พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 500

เมื่อถูกอวิ๋นหลิงขัดจังหวะ ก็ทำเอาทุกคนเกือบลืมเรื่องเกี่ยวกับคุณชายจิน จากนั้นจึงมีคนเอ่ยขึ้นมาอีกครั้ง

อวิ๋นหลิงกล่าวเสียงเรียบ "เมื่อมีเงินจำนวนนี้ ผู้คนในต้าโจวและราชสำนักทั้งหมดก็จะได้รับผลประโยชน์ ทองคำเหล่านี้จะถูกส่งต่อไปยังหกกรมในอนาคต ในเมื่อทุกท่านคิดว่าสิ่งนี้ไม่ดี

เช่นนั้นข้าจะปฏิเสธคุณชายจิน เดิมทีผู้อื่นอยากจะทำความดีอย่างเงียบๆ โดยไม่ขอสิ่งตอบแทนอีกทั้งไม่ร้องขอชื่อเสียงใดๆ คิดว่าอีกไม่นานคงจะปฏิเสธรางวัลที่เสด็จพ่อพระราชทานให้”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของขุนนางทั้งหกกรมก็เริ่มกระสับกระส่ายแล้ว ต่างค่อยๆมองหน้ากันไปมา

หากเงินจำนวนนี้ถูกส่งไปยังหกกรม มิใช่เพียงว่ามีอวิ๋นหลิงคนเดียวที่ใช้จัดสรรและสร้างสำนักศึกษา นั่นหมายความสามารถฉวยสิ่งของติดไม้ติดมือมาได้

นั่นเป็นทองคำหลายสิบล้านตำลึง แค่ขูดชั้นผิวมันออกก็พอให้คนๆหนึ่งกินได้อิ่มแล้ว

เมื่อเห็นฉากนี้ อวิ๋นหลิงก็ยิ้มเยาะในใจ

โลกนี้เต็มไปด้วยผู้คนที่เอาแต่แสวงหาแต่ผลประโยชน์ และนางไม่เชื่อว่าคนเหล่านี้จะไม่สนใจ

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ อาลักษณ์กรมอาญาผู้เฒ่าก็ค่อยๆเอ่ยขึ้นว่า "กระหม่อมสนับสนุนข้อเสนอขององค์รัชทายาทและพระชายารัชทายาทพะยะค่ะ การแต่งตั้งให้จินฟู่กุ้ยเป็นท่านอ๋อง ไม่มีอะไรผิด เบื้องหน้าก็ทำเพียงคล้อยตามความเห็นของประชาชนไปเท่านั้น ลอบเติมเต็มท้องพระคลัง ทั้งยังเป็นเรื่องที่น่ายินดีสำหรับทุกคน ส่วนข้อเสียก็นับว่าเล็กน้อยมาก”

จากนั้นเขามองไปที่อวิ๋นหลิง พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม "เดิมทีหลายปีมานี้เรือนจำที่สร้างขึ้นในเมืองต่างๆในต้าโจวมีจำนวนไม่เพียงพอ โจรที่ถูกจับจำนวนมากก็ไม่มีที่ให้กักขัง เรือนจำเก่าก็เก่ามากจนเกินไป ทำให้มีกรณีนักโทษประหารหนีออกจากเรือนจำในตลาด ถือเป็นเรื่องร้ายแรงที่เป็นอันตรายต่อประชาชนในบางพื้นที่ รอเมื่อกรมอาญาได้รับเงินสร้างเรือนจำ จัดสรรเงินสร้างเรือนจำในแต่ละพื้นที่คงจะสงบมากยิ่งขึ้น"

อาลักษณ์กรมอาญาผู้เฒ่าคือตระกูลมารดาของหรงฉาน ดังนั้นแน่นอนว่าเขาเองก็เป็นลูกหลานขุนนางเช่นกัน

สิ่งที่เขาพูดเป็นเรื่องจริง และจำต้องใช้เงินจริงๆ

เซียวปี้เฉิงพยักหน้าอย่างเข้าใจ "ใต้เท้าโปรดวางใจ เสด็จพ่อจะพิจารณาเรื่องนี้อย่างแน่นอน"

น้ำใสก็ไม่มีปลา เขาและอวิ๋นหลิงต่างก็รู้ดีว่าเงินจำนวนนี้ไม่สามารถนำไปใช้ได้หมดในเท่าที่ต้องการใช้ได้

ขุนนางก็เป็นเช่นนี้ ไม่ต้องพูดถึงว่าเป็นคนจากตระกูลหรงและอาลักษณ์กรมอาญาต่างก็เป็นกลุ่มเดียวกัน พวกเขาสามีภรรยาอย่างไรก็ต้องให้ผลประโยชน์ต่ออีกฝ่าย

ผู้ที่คุณธรรมสูงส่งที่แท้จริง ต่างก็ไม่ได้อยู่ในวงการขุนนางนี่นา

คำตอบนี้ถือเป็นคำสัญญาต่ออาลักษณ์กรมอาญาผู้เฒ่า ท่าทีของขุนนางในกรมอาญาต่างก็เปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน จากนั้นต่างก็ค่อยๆออกมาพูดสนับสนุนเซียวปี้เฉิง

หลังจากที่ได้เห็นแต่ละกรมเช่นนี้แล้ว ฉับพลันก็ตระหนักถึงข้อดีและข้อเสียทันที และเปลี่ยนคำพูดเพื่อสนับสนุนเซียวปี้เฉิง

เสนาบดีซ้ายเฟิงที่มองดูละครอยู่ตลอด แต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยรุกรานพรรคพวกของรัชทายาทอย่างเปิดเผย รวมถึงเรื่องในเมื่อครู่เขาก็ไม่เคยได้แสดงถึงจุดยืน

เมื่อสถานการณ์เปลี่ยนไปเช่นนี้ ก็รีบเอ่ยขึ้นทันที "กระหม่อมคิดว่าการกระทำคราวนี้ขององค์รัชทายาทพอจะเป็นไปได้"

จากนั้น สายตาเขาก็คล้ายยิ้มคล้ายไม่ยิ้มมองไปทางเสนาบดีขวาหลี่ที่โดดเดี่ยว จนแทบทำให้คนโกรธแทบตาย