ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 831

เมื่อเซ็ตตี้น้อยเห็นว่าแอนไม่ได้เคลื่อนตัวออกไป เธอจึงพูดว่า “คุณยายคอนเนอร์ คุณเป็นคนที่รีบขายบ้านหลังนี้ไม่ใช่เหรอคะ แบะตอนนี้คุณเป็นคนที่ปฏิเสธที่จะจากไปอีก คุณคิดว่าคุณจะอยู่ที่นี่ตลอดไปได้แม้ว่าเราจะขายบ้านหลังนี้ไปแล้วก็ตาม งั้นเหรอ?

นั่นจะมีสิ่งดี ๆ บนโลกนี้ได้ยังไงกัน? แม้ว่าจะมี มันจะไม่เกิดขึ้นกับคนเจ้าเล่ห์และวางแผนไว้อย่างเห็นแก่ตัวอย่างคุณได้เลย เพราะมีคำกล่าวว่าความสำเร็จจะเกิดขึ้นได้เฉพาะกับคนที่ขยันทำงานอย่างหนักเท่านั้น”

ใบหน้าของแอนเปลี่ยนเป็นมืดมนทันที

เธอวางแผนที่จะขายคฤหาสน์เซเวียร์มาเป็นเวลานานแล้ว แต่ในท้ายที่สุดนี้ เธอจะไม่ได้รับส่วนแบ่งของเงินด้วยซ้ำ แล้วเธอจะจากไปแบบนั้นได้อย่างไร?

ดวงตาที่หลักแหลมของแอนจับจ้องไปที่จอร์จ “คุณท่าน ในเมื่อบ้านนี้ขายได้ 5 หมื่นล้านแล้ว ดังนั้นคุณควรแบ่งเงินบางส่วนกับเราเพราะได้เงินมากมาย จริงไหม?”

เซร่าและเซธถึงกับดีใจ พวกเขามองจอร์จอย่างคาดหวัง

จอร์จกล่าวว่า “แน่นอน พวกคุณจะได้เงินบางส่วน”

แองเจลีนมองไปที่แม่ของเธอ ริมฝีปากของคุณนายเซเวียร์เริ่มแยกออกจากกันหลายครั้งราวกับเธอมีอะไรจะพูดออกมา ทว่า เธอกลับหยุดพูดในที่สุด

แองเจลีนสามารถบอกได้ว่าแม่ของเธอไม่พอใจกับการตัดสินใจของพ่อของเธอ ถึงอย่างนั้น เธอเคยชินกับการยอมจำนนต่อพ่อของเธอมาตลอด แม้ว่าเธอจะคัดค้านเรื่องนี้ เธอก็จะไม่แสดงออกอย่างโจ่งแจ้ง

แองเจลีนถอนหายใจอย่างอ่อนแรง

มีผู้หญิงสองคนอยู่เคียงข้างพ่อของเธอ แม่ของเธอเห็นคุณค่าของความสัมพันธ์ เธอจึงมองเงินเหมือนดิน ในทางกลับกัน แอนที่เห็นคุณค่าของเงินและกลับจะต่อรองทุกสตางค์

เมื่อบุคลิกที่ขัดแย้งกันทั้งสองคนได้มาอาศัยอยู่ในบ้านหลังเดียวกัน การปกครองของแอนและบุคลิกที่อ่อนน้อมถ่อมตนของแม่จึงดูเข้ากันได้อย่างไม่มีที่ติ

หลังจากอยู่ด้วยกันมานาน พฤติกรรมของแอนเริ่มรุนแรงขึ้นในขณะที่แม่ของเธอถอยห่างออกไปสู่ทางตัน

แองเจลีนมีนิสัยเหมือนแม่ของเธอ เธอยังให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์มากกว่าเงิน ทว่า ในขณะเดียวกัน เธอก็แตกต่างจากแม่ของเธออยู่บ้าง เธอเป็นคนสันโดษและไม่สามารถทนต่อความคับข้องใจใด ๆ ได้มากนัก

แองเจลีนลุกขึ้นและพูดว่า “คุณพ่อ อาคอนเนอร์ ฉันคิดว่าคุณลืมไปแล้วนะ แม่ของฉันไม่มีความสัมพันธ์กับตระกูลเซเวียร์อีกต่อไปแล้ว แม่หย่ากับพ่อแล้ว และบ้านหลังนี้อยู่ภายใต้ชื่อของเธอ ดังนั้น เงินควรส่งถึงมือเธอโดยชอบธรรม

แม่ของฉันเป็นผู้มีสิทธิ์ในการจัดสรรเงินสำหรับบ้านนี้ ดังนั้นมันจึงขึ้นอยู่กับเธอว่าเธอต้องการให้เงินคุณหรือไม่และเธอต้องการจะให้คุณเท่าไหร่”

แอนหัวเราะเยาะ เธอเพิกเฉยต่อทุกสิ่งที่แองเจลีนพูด