พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 431

กลิ่นอายพิฆาตในนัยน์ตากู้ฉางเซินเลือนหายไปเล็กน้อย

เจ้าสำนักของสำนักทิงเสวี่ยดูจะเป็นคนตรงไปตรงมา ไม่เหมือนคนเสแสร้ง

บรรพบุรุษของเขาก็มีสัมพันธภาพอันดีงามกับสำนักทิงเสวี่ยด้วย หากอีกฝ่ายไม่ลอบสังหารหลิวฉิงก็ยังพอคบกันได้

กงจื่อโยวเห็นว่าอธิบายมาพอสมควรแล้ว จึงพูดอย่างจริงใจว่า “คืนหลายวันก่อนที่ลูกน้องของข้าไปขโมยสมุนไพรในสวนจวนจิ้งอ๋อง เพราะพบว่าสมุนไพรหายากที่พระชายาจิ้งอ๋องปลูกสามารถใช้ทดแทนผลกิเลนได้ และสามารถระงับพิษเย็นได้ด้วย”

“เดิมทีอยากใช้การค้าเพื่อขอสมุนไพรกับพระชายาจิ้งอ๋อง แต่ไม่คิดว่าเขาจะทนไม่ไหว ไปขโมยสมุนไพรในสวนเกษตร ข้าสั่งสอนลูกน้องไม่ดีเอง ยินดีชดใช้เป็นจำนวนเงินสิบเท่าให้พระชายาจิ้งอ๋อง”

ราคาสิบเท่า? ไม่ใช่คือเงินหนึ่งล้านตำลึงเงินหรอกหรือ?

ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ ยกเว้นกู้ฉางเซินกับเยี่ยเจ๋อเฟิงแล้ว นอกนั้นก็ดวงตาลุกวาวเพราะได้ยินคำว่าเงิน

อวิ๋นหลิงกลืนน้ำลายเข้าคอ เชิดคางแล้วเอามือเท้าเอว พูดเสียงดุว่า “ท่านรู้หรือไม่ว่าข้าดูแลสมุนไพรล้ำค่าพวกนั้นยากเพียงใด? เป็นน้ำพักน้ำแรงของข้าเชียวนะ ไม่ใช่จะใช้เงินตัดปัญหาได้”

“สามารถใช้เงินประเมินราคาสมุนไพรได้ แต่เวลาและพลังกำลังที่ข้าเสียไปนั้นยากจะประเมินค่าได้”

เซียวปี้เฉิง “...”

ภรรยาของเขามีวาทศิลป์ดีเยี่ยมจริง ๆ เขาควรฝึกทักษะการพูดกับนางบ้าง

ดวงตารูปทรงจิ้งจอกของกงจื่อโยวโค้งมน หรี่ตายิ้มมองอวิ๋นหลิง ทว่าไม่ได้พูดเปิดโปง

เขาพูดอย่างประจบประแจงว่า “ย่อมใช่แน่นอน สมุนไพรพวกนั้นสูญพันธุ์ไปแล้ว พระชายาจิ้งอ๋องสามารถทำให้มันเติบโตได้อีกครั้ง แสดงว่าต้องทุ่มเทและเหนื่อยเอาการแน่”

“ดังนั้นหากพระชายาจิ้งอ๋องยินดีขายสมุนไพรเพื่อช่วยชีวิตข้าน้อย ข้าน้อยก็จะรับซื้อสมุนไพรราคาสูงในระยะยาว ทั้งยังช่วยขยายกิจการการค้าในจักรวรรดิคุนให้พระชายาจิ้งอ๋องด้วย ผลลัพธ์จะเร็วกว่าไปร่วมมือกับราชสำนักแคว้นตงฉู่เยอะเลย”

“นอกเหนือจากนั้น หากพระชายาจิ้งอ๋องมีความประสงค์อยากให้สำนักทิงเสวี่ยช่วยอะไร พวกเราก็ยินดีทุ่มสุดตัว รวมทั้งแผนการร้าย ๆ ที่ทาง“หนานเจียงมีต่อแคว้นต้าโจว สำนักทิงเสวี่ยของพวกเราจะรีบส่งข่าวให้โดยเร็วที่สุด”

ข้อตกลงแลกเปลี่ยนนี้น่าสนใจยิ่ง กลิ่นอายสังหารในนัยน์ตาเซียวปี้เฉิงเจือจางเล็กน้อย

หลิวฉิงได้ยินประโยคนี้ก็รีบทุบโต๊ะ “ตกลงตามนี้ ถ้าต่อไปพวกท่านเป็นลูกสมุนน้องหลิงแต่โดยดี เช่นนั้นเรื่องก่อนหน้านี้ข้าก็จะไม่ถือสาเอาความ”

กู้ฉางเซินเม้มปาก ในเมื่อหลิวฉิงเอ่ยปากพูดดังนั้น เขาก็ไม่มีความเห็นต่าง

ยิ่งไปกว่านั้นพวกเขาก็อยากสอบถามข้อมูลของหลงเย่ด้วย ยามนี้สามารถเปลี่ยนศัตรูอย่างสำนักทิงเสวี่ยเป็นมิตรได้ ย่อมมีผลดีมากกว่าผลเสียอยู่แล้ว

คนสวมหน้ากากเงินโล่งอกไปหนึ่งเปราะ จากนั้นก็เริ่มกังวลขึ้นมา มองพวกอวิ๋นหลิงตาปริบ

“ในเมื่อพวกเราตกลงกันได้แล้ว พระชายาจิ้งอ๋องปล่อยข้ากับเจ้าสำนักน้อยก่อนได้ไหม คนเรามีธุระด่วนสามประการ...”

และธุระเร่งด่วนของเขาก็คือเขาอยากปัสสาวะ

อวิ๋นหลิงโบกมือให้เยี่ยเจ๋อเฟิง “เจ๋อเฟิง คลายโซ่พวกเขาออก”

ได้ยินดังนั้นกงจื่อโยวก็โล่งอก ถือว่าพ้นอันตรายแล้ว

อวิ๋นหลิงพูดต่อไปว่า “ในเมื่อเมื่อครู่ท่านรับปากว่าจะฟังคำสั่งของข้า เช่นนั้นก็ช่วยข้าตามหาคนในแคว้นถังใต้หน่อย...”

นางอยากบอกชื่อของหลงเย่ ทว่าเฉียวเย่ที่อยู่ด้านนอกพุ่งเข้ามาด้วยความร้อนรนใจ

“ท่านอ๋อง พระชายา แย่แล้วพ่ะย่ะค่ะ”

เซียวปี้เฉิงไม่ค่อยเห็นเฉียวเย่ทำหน้าแตกตื่นปานนี้มากนัก จึงอดเลิกคิ้วถามไม่ได้ “เกิดอันใดขึ้น?”

เฉียวเย่มีใบหน้าเข้มขรึม พูดอย่างอนาทรร้อนใจว่า “เมื่อครู่พระสนมลี่ผินพาองค์ชายหกมาเยี่ยม ข้าน้อยจึงเข้าไปต้อนรับ แต่พระสนมลี่ผินลงจากรถม้าก็ต้องหนุ่มชุดดำจับเป็นตัวประกัน บอกว่าอยากเจอหน้าพวกท่านพ่ะย่ะค่ะ”

“กลางวันแสก ๆ ผู้ใดกล้าจับพระสนมเป็นตัวประกันหน้าประตูจวนจิ้งอ๋องของข้า?”

แววตาเซียวปี้เฉิงมีทั้งความแปลกใจระคนความเกรี้ยวกราด เมื่อได้ยินดังนั้นก็สบตากับอวิ๋นหลิงแล้วออกไปด้านนอกทันที

นี่มันกลางวันแสก ๆ ผู้ใดกล้าทำเรื่องบ้า ๆ พวกนี้ได้?

เฉียวเย่ไล่ตามหลังมาติด ๆ รีบพูดว่า “ชายหนุ่มคนนั้นยังมีผู้หญิงหนึ่งคนกับผู้ชายหนึ่งคนเป็นพวกด้วยพ่ะย่ะค่ะ”

ได้ยินดังนั้น กงจื่อโยวที่เพิ่งหลุดพ้นจากพันธนาการก็สะดุ้งโหยง

ชายชุดดำ มีชายหนึ่งหญิงหนึ่งเป็นพวก...เป็นพวกจั่นอิ่งหรือเปล่า?

กงจื่อโยวพูดเสียงเข้มขรึม “แย่แล้ว องครักษ์เยี่ยรีบพาข้าไปหน้าประตูจวนอ๋องเถิด เกรงว่าผู้ที่มาจะเป็นคนของข้า”