนักทิงเสวี่ยเท่านั้น แต่ยังแบ่งเหมียวเจียงออกเป็นสองส่วนด้วย

หน้ากากเงินประหลาดใจ "นางมีสายเลือดเหมียวจริงๆอย่างนั้นหรือ"

เฉียงเวยยักหน้า "สกุลเฟิงเป็นสกุลที่เก่าแก่มาก ตามตำนานพระแม่หนีวาและเทพฝูซีเองก็สกุลเฟิงเช่นกัน ชาวเหมียวเจียงเชื่อในพระแม่หนีวา และราชวงศ์ก็ใช้สกุลเฟิงมาหลายชั่วอายุคน บิดาของเฟิงหลิวฉิงเป็นทายาทสายตรงของ ราชวงศ์เหมียวเจียง อย่างไรก็ตามเขามีเลือดผสมของชาวเหมียวและชาวฮั่น ดังนั้นเขาจึงไม่เป็นที่น่าพอใจมาโดยตลอดและพอเติบใหญ่ก็ถูกขับออกจากแคว้นเหมียวเจียงแล้ว”

อีกฝ่ายเดินทางไปเป่ยฉิน ทำงานหนักเป็นเวลาหลายปีจนกลายเป็นแม่ทัพ แต่งงานกับชาวฮั่นและให้กำเนิดบุตรชายสองคนและบุตรสาวหนึ่งคน

แคว้นเหมียวเจียงต่อสู้ภายในมาหลายปีแล้ว ยามนี้หนานเจียงต้องการหนุนหลังสตรีศักดิ์สิทธิ์ให้ต่อสู้กับเป่ยเจียง แต่กลับพบว่าทายาทของราชวงศ์เกือบตายจากการฆ่ากันเอง

ผู้เฒ่าอาวุโสถูกฟาดศีรษะ พลันจำได้ว่ามีลูกหลานคนหนึ่งถูกขับไล่ออกไป และกลายเป็นแม่ทัพใหญ่ใต้บัญชาของชาวฮั่น หลังจากทราบสถานการณ์ของเฟิงหลิวฉิงแล้ว ก็คิดที่จะนำคนกลับมา

หลังจากที่เฉียงเวยอธิบายจบ ก็เอ่ยต่อ "เป็นเช่นนี้ เป่ยเจียงโจมตีก่อนและเพิ่มความแข็งแกร่ง จึงใช้ผลกิเลนเป็นข้อต่อรองเพื่อให้สำนักทิงเสวี่ยกำจัดนาง"

สีหน้าของหน้ากากเงินนั้นยากจะอธิบาย คิดอย่างไรก็คิดเชื่อมโยงคำว่า "สตรีศักดิ์สิทธิ์" กับเฟิงหลิวฉิงไม่ได้เลย

ในความรู้สึกของเขา สิ่งที่เรียกว่า "สตรีศักดิ์สิทธิ์" ควรมีความศักดิ์สิทธิ์ สง่างาม แต่เฟิงหลิวชิงไม่เกี่ยวข้องกับคำเหล่านี้เลยแม้แต่น้อย

สตรีผู้นั้นเป็นเหมือนสัตว์ร้ายกินคนที่อยู่ข้างกายสตรีศักดิ์สิทธิ์เสียมากกว่า

หน้ากากเงินต้องใช้เวลาสักพักในการเรียบเรียงข้อมูลจำนวนมากนี้ เอ่ยถามขึ้นอีกว่า "ฉะนั้นเหตุใดหนานเจียงถึงต้องการสังหารพระชายาจิ้งเล่า"

“คนรักเก่าของผู้นำหนานเจียงคือองค์หญิงแห่งทูเจวีย ซึ่งก็คือฮูหยินเหลียนผู้นั้นที่ตกม้าท่ามกล่างความวุ่นวายของต้าโจวเมื่อไม่กี่วันก่อน ทั้งภรรยาและบุตรสาวต่างก็เสียชีวิตด้วยน้ำมือของพระชายาจิ้ง แน่นอนว่าคงต้องการแก้แค้น”

หน้ากากเงินฟังจบ ก็กลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก "ความสัมพันธ์ระหว่างคนป่าเถื่อนเหล่านี้ช่างยุ่งวุ่นวายจริงๆ ... "