ฟินน์เข็นเจย์และจากไป
โคลและคาร์สันก็เดินออกตามไปเช่นกัน พวกเขาเห็นแองเจลีนยืนมองดูเจย์จากไปอย่างโง่เขลา จากนั้นโคลก็พูดด้วยความหึงหวงว่า “แองเจลีน ผมจะไปแล้วนะ”
แองเจลีนตอบเพียงสั้น ๆ ว่า "อืม”
โคลรู้สึกว่าการกระทำของพวกเขามีความแตกต่างกันอย่างมาก ดังนั้นเขาจึงเดินออกไปด้วยสีหน้ามืดมน
เจนสันจึงโทรหาเกรย์สัน
หลังจากเกรย์สันรับสาย เขาก็พูดอย่างมีความสุขว่า “นายน้อย ทำไมจู่ ๆ ถึงนึกถึงผมขึ้นมาล่ะ? ผมมีความสุขมาก!”
เจนสันพูดอย่างเย็นชา “หยุดเรื่องไร้สาระได้แล้ว”
เกรย์สันเริ่มไอออกมา เมื่อได้ยินคำพวกนี้
ทำไมเด็กคนนี้ถึงมีพฤติกรรมเหมือนท่านประธานของเขามากขึ้นเรื่อย ๆ?
“ได้ครับ ๆ คุณต้องการอะไรครับ นายน้อย?” เกรย์สันถามขณะประจบเอาใจเขา
เจนสันกล่าวว่า “ผมต้องการซื้อคฤหาสน์เซเวียร์ในเมืองนางแอ่น จัดการมันแทนผมเดี๋ยวนี้”
น้ำเสียงที่สั่งการของเขาไม่ต่างจากน้ำเสียงของเจย์
เกรย์สันลังเลและพูดว่า “คุณพ่อของคุณสนใจคฤหาสน์ที่ถนนแอปเปิ้ล ส่วนคุณก็สนใจคฤหาสน์เซเวียร์สิ่งของของตระกูลเซเวียร์มันดีมากเลยเหรอครับ?”
จากนั้น เขาก็จำได้ว่านายน้อยเป็นอัจฉริยะในด้านโลกธุรกิจ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าการทำธุรกรรมจะต้องดำเนินไปอย่างราบรื่น ด้วยเหตุนี้เขาอดไม่ได้ที่จะถาม “ราคาเท่าไหร่ครับ นายน้อย?”
“5 หมื่นล้าน”
ร่างกายทั้งหมดของเกรย์สันเริ่มเจ็บปวดทันที “อ๊ะ ขาดทุนอีกแล้วเหรอ?”
เจนสันกล่าวว่า “ผมรู้”
“ถ้ารู้แล้วจะซื้อทำไมครับ?”
“ผมมีเหตุผลของผม”
เกรย์สันทุบหน้าอกของเขา “แกรนด์เอเซียไม่เคยขาดทุนเลย แต่ในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา เรามีสองอย่างมาแล้ว เราจะกลายเป็นเป้าของการถูกวิพากษ์วิจารณ์แล้วนะครับ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!