ภรรยานำโชคของเสนาบดี นิยาย บท 14

ที่แท้ผู้หญิงคนนั้นคือคู่หมั้นเก่าของอู๋ซีหยวนนั่นเอง?!

เมื่อเทียนซิวเหนียงเห็นสีหน้าของเธอเปลี่ยนไป จึงพูดต่อไปว่า “เขาชื่อ หยางหลิ่ว เรื่องการแต่งงานที่แม่สามีเตรียมการไว้เมื่อสามปีที่แล้ว และรอให้ซีหยวนสอบถงเซิงเรียบร้อยก่อนจึงค่อยแต่งงาน แต่ใครจะรู้หล่ะว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น?! ซีหยวนได้รับความกระทบกระเทือนทางศีรษะ พึ่งแบกนำมาบ้านได้สองวัน ตระกูลหยางเก่าของเขาก็ส่งแม่สื่อมาถอนหมั้นไปทันที! แม่สามีโกรธมาก และคืนของหมั้นแทนใจให้พวกเขาไปทั้งหมด จากนั้นก็ประกาศต่อหน้าทุกคนว่า จากนี้เธอกับตระกูลหยางเก่าของพวกเขาเป็นอันขาดกัน ถึงตายก็ไม่ต้องมาเผาผี”

เมื่อเล่าถึงตรงนี้ เขาก็หัวเราะขึ้นมา “อย่างที่เธอเห็น แม่แบ่งปันเนื้อบางส่วนให้กับทุกบ้าน มีแต่ตระกูลหยางเก่าเท่านั้นที่ไม่ได้แบ่งให้”

นี่เป็นครั้งแรกที่ซูจิ่วเย่ว์ได้ยินเรื่องนี้ ในใจของเธอกลับรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเท่าไรนัก อธิบายไม่ถูกเหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร

ไม่รู้ว่าเทียนซิวเหนียงนั้นจงใจหรือเปล่า เขายักคิ้วหลิ่วตาและพูดว่า “ตอนนั้นหญิงสาวผู้นั้นอาจจะชอบอู๋ซีหยวนไปแล้วด้วย พอรู้ว่าซีหยวนกลับมา หยางหลิ่วคนนั้นเลยวิ่งมาบ้านเรา...”

ซูจิ่วเย่ว์เม้มปาก และนิ่งเงียบไปชั่วขณะ แล้วจู่ๆ เธอก็พูดแทรกขึ้นมาทันทีว่า “พี่สะใภ้รอง ฉันขอตัวเข้าบ้านก่อนนะ”

เทียนซิวเหนียงมองตามหลังเธอไป จากนั้นก็กลอกตามองบน และทำจมูกฟึดฟัดขึ้นไปข้างบน

แม่สามีไม่อยากให้เขามีความสุข เธอก็เลยทำให้ลูกของเขาไม่มีความสุขนั้นเอง!

จะดีกว่าไหมที่จะเก็บเนื้อชั้นดีเอาไว้กินกันเองในครอบครัว? ต้องใช้เนื้อมากเท่าไรถึงจะแจกได้ทั่วทั้งหมู่บ้าน! เทียนซิวเหนียงคิดว่า มันเหมือนกับการเฉือนเนื้อตัวเองทิ้งเสียเปล่าๆ น่าเสียดายชะมัด

ซูจิ่วเย่ว์รีบสาวเท้าก้าวเดิน เพราะเกรงว่าเทียนซิวเหนียงจะรั้งเธอไว้และพูดจาแทงใจดำของเธออีก

เธอรีบเดินเข้าไปในห้องครัว เทียนซิวเหนียงรู้สึกไม่ไว้ใจที่จะให้ลูกสะใภ้จัดการเนื้อพวกนั้น เธอจึงจัดการมันด้วยตัวเอง

เธอแจกเนื้อออกไปทั้งหมดห้ากิโลได้ ส่วนที่เหลือก็เพียงพอสำหรับเก็บไว้กินกันในครอบครัวได้อีกนาน เขานำเนื้อไปหมักรวมกัน จากนั้นก็รมควันและแขวนเอาไว้ ดูแล้วน่าจะพอกินไปถึงช่วงตรุษจีนเลยหล่ะ

เมื่อเห็นซูจิ่วเย่ว์ยื่นชามกลับมา สีหน้าดูท่าทางไม่สบายใจเท่าไรนัก เลยเอ่ยปากถามขึ้นมาว่า “เป็นอะไรหรือ? ใครรังแกจิ่วยามาหล่ะ?”

ซูจิ่วเย่ว์ส่ายหน้า และถลกแขนเสื้อขึ้นเพื่อเตรียมจะล้างชามสองใบนั้น