พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 491

หลังจากที่ตัดสินใจแล้ว อวิ๋นหลิงจึงรีบนัดเฟิ่งเหมียน

ในช่วงบ่ายที่อากาศแจ่มใสและอบอุ่น เฟิ่งเหมียนมาถึงตำหนักบูรพาตรงเวลาตามนัดหมาย บนโต๊ะหินเล็ก ๆ ในสวนได้วางขนมมากมายที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน

เสวียนจีนั่งแกว่งขาสั้น ๆ บนเก้าอี้หวาย กินไก่ทอดมันฝรั่งทอดจิ้มกับซอสมะเขือเทศอย่างเอร็ดอร่อย แก้มทั้งสองข้างพองเป็นหนูแฮมสเตอร์ตัวเล็ก ๆ

ด้านหลังของเฟิ่งเหมียนยังคงแขวนที่ปัดฝุ่นที่ไม่ห่างตัว เสื้อสีม่วงคาดเข็มขัดสีขาว ด้านบนมีลายเข้มเกินไป

“เฟิ่งเหมียนเคารพองค์รัชทายาทและพระชายารัชทายาท” น้ำเสียงของเขาพูดขึ้นอย่างเย็นชา แม้แต่เสวียนจีที่อยู่ด้านข้างไม่ได้พูดน้อยลง “ทำความเคารพพระชายารอง”

เสวียนจีทำหน้าดำ ในใจรู้ดีว่าเฟิ่งเหมียนจงใจพูดประชดประชันนาง เกือบจะอดไม่ได้ที่ตบโต๊ะทะเลาะ

เมื่อเหลือบไปมอง “พี่สาม” และ “เทพหน้าดำ” ที่กำลังจ้องมองตัวเองด้วยสีหน้าบึ้งตึง จึงกลั้นความโกรธในใจไว้ มุ่ยปากอย่างหนัก

“ฮึ่ย！”

อวิ๋นหลิงถึงได้ละสายตา จากนั้นยิ้มให้เฟิ่งเหมียนอย่างอ่อนโยน “ท่านเณรน้อยรีบนั่งลงเถิด ท่านเองก็ไม่ต้องกังวลมากเกินไป ในเมื่อนางไม่ได้เป็นกลุ่มเดียวกับแคว้นตงฉู่ วันนี้ที่นี่จึงไม่มีพระชายารองอะไร เรียกชื่อนางเฉย ๆ ก็พอแล้ว”

วินาทีนั้นเฟิ่งเหมียนมองอวิ๋นหลิงอย่างเงียบ ๆ สีหน้าสงบนิ่ง เขาไม่ได้พยักหน้าตอบรับ นั่งบนเก้าอี้หินฝั่งตรงข้ามอย่างสุภาพ

“วันนี้ที่ท่านสองท่านนัดข้าน้อยมา ไม่ทราบว่ามีเรื่องอันใดหรือ？”

เซียวปี้เฉิงพูดตามตรงว่า “แน่นอนว่าเป็นเรื่องที่แม่สาวน้อยกลับแคว้นตงฉู่ เจ้าสำนักเป็นคนฉลาด ดังนั้นพวกเราสองสามีภรรยาก็จะไม่อ้อมค้อมแล้ว”

เขาวิเคราะห์สถานการณ์ของแคว้นตงฉู่อยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พูดถึงเรื่องปืนใหญ่ดอกไม้ไฟ รวมถึงแม่สาวน้อยและการค้าของพวกเขา

“ก่อนหน้านี้แม่สาวน้อยได้พบแล้วว่ามีราชโอรสองค์หนึ่งในประเทศของท่าน ที่มีสายเลือดไม่บริสุทธิ์ สมคบคิดกับญี่ปุ่นอย่างทะเยอทะยาน พยายามที่จะสั่นคลอนสถานะขององค์รัชทายาทแคว้นตงฉู่ เขาแต่งงานล้มเหลวมาแล้วสามครั้ง ทั้งหมดเป็นเพราะราชโอรสญี่ปุ่นที่ขัดขวางอยู่ข้างหลัง เพียงแค่จัดการเขาทิ้งไป วิกฤตขององค์รัชทายาทก็จะไม่มีอยู่อีกต่อไปแล้ว”

“ในฐานะที่ท่านเป็นราชครู ด้วยพระราชภารกิจในการรักษาพระโลหิตอันบริสุทธิ์ของแคว้นตงฉู่ จะต้องลงมือกำจัดราชโอรสญี่ปุ่น ไม่ว่าจะสำเร็จหรือไม่นั้น ก็จะต้องล่อญี่ปุ่นเกิดการกระทำทั้งหมดอย่างแน่นอน ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกเจ้าและชาวญี่ปุ่นจึงทำสงครามในทะเลอย่างแน่นอน”

การเปลี่ยนแปลงทิศทางและรูปแบบของลมในดินแดนเก้าแคว้น ขณะนี้ได้อยู่ในการติดตามของเซียวปี้เฉิง อีกทั้งก็รู้ถึงความสัมพันธ์ของแคว้นตงฉู่และญี่ปุ่น มาถึงจุดที่ใกล้จะถึงจุดแตกหักแล้ว

มิฉะนั้นก่อนหน้านี้ ตี้หวู่เหยาไม่มีทางรับปากว่าจะทำความร่วมมือสร้างปืนคาบศิลากับพวกเขา ภายใต้เงื่อนไขของการขาดทุนอย่างชัดเจน

“ปืนคาบศิลาเป็นนักฆ่าที่ทรงพลังและดุร้ายจริง ๆ ถ้าหากเชื้อพระวงศ์ของแคว้นตงฉู่มีของเช่นนี้อยู่ในมือจะได้ไม่ต้องกลัวความวุ่นวายภายในจะบีบบังคับพระราชวัง แต่การต่อสู้ทางทะเลอากาศชื้นและคลื่นลมแรง พลังของปืนคาบศิลาถูกลดทอนลงอย่างมาก พวกเจ้าจะต้องหาแผนสำรองเอาไว้”

“อีกทั้งแผนสำรองก็คือปืนใหญ่ที่แม่สาวน้อยเป็นคนสร้าง” เซียวปี้เฉิงกระตุกริมฝีปาก “เจ้าเองก็เห็นความทรงพลังของปืนใหญ่ดอกไม้ไฟนั้นแล้ว คิดว่าในใจคงจะรู้ดี เพียงแค่ปืนใหญ่อยู่ในมือ ต่อไปอนาคตแคว้นตงฉู่ก็จะเป็นเจ้าเหนือทะเล เรือการค้าที่ไปมาหาสู่กันก็ไม่ต้องกลัวโจรสลัดอีกต่อไป”

เฟิ่งเหมียนเม้มริมฝีปากฟัง พูดขึ้นอย่างนิ่งเรียบว่า “ดังนั้นนางอยากจะเอาปืนใหญ่เพื่อแลกกับอิสรภาพงั้นหรือ？”

พอเสวียนจีได้ยินคำพูดนี้ ก็อดที่จะพูดเสียงสูงขึ้นทันที “ถูกต้อง！พวกเจ้าต้องการความช่วยเหลือจากข้า ข้าช่วยแล้วยังไม่พอหรือ！รอให้ข้าสร้างปืนใหญ่ได้อย่างถูกต้องราบรื่น ข้าจะไม่เป็นพระชายารองอะไรนั่น ข้าจะอยู่ที่แคว้นต้าโจวต่อ เจ้าอย่ามาบังคับให้ข้ากลับไป”

หลังจากที่ฟังคำพูดนี้ ในที่สุดสีหน้าของเฟิ่งเหมียนก็มีความผันผวน ขมวดคิ้วกันแน่น

“ปล่อยเจ้าเป็นอิสระก็ได้ แต่เจ้ามีฐานะเป็นลูกสาวของจวนเสียนกั๋วกง กลับอยู่ที่แคว้นต้าโจวต่อหรือ？”

เสวียนจีวางน่องไก่ในมือ พูดด้วยสีหน้าจริงจังว่า “มีอะไรไม่ได้？เจ้ารู้ดีว่าเดิมทีข้าไม่ใช่นาง ข้าคือเสวียนจี ใช่ แต่ไม่ได้แซ่ชวี！”

เฟิ่งเหมียนมองนางด้วยสีหน้าที่อธิบายไม่ได้ เสียงต่ำโดยไม่รู้ตัว “แต่เจ้าเป็นเทพธิดาของแคว้นตงฉู่ ต่อให้เป็นลูกสาวของพระชายาเฉินอ๋องมาปลอมตัวเป็นชื่อนี้ แต่บัดนี้ฝ่าบาทได้รู้ความจริงแล้ว”