เกรย์สันเปิดน้ำและสาดน้ำเย็นใส่หน้าตัวเอง เขามองกระจกพยายามจะปั้นหน้าให้ดีเพื่อกลบซ่อนความรุนแรงและโทสะที่แสดงออกบนใบหน้า
จากนั้นเขาก็ฝืนยิ้มให้กับกระจก แต่รอยยิ้มนั้นกลับดูน่าเกลียดยิ่งกว่าหน้าตอนร้องไห้เสียอีก
สุดท้าย เขาก็ล้มเลิกความตั้งใจที่จะฝืนปั้นหน้าขณะที่น้ำตาเขาก็ไหลออกมาเป็นสาย
เมื่อสามปีก่อน ฉากที่เจย์เผชิญหน้ากับอันตรายเพียงลำพังเพื่อช่วยพวกเขาไว้ฉายซ้ำในหัวเหมือนกับภาพยนตร์
เจย์คือทุกอย่างของพวกเขา
เพราะเขาเสียสละตัวเองเพื่อช่วยทุกคน
เกรย์สันเกือบร้องไห้โฮออกมา เขาเชิดหน้าขึ้น ดึงทิชชูที่อยู่ด้านข้างขึ้นมาและเช็ดน้ำตาที่เอ่อคลออย่างแรงก่อนที่จะขยำทิชชูที่เปียกโชกด้วยน้ำตาเป็นก้อนแล้วโยนทิ้งลงถังขยะ
เกรย์สันเกือบล้มเมื่อเขาเห็นซองถุงยางถูกทิ้งอยู่ในถังขยะ
นายท่านอาเรสกับผู้หญิงคนนั้น…
ถ้ามิสเซเวียร์รู้เข้า จะเสียใจสักแค่ไหนกันนะ?
โทสะของเกรย์สันมลายหายไปเพราะความช็อกของเขา
เมื่อตั้งสติได้เขาก็ออกมาจากห้องน้ำ ตาแดงก่ำของเขาทำให้เจย์สงสัย
“ผมคิดว่าคุณตกส้วมไปซะแล้ว” เจย์เยาะ
เกรย์สันฝืนยิ้ม
มาริลินยกจานผักสีเขียวหลายจานออกมาจากครัว เมื่อเกรย์สันเห็นพริกสีแดงนิดหน่อยวางแปะอยู่บนผัก ดวงตาเขาก็เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด
นี่เธอไม่รู้เหรอไงว่านายท่านอาเรสมีปัญหาเรื่องกระเพาะ?
“ถ้าคุณเกรย์สันไม่รังเกียจ อยู่ทานอาหารง่าย ๆ กับเราก่อนสิคะ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!