พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 492

สำหรับแคว้นตงฉู่แล้ว นับประสาอะไรกับอุปสรรคเพียงแค่นี้

แต่ว่าสีหน้าของเฟิ่งเหมียนอดที่จะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก เพราะว่าเงินหนึ่งพันชั่งดอกเบี้ยสูงมากขนาดนี้มีเพียงพวกที่ปล่อยสินเชื่อถึงจะทำเรื่องแบบนี้ได้

เซียวปี้เฉิงกลับมีสีหน้าที่ปกติ เหมือนไม่รู้สึกว่าความต้องการของตัวเองอุกอาจไป

แคว้นตงฉู่เป็นแกะอ้วนตัวหนึ่ง เขาแค่อยากจะดึงขนแกะสองสามเส้นเบา ๆ

เฟิ่งเหมียนเหลือบมองเขา น้ำเสียงมีความหมายลึกซึ้งซ่อนอยู่ “ข้าน้อยจำได้แล้ว ขอบเจ้าฝ่าบาทที่ช่วยเหลือ”

อวิ๋นหลิงสีหน้าผ่อนคลายเล็กน้อย หันหน้าไปตักเตือนเสวียนจีว่า “นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ข้าอนุญาตให้เจ้าเข้าออกพระราชวังได้อย่างอิสระ พี่เขยของเจ้าจะช่วยเจ้าในการพัฒนาปืนใหญ่ แต่ข้ามีเงื่อนไขสองสามข้อ”

ไม่รอเสวียนจีกระโดดขึ้นมากระโดดโลดเต้น นางกดอีกฝ่ายอยู่บนเก้าอี้ น้ำเสียงเฉียบขาดว่า

“ถ้ามีการทดลองที่เกี่ยวข้องกับการระเบิด ไม่สามารถทำที่ย่านใจกลางเมือง ให้เขาพาเจ้าไปยังสถานที่ฝึกในค่ายทหารภาคสนาม”

“ห้ามเปิดเผยความสัมพันธ์ของเจ้ากับแคว้นตงฉู่ สถานะของเจ้าในแคว้นต้าโจวคือศิษย์น้องของข้า”

“เวลาปกติจะต้องถ่อมตัวหน่อย ก่อนหน้านี้หลี่เมิ่งเอ๋อร์แค้นเจ้าที่เป็นลูกสาวของเสนาบดีขวา เข้าออกพระราชวังบ่อย ๆ ถ้าเจอโดยบังเอิญ ก็อย่าสร้างปัญหา”

“ถ้าหากว่าเจ้าสร้างปัญหาอะไรขึ้นมา ข้าจะส่งเจ้าออกไป เจ้าอยากจะไปไหนก็ไป แต่ว่าห้ามเหยียบเข้ามาในแคว้นต้าโจวแม้แต่ก้าวเดียว！”

เสวียนจีพยักหน้าเหมือนไก่จิกข้าว รู้ดีว่าคำพูดของอวิ๋นหลิงนั้นจริงจัง

ตอนนี้นางถึงรับรู้ได้ว่า พี่สามไม่เหมือนตัวเอง มีความรู้สึกเป็นเจ้าของโลกนี้เป็นพิเศษแล้วและใส่ใจทุกสิ่งที่นี่ด้วยความจริงใจ

“จำได้แล้ว！ถ้าข้าหาเรื่องอีก ท่านเอาข้าโยนออกไปได้เลย！”

หลังจากที่นางสาบานว่าจะไม่ก่อความวุ่นวายขึ้นอีก อย่างมากก็แค่รังแกเฟิ่งเหมียนเจ้างั่งนั่น...

เมื่ออวิ๋นหลิงเห็นเสวียนจีฟังอย่างเชื่อฟังแล้ว ถึงได้มีสีหน้าที่อ่อนลง จากนั้นจึงอดที่จะพูดไม่ได้ว่า “เจ้าเชื่อฟังหน่อย ถ้าหากทำตัวดีล่ะก็ ต่อไปข้าจะให้คนสร้างห้องแลปให้เจ้าโดยเฉพาะ”

ดวงตาทั้งสองข้างของเสวียนจีเปล่งประกายและยิ้มอย่างประจบสอพลอ “ฮี่ฮี่ ท่านดีกับข้าที่สุด”

เพื่อห้องแลปเฉพาะ นางสู้สุดใจ！

เฟิ่งเหมียนมองใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใสด้วยความสุขของนาง จากนั้นจึงโล่งอกโดยไม่รู้ตัวและแอบส่ายหัว

เวลาที่สาวน้อยคนนี้เชื่อฟัง ดูเชื่อฟังและไม่เป็นอันตรายอย่างยิ่ง แต่ถ้าหากว่าหาเรื่องขึ้นมา นั่นก็คือปีศาจซาตานที่ชาวตะวันตกพูดกัน

เรื่องราวก็จัดการเสร็จสิ้น ในที่สุดเสวียนจีก็ได้รับอิสรภาพกลับคืนมา จากนั้นก็ออกจากวังทันที ทั้งวันไม่เห็นแม้แต่เงาคน

อวิ๋นหลิงแอบสังเกตอยู่หลายวันด้วยความเครียด เมื่อแน่ใจแล้วว่าอีกฝ่ายเชื่อฟังจริง ๆ ถึงได้ผ่อนคลายลง

ในที่สุดหลังคาของตำหนักบูรพาก็ซ่อมเสร็จ

ฝนรั่วหลายวันมานี้ ทำให้ยุงในตำหนักเยอะมาก พระเจ้าหลวงกลัวว่าต้าเป่าเอ้อร์เป่าจะถูกยุงกัด จึงรับเด็กสองคนไปดูแลที่ตำหนักฉางหนิงตั้งนานแล้ว

สองสามีภรรยาสองคนยุ่งมาก เมื่อเห็นพระเจ้าหลวงมีลูก ๆ อยู่เป็นเพื่อน ชีวิตก็อยู่อย่างสบาย จึงไม่ได้รับลูก ๆ กลับมา

ตำหนักบูรพาถือว่าไม่ไกลจากตำหนักฉางหนิงนัก หากทั้งสองคนบังเอิญว่าง ก็มักจะไปที่ดูเด็ก ๆ จากนั้นก็นั่งคุยกัน

พระเจ้าหลวงหาเวลาว่างในช่วงเช้าและเรียกอวิ๋นหลิงไป จากนั้นก็สอบพระชายารัชทายาทที่เพิ่งเลื่อนขั้นมาได้เมื่อหลายเดือนก่อน

อวิ๋นหลิงมีความทรงจำที่ดีมาก หยิบสมุดบันทึกที่เจ้าหวังสั่งทําออกมาทบทวนใช้เวลาครึ่งชั่วยาม การสอบก็ผ่านไปอย่างราบรื่น

หลังจากที่เซียวปี้เฉิงเลิกราชสำนักก็กลับมายังตำหนักบูรพา พอเข้าประตูมาก็พูดถึงข่าวใหญ่ในราชสำนักวันนี้

“แคว้นถังใต้ปลดล็อกประเทศแล้ว”

อวิ๋นหลิงกล่าวด้วยสีหน้าที่มีความสุข “หลงเย่ทางนั้นมีข่าวแล้วหรือ”

เซียวปี้เฉิงเผยให้เห็นรอยยิ้ม “สองวันมานี้ข่าวได้แพร่สะพัดออกไป ทุกที่ล้วนพูดถึงเรื่องราวของตำนานพระโอรสเจ็ดแคว้นถังใต้ เรื่องที่นางแต่งตัวเป็นผู้ชายมาหลายสิบปี เรียกได้ว่าเป็นที่รู้จักไปทั่วยุทธภพ”

ราษฎรของแคว้นถังใต้ตกใจเป็นอย่างมาก คนนั้นได้รับความนิยมอย่างมากจากฮ่องเต้ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ประชาชนยังสนับสนุนพระโอรสเจ็ดค่อนข้างสูง แต่กลับเป็นผู้หญิง！

พอความจริงออกมา ทั้งประเทศก็โกลาหล