พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 586

เสวียนจีเอ่ยเสียงดังฟังชัด คำพูดของนางดึงดูดสายตาตกตะลึงของเหล่าลูกศิษย์ที่รุมล้อมอยู่

“เคราะห์สวรรค์อย่างนั้นหรือ”

“เรื่องจริงหรือ......นี่มันช่างลึกลับเกินไปแล้วกระมัง”

“ลึกลับหรือ แล้วเรื่องเทพภูเขาพิโรธที่พวกเจ้าพูดถึงเมื่อครู่ ไม่ลึกลับกว่าหรือ”

ขณะเดียวกัน หลงเย่ก็ก้าวเข้ามา เอ่ยปากสอบถามด้วยสีหน้าที่มีแววตื่นเต้นดีใจ

“ขอบังอาจถามว่าท่านใช่ศิษย์น้องของท่านราชครูเฟิ่งเหมียนแห่งแคว้นตงฉู่ แม่นางเสวียนจีใช่หรือไม่”

น้ำเสียงของนางไม่ดังมาก แต่ก็ทำให้ผู้ดูแลและเหล่านักเรียนได้ยินพอดี ต่างก็หยุดเสียงวิพากษ์วิจารณ์ลงทันที

เสวียนจีพยักหน้ารับ ตอบรับเสียงสดใส

“ถูกต้อง ข้าเป็นศิษย์น้องของเฟิ่งเหมียน”

“เมื่อคืนศิษย์พี่บอกว่าเขาได้ทำนายดวงชะตา ทำนายว่าวันนี้ทางด้านทิศตะวันตกเฉียงเหนือของสำนักศึกษาชิงอี้จะมีสิ่งที่เป็นมงคลจุติ เป็นสิ่งมหัศจรรย์ที่เกิดขึ้นในรอบร้อยปี ให้ข้าเดินทางมาทำความเข้าใจกับสิ่งลึกลับนี้ จะเป็นประโยชน์ต่อการบำเพ็ญเพียร”

“เมื่อครู่ได้เห็นงูเหลือมยักษ์ตัวนั้นแล้ว ข้าเพิ่งจะรู้ว่าที่แท้มันบำเพ็ญมาค่อนข้างนานแล้ว จิตวิญญาณก็ถูกเปิดออกแล้ว ด้วยเหตุนี้จึงถูกสวรรค์ทดสอบเคราะห์กรรม ดังนั้นจึงมาหลบเคราะห์ฟ้าผ่าที่สำนักศึกษาชิงอี้เป็นการเฉพาะ”

เสวียนจีน้ำเสียงกังวาน พูดจาฉะฉาน คนที่อยู่ในเหตุการณ์ได้ยินก็เข้าใจที่มาที่ไปทันที

ความหวาดกลัวบนใบหน้าสลายหายไป มีความตื่นเต้นและประหลาดใจผุดเข้ามาแทนที่บนใบหน้า

“ท่านราชครูเฟิ่งเหมียน เป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่มีชื่อเสียงมาก ว่ากันว่าเขาเคยทำนายเรื่องภัยแล้งและอุทกภัยล่วงหน้าอยู่หลายครั้ง กระทั่งเรื่องมังกรพลิกตัวด้วย เป็นนักพรตทรงอิทธิฤทธิ์ที่แม้แต่ฮ่องเต้แห่งแคว้นตงฉู่ยังให้ความเคารพนับถือ”

“แม่นางคนนี้ดูแล้วอายุยังน้อย คิดไม่ถึงว่าจะเป็นศิษย์น้องของท่านราชครูเฟิ่งเหมียน ก็คงจะมีความสามารถไม่น้อย”

แม้ว่าเฟิ่งเหมียนจะมีนิสัยถ่อมตนเย็นชา แต่กลับมีชื่อเสียงมาก จะว่าไปก็นับได้ว่าไม่มีใครในแผ่นดินเก้าแคว้นไม่รู้จัก ไม่มีใครไม่รู้ว่าเฟิ่งเหมียนเป็นใคร

“มังกรพลิกตัว”ที่ว่าถึงนั้นหมายถึงแผ่นดินไหว ครั้งหนึ่งเฟิ่งเหมียนเคยทำนายว่าจะเกิดแผ่นดินไหว ด้วยเหตุนี้จึงสามารถช่วยชีวิตของประชาชนชาวตงฉู่นับหมื่นไว้ได้ ถูกคนทั้งแคว้นตงฉู่ขนานนามว่าเป็นเทพกลับชาติมาเกิด

เมื่อฐานะของเสวียนจีถูกเปิดเผย เหล่าลูกศิษย์หนุ่มสาวต่างก็เชื่อขึ้นมาทันที แม้แต่สายตาที่มองนางก็แฝงไปด้วยความเคารพ

ไม่ต้องให้นางพูดมาก เด็กโง่ทั้งหลายต่างก็เข้าใจตรรกะของเรื่องที่เกิดขึ้นด้วยตนเองแล้ว

“ถึงว่าวันนี้ทำไมจึงมีลมพัดแรง ฟ้าผ่าฟ้าแลบ ที่แท้งูเหลือมยักษ์กำลังทดสอบเคราะห์กรรม”

“ใช่แล้วใช่แล้ว เมื่อครู่ตอนที่กินข้าว ได้ยินเสียงดังมาจากภูเขาทางทิศตะวันออกด้วย ทุกคนต่างก็บอกว่าฟ้าผ่าต้นไม้”

“ที่แท้ฟ้าที่ผ่าลงมานั้นผ่าลงไปที่ร่างของงูเหลือมยักษ์นั่นเอง แต่แล้วทำไมมันต้องมาหลบเคราะห์ฟ้าผ่าที่สำนักศึกษาชิงอี้ด้วยเล่า หรือว่าที่นี่จะเป็นสถานที่พิเศษอย่างนั้นหรือ”

เสวียนจีติดตามคลุกคลีอยู่กับเฟิ่งเหมียนมานาน กลายเป็นคนคุยโวไปแล้ว รีบยิ้มตาหยีพลางพูดว่า

“แน่นอนว่าย่อมเป็นเพราะองค์รัชทายาททรงมีพลังแห่งมังกร บวกกับลูกศิษย์ในสำนักศึกษาชิงอี้ รวบรวมผู้มีความรู้ความสามารถไว้มากมาย จึงทำให้เจ้างูเหลือมยักษ์เข้ามาหลบเคราะห์ฟ้าผ่าได้อย่างปลอดภัย”

“หลังจากนี้สำนักศึกษาชิงอี้จะกลายเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ หลังจากนี้ร้อยปีรอให้งูเหลือมยักษ์ตัวนี้บำเพ็ญเพียรจนกลายเป็นมังกร จะต้องจดจำและตอบแทนบุญคุณในวันนี้แน่ และเฝ้าปกปักสถานที่แห่งนี้ต่อไป”

“พวกเจ้าที่เป็นลูกศิษย์ของสำนักศึกษาชิงอี้ มีบุญวาสนายิ่งนัก ภายหน้าต้องประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่แน่นอน”

ความสามารถในการล้างสมองของเสวียนจีนั้นสุดยอดมาก บวกกับการมีฐานะเป็น”ศิษย์น้องของเฟิ่งเหมียน”มารองรับ ไม่ช้าก็ทำเอาเหล่าลูกศิษย์ต่างก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจมาก ซาบซึ้งใจเป็นอย่างยิ่ง

กระทั่งมีคนคุกเข่าลงกับพื้นทันที โขกศีรษะคำนับไปยังทิศทางที่ตั้งของหอพักลูกศิษย์หลายครั้งด้วยความเลื่อมใส

กงจื่อโยวอดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา การคุยโวก็เป็นความสามารถอย่างหนึ่งเช่นกัน

เขาคิดว่าสำนักทิงเสวี่ยสามารถเปิดกิจการใหม่ได้แล้ว ถ้าหากสร้างร้านหมอดูทำนายดวงและฮวงจุ้ย คงจะมีเงินทองไหลมาเทมาแน่ๆ

เสวียนจีกลั้นยิ้มเอาไว้ ไล่เหล่าลูกศิษย์ที่กางร่มกระดาษที่เคลือบน้ำมันไปจนหมด

“คิ......ฮึๆ เอาล่ะเอาล่ะ ทุกคนกลับไปพักผ่อนในหอพักลูกศิษย์เถอะ อย่ารบกวนองค์รัชทายาทที่กำลังช่วยงูเหลือมยักษ์ให้ผ่านพ้นเคราะห์เลย”

ภายใต้การนำของเหล่าผู้ดูแล เหล่าลูกศิษย์หนุ่มสาวจึงยอมจากไปอย่างอาลัยอาวรณ์ ต่างก็ไม่มีความหวาดกลัวเหมือนเมื่อครู่แล้ว

คืนนี้เกรงว่าจะเป็นคืนที่ไม่หลับไม่นอนกันแล้ว