พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 450

หรงฉานใจลอยชั่วครู่ จากนั้นก็ดึงตัวเองกลับมา ห้ามตัวเองไปคิดถึงคนคนนั้น

นางยิ้มมองอวิ๋นหลิง “ข้าก็รู้เรื่องที่พวกเจ้าจะสร้างห้องสมุดด้วย ได้ยินว่าจะมีหนังสือท่องเที่ยวและนิยายมากมายด้วยใช่หรือไม่?”

อวิ๋นหลิงรู้ว่าหรงฉานชอบอ่านแนวนี้ จึงพยักหน้าตอบว่า “ใช่ เพราะเป็นห้องสมุดเพื่อประชาชน ฉะนั้นข้ากำชับให้จัดหาหนังสือประเภทนี้เพื่อใช้อ่านฆ่าเวลาโดยเฉพาะ”

“ดีจังเลย ถ้าสร้างห้องสมุดเสร็จแล้ว ข้าจะไปแช่อยู่ในนั้นทั้งวันเลย” ดวงตาหรงฉานสว่างเจิดจ้า รอยยิ้มแห่งความดีใจยังคงความงามในแบบฉบับของดรุณีน้อยอยู่

หรงจั้นเลิกคิ้วอย่างไม่เห็นด้วย “ท้องเจ้าโตขนาดนี้แล้ว ควรบำรุงครรภ์ในเรือนดีๆ อยากอ่านนิยายเรื่องอะไรข้าจะให้คนหามาให้ อย่าวิ่งไปไหนต่อไหนอีก ต่อไปอากาศก็จะยิ่งร้อนอบอ้าว อยู่ในเรือนสบายกว่าเยอะไม่ใช่หรือ?”

“ท่านพี่พูดตั้งแต่ข้าตั้งท้องใหม่ๆ พูดติดต่อกันหลายเดือนจนหูข้าชาไปหมดแล้ว”

หรงฉานเบะปาก น้ำเสียงบ่นระคนความออดอ้อน

“ข้าเพิ่งท้องได้หกเดือนเอง อยู่ในเรือนเหมือนอยู่ในคุกมาก็หลายเดือนแล้ว พี่ชายจะขังข้าถึงวันคลอดหรือไร เช่นนั้นข้าก็ต้องเบื่อตายสิ”

หรงจั้นทำหน้าบึ้ง ตำหนินางเสียงเบา “พูดเหลวไหล พูดไม่เป็นมงคลเสียเลย”

อวิ๋นหลิงนึกขำอยู่ด้านข้าง และนึกถึงช่วงที่ตัวเองตั้งท้องอยู่

นางเข้าใจความรู้สึกของหรงฉานดี มันเหมือนติดคุกเลย

หรงฉานพูดด้วยจริงจัง ไม่คิดจะอ่อนข้อ “อาชิ่นบอกข้าว่า สตรีตั้งครรภ์หกถึงเจ็ดเดือนควรเดินออกกำลังกายเยอะ จะได้คลอดง่าย อีกอย่างสตรีตั้งครรภ์บางรายยังต้องทำงานอยู่เลย ข้าก็แค่เดินเคลื่อนไหวเท่านั้นเอง”

อวิ๋นหลิงก็ยิ้มเอ่ย “เดินอย่างเหมาะสมดีต่อร่างกายจริง แต่ถ้าอายุครรภ์เจ้าได้แปดเดือน เจ้าก็อย่าออกจากจวนส่งเดชนะ”

ร่างกายของนางไม่เหมือนคนทั่วไป หรงฉานมาเทียบไม่ได้

น้องสาวมาพูดถึงเรื่องสตรีตั้งครรภ์คลอดลูกแบบนี้ หรงจั้นถึงกลับหน้าร้อนแผ่ว รีบพูดว่า

“ได้ๆๆ ข้ารับปากเจ้าก็ได้ ออกจากเรือนเป็นพักๆก็ใช่ว่าจะไม่ได้ แต่ต้องบอกข้าล่วงหน้า ให้ข้าไปเป็นเพื่อนเจ้าเท่านั้น”

หรงฉานจึงจะเผยรอยยิ้มอันเบ่งบาน พูดเสียงหวานว่า “พี่ชายแสนดีจังเลย”

อวิ๋นหลิงพูดแกล้งแหย่ว่า “ดูเหมือนวันหยุดอันน้อยนิดของท่านก็อย่าคิดที่จะอยู่เฉยๆเลย”

พูดถึงหรงจั้นแล้ว เขาคือบุรุษเพชรน้ำดีมาก แต่อายุยี่สิบกว่าปีแล้วยังไม่มีวี่แววด้านการแต่งงานเลย

อวิ๋นหลิงรู้สึกว่าสตรีคนใดได้แต่งงานกับเขาจะโชคดีและมีความสุขมากแน่

แต่นางก็พอจะได้ยินข่าวลือมาบ้าง สาเหตุที่หรงจั้นยังไม่แต่งงานนั้น เพราะยังหาสตรีที่เพียบพร้อมทุกด้านไม่เจอ

ความหล่อของเขาสูสีกับกงจื่อโยวมาก ถ้าคิดจะหาสตรีหน้าตาดีเท่าเขาก็เห็นจะยากหน่อย

หรงจั้นมองพวกนางพร้อมยิ้มอย่างจนปัญญา เขามีน้องสาวคนเดียว นอกจากตามใจแล้วจะทำอะไรได้อีก?

ใต้ต้นไม้นอกกำแพงรั้ว รุ่ยอ๋องฟังเสียงหัวเราะด้านในเงียบๆ ก้นบึ้งนัยน์ตาเผยความละอายใจขึ้น