”นังจิ้งจอก! ตั้งแต่ฉันได้เจอแก ก็ถูกส่งไปติดคุกแถมตอนนี้ยังเกือบโดนฆ่าตายอีก ฉันนี่มันซวยจริง ๆ”
“หวังว่าไม่ต้องได้พบได้เจอกันอีกแล้วนะ ชาติหน้าก็ไม่ต้องมาเจอกัน!”
มาริลินนิ่งเงียบเมื่อเจอเคนด่าสาดเสียเทเสีย
ทั้งเธอและเคนต่างก็มีบุญคุณและความเกลียดให้กัน
เจย์มองเคนด้วยสายตาทะมึนและจริงจัง ก่อนถาม “ใครทำแบบนี้กับนาย?”
เคนตอบอย่างหงุดหงิด “ฉันบอกไม่ได้”
เขาโดนเกรย์สันข่มขู่มาว่า ถ้าหากกล้าแพร่งพรายให้เบ็นรู้แม้สักน้อย เขาก็จะถูกถลกหนังทั้งเป็นและเสียบประจาน
ใบหน้ามาริลินซีดเผือดไร้สีเลือด เธอหวาดกลัวจนวิญญาณแทบหลุดจากร่างเมื่อได้เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับเคน
ไทเกอร์วิ่งเขามาหาเธอด้วยขาสั้นป้อม “แม่จ๋า”
มาริลินอุ้มไทเกอร์ขึ้นมาและเอามือปิดตาเขาไว้ พร้อมขอร้องเจย์ “ช่วยส่งเขาไปให้พ้นทีเบ็น อย่าให้เขาทำลูกเราตกใจ”
เจย์มองมาริลินด้วยสายตาเย็นเยียบและมาดร้าย เขารู้สึกขัดใจกับสิ่งที่เธอพูด
แม้ว่าจะเป็นแบบนั้น เขาเองก็ไม่อยากให้เด็กน้อยที่บริสุทธิ์ต้องโดนกระทบจากความขัดแย้งของพวกเขา เจย์จึงบอกกับคนส่งของว่า “ส่งเขากลับไปที่ที่เขาถูกส่งมา”
คนส่งของปิดฝาและห่อเคนกลับโดยไม่ชักช้าลังเล ก่อนเข็นออกไปด้วยรถเข็น
มาริลินได้ยินเสียงเคนร้องด้วยความเกรี้ยวกราด “มาริลิน แกต้องเลิกเห็นแก่ตัวได้แล้ว ไม่งั้นแกไม่ตายดีแน่”
เมื่อคนส่งของเคาะกล่อง เคนจึงเงียบเสียงลง
แม้ว่าเคนจะมาปรากฏตัวเพียงแค่ไม่นาน แต่การมาของเขาก็เหมือนทิ้งระเบิดลูกใหญ่ไว้ในหัวใจของมาริลิน เธอรู้สึกเหมือนว่า ตอนนี้เธออยู่ในสถานการณ์ที่พร้อมเป็นตายได้ทุกเมื่อ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!