ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1045

”เกรย์สัน เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องเล็ก ฉันอยากให้นายจับเคนให้ได้โดยเร็วที่สุด ฉันมีบางเรื่องต้องถามเขา”

“ครับ”

“แล้วก็…” แววตาแองเจลีนมีแววเย็นเยียบ “ฉันอยากให้ทดสอบมาริลินว่าเธอเป็นแค่สาวชาวบ้าน อ่อนหวาน ใสซื่ออย่างที่เราเห็นไหม หรือเธอเป็นแค่นักต้มตุ๋นหลอกลวง ฉันอยากให้นายสร้างโอกาสให้ฉันเข้าถึงตัวเธอ”

เกรย์สันตอบ “ได้ครับ”

วันต่อมา

เมื่อมาริลินมาที่ห้องพักผู้ป่วยพร้อมกล่องอาหารกลางวันและเห็นเจย์นั่งอยู่ข้างหน้าไทเกอร์พร้อมลูบหัวเด็กชายอย่างอ่อนโยน เธอก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้

“พอกินอาหารเที่ยงแล้ว คุณน่าจะไปทำงานนะคะที่รัก แม้ว่าท่านประธานหญิงจะฟังดูเหมือนโหดบ้างบางครั้ง แต่เธอก็ดูเป็นคนดียุติธรรม คงจะไม่ดีถ้าคุณโดดงานแบบนี้ทั้งที่ท่านช่วยเหลือเราตั้งมากมาย”

มาริลินห่วงมากว่าเจย์จะตกงานเพราะว่ามัวแต่มาคอยดูแลลูก ถ้าเกิดเป็นแบบนั้นวันดี ๆ แสนสุขของเธอต้องจบสิ้นแน่

เจย์พยักหน้า “อืม”

หลังจากกินอาหารเล็กน้อย เขาก็ออกจากโรงพยาบาลและไปที่แกรนด์ เอเซีย

ที่ แผนกรักษาความปลอดภัยทางไซเบอร์

วันนี้พนักงานทุกคนดูเตรียมตัวมาดีเพราะว่าพวกเขาต่างพกเสื้อคลุมมาเพิ่ม

เมื่อเจย์ก้าวเข้ามาในห้องทำงาน พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงความเย็นยะเยือกเหมือนตู้เย็นเครื่องใหญ่ และต่างก็พากันหยิบเสื้อโค้ตที่พาดเก้าอี้ไว้ขึ้นมาสวมเงียบ ๆ

ดวงตาเจย์หรี่ลงทันที

เขามองไปที่เกรย์สันอย่างสงสัย แต่ก็เห็นว่าเกรย์สันนั้นเตรียมเสี้อโค้ตที่หนามากกว่าคนอื่นมาเสียอีก

เพราะว่าเกรย์สันอยู่ใกล้เขามากที่สุด ดังนั้นจึงต้องการเสื้อที่อบอุ่นมากกว่าใคร

เมื่อเขาเห็นเจย์จ้องมาด้วยสายตาคมกริบ เกรย์สันก็ถอดเสื้อคลุมออกเงียบ ๆ

เขาอ้อมแอ้มอธิบายว่า “วันนี้พยากรณ์อากาศบอกว่าอากาศจะเย็นลงเล็กน้อยน่ะครับ”

พอได้ยินแบบนั้นดวงตาเยียบเย็นของเจย์ก็อบอุ่นขึ้นเล็กน้อย