พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 753

รถไม้สามล้อขับผ่านฝูงชนที่หลั่งไหลเข้ามาอย่างไม่ขาดสาย ไม่นานก็มาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง

ที่นี่เป็นที่พักอาศัยของเสิ่นชิ่น บ้านที่อวิ๋นหลิงมองหาภายใต้ชื่อบ้านของตระกูลหรงในตอนแรก ให้นางเช่าด้วยราคาถูก

หลังจากที่เซียวปี้เฉิงเคาะประตูใหญ่ ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออก แต่คนที่ชะโงกหัวออกมาคือเด็กชายอายุประมาณสี่หรือห้าขวบ

“คารวะฝ่าบาทรัชทายาท”

เด็กชายตัวเล็กมีสายตาที่สดใสและตะโกนเซียวปี้เฉิงด้วยความกล้า ๆ กลัว ๆ จากนั้นสายตาก็หันไปมองที่อวิ๋นหลิงครู่หนึ่ง พร้อมกับสีหน้ากังวล

“คารวะฮูหยิน”

อวิ๋นหลิงกล่าว “นี่คือ？”

“นี่คือจั๋วเอ๋อร์ ลูกชายของเฉียวเย่ ที่เคยเล่าให้เจ้าฟังก่อนหน้านี้”

อวิ๋นหลิงก็เข้าใจทันที นางรู้จักจั๋วเอ๋อร์ แต่เป็นครั้งแรกที่เห็นเด็กคนนี้

เด็กหกนิ้วลูกของภรรยาที่ชีวิตรันทดคนนั้นของเฉียวเย่

นางอดที่จะสังเกตอย่างละเอียดไม่ได้ เห็นว่ารูปตากับคิ้วของเด็กคนนี้คล้ายกับเฉียวเย่นิดหย่อย แต่ริมฝีปากชมพูและฟันขาว หน้าตาสดใสมาก

อวิ๋นหลิงเอื้อมมือไปจับหัวเด็กคนนี้ “เด็กดี เหตุใดเจ้าถึงมาเปิดประตูล่ะ ท่านน้าชิ่นของเจ้าอยู่หรือไม่？”

“ท่านน้าชิ่นกำลังต้มยาให้ท่านอาทัว ข้ามาช่วยท่านน้าชิ่นให้อาหารลูกเจี๊ยบ”

จั๋วเอ๋อร์ตอบเสียงเบา ๆ และนำสองสามีภรรยาเข้าไปในเรือน

อวิ๋นหลิงเพิ่งพบว่าบ้านหลังเล็ก ๆ นี้ใหญ่โตขึ้น

หลังจากเหตุการณ์เฟิงอิ๋งอิ๋ง พี่น้องเสิ่นชิ่นได้รับเงินรางวัลจำนวนมาก จึงซื้อบ้านหลังเล็ก ๆ หลังนี้ในราคาที่คุ้มค่า

บัดนี้ภูเขาจําลองจุดชมวิวที่เรือนหน้าบ้านถูกรื้อออกไปแล้ว สระบัวก็ถมไปครึ่งหนึ่ง น้ำข้างในตื้นมาก ประมาณน่องคนเท่านั้น

พอมองไปรอบ ๆ ก็มีแปลงผักเพิ่มขึ้นสองแปลงและเล้าลูกเจี๊ยบ เลี้ยงลูกเจี๊ยบขนปกปุยอยู่หลายตัว

อวิ๋นหลิงพบว่าบริเวณรอบ ๆ มีของเล่นมากมาย ไม่ว่าจะเป็นชิงช้าและกระดานหก คิดว่านี่คงเตรียมไว้ให้นั่วเอ๋อร์โดยเฉพาะ

บัดนี้การพบหน้าระหว่างลูกสาวและเสิ่นชิ่นไม่ยากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว พระโอรสหกจะพานั่วเอ๋อร์มาพบนางทุก ๆ สามหรือห้าวัน มาครั้งหนึ่งก็อยู่ตลอดช่วงบ่าย

จั๋วเอ๋อร์เดินก้าวข้าเล็ก ๆ ไปรายงาน ไม่นานเสิ่นชิ่นเดินออกมาจากห้องครัวอย่างรวดเร็ว

“ไม่รู้ว่าพวกเจ้าสองคนจะมา ยังไม่ทันได้เตรียมอาหารเที่ยง ชุนหยา เจ้าไปชงชาหม้อหนึ่งมา จากนั้นไปซื้อขนมจากร้านอาหารดี ๆ ที่ตลาดกลับมาหน่อย”

อวิ๋นหลิงยิ้มและห้ามนาง “ไม่ต้องลำบาก ข้ากินเสร็จแล้วถึงค่อยมา วันนี้อยากจะบอกข่าวดีกับเจ้า ข้าได้พัฒนายาแก้พิษเบื้องต้นที่สามารถบรรเทาอาการของพี่เสิ่นทัวได้แล้ว ซึ่งน่าจะบรรเทาอาการปวดของเขาให้ลดลงได้”

แววตาของเสิ่นชิ่นสว่างขึ้นทันที

ยาต้มแก้ปวดต้องใช้สมุนไพรหายากล้ำค่าเยอะมาก ถึงแม้ว่าสำนักทิงเสวี่ยและอู๋อันกงจะมีความเอื้ออาทรและให้การช่วยเหลือ แต่นางก็ได้รับน้ำใจจากหยุนหลิงและคนอื่น ๆ มาโดยตลอด นางเองก็รู้สึกไม่สบายใจมากนัก

“ดีมากเหลือเกิน ท่านพี่จะทรมานน้อยลงใช่ไหม？”

อวิ๋นหลิงพยักหน้า “ร่างกายภายในของเขามีความผิดปกติของสารพิษหลายชนิด หากต้องการกําจัดพิษให้สิ้นซากทำไม่ได้ในชั่วข้ามคืน เจ้าลองเอายานี้ให้เขากินสามเดือนก่อน เช้าเย็นวันละครั้ง ใส่ยาเม็ดลงในน้ำอุ่นแล้วแช่ให้เขาดื่ม”

เมื่อพูดจบ เซียวปี้เฉิงก็วางกล่องที่นํามาไว้บนโต๊ะ ข้างในมีขวดเคลือบดินเผาขนาดเล็กสามแถว บรรจุยาลูกกรแก้พิษทั้งหมด

“ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถล้างพิษได้อย่างสมบูรณ์ แต่คาดว่าหลังจากรับประทานยาชุดนี้แล้ว ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ดื่มยาต้มแก้ปวด แต่เขาก็จะไม่เจ็บจนทนไม่ได้อีกต่อไป อย่างมากก็จะรู้สึกเหนื่อยล้าและอ่อนเพลียเท่านั้น”

เสิ่นชิ่นได้ยินดังนั้น ใช้เวลาครู่หนึ่งถึงจะสงบอารมณ์ที่ตื่นเต้นลงได้ “ขอแค่ท่านพี่ทนทุกข์ทรมานน้อยลง ข้าก็พอใจแล้ว ”