ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1111

”ชื่อล่ะ?” เจย์ถามขึ้นมาทันใด

จีนยิ้มและพูดว่า “ฮี่ฮี่ พี่ชาย พี่พยายามหลอกให้ฉันบอกชื่อพี่เหรอ? ไม่มีทาง ถ้าฉันบอกชื่อพี่ไป พี่ก็จะไปค้นได้อีกหลายเรื่องเลย ใช่ไหมล่ะ?”

เจย์ตอบ “ฉันไม่ได้ถามชื่อของฉัน ฉันถามชื่อนายต่างหาก”

จีนตอบทันที “จีน อาเรส”

เมื่อบอกชื่อตัวเองออกไป เขาก็รู้ว่าตัวเองทำพลาดมหันต์ จีนรีบยกมือปิดปากและมองเจย์อย่างสะพรึงกลัว

ใบหน้าทรงเสน่ห์ของเจย์หลุดยิ้ม

“นายชื่อจีน อาเรส” เขาทวนชื่ออย่างสบาย ๆ

แต่ว่าในใจของเขากำลังปั่นป่วนมาก

“ฉันก็นามสกุลอาเรสเหมือนกันใช่ไหม?”

จีนส่ายหน้า แต่แววตาของเขาปกปิดคำโกหกไม่ได้

เจย์ค่อย ๆ ชี้นำ “พวกเขาเรียกฉันว่าเจย์บี้ใช่ไหม?”

ดวงตาตื่นตระหนกของจีนแทบจะถลนหลุดจากเบ้าแล้ว

“เรารุ่นเดียวกัน เพราะงั้นชื่อฉันก็คือ เจย์ อาเรสใช่ไหม?”

จีนส่ายหน้าอย่างแรง

ดวงตาเจย์ฉายแววฉงน “ฉันคือเจย์ อาเรส ผู้ก่อตั้งแกรนด์ เอเซียใช่ไหม?”

จีนกลืนน้ำลายจนลูกกระเดือกแสนเซ็กซี่ขยับเล็กน้อย เขายังคงส่ายหน้าไม่หยุด

เจย์จ้องจีนด้วยดวงตาสีดำสนิทและเย็นชา ก่อนกระชากมือจีนที่ปิดปากตัวเองอยู่อย่างแรง “บอกมาว่าเมื่อสามปีก่อนเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำได้?”

จีนรู้สึกอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออกกับการที่ต้องเก็บความลับ สุดท้ายเขาก็ไม่สนใจอะไรแล้ว “พี่เป็นพี่ชายแท้ ๆ ของฉัน ไหน ๆ พี่ก็รู้แล้วว่าพี่เป็นใคร ถ้างั้นฉันขอร้องล่ะ อย่าทำให้ฉันต้องลำบากเลย ถ้าพี่อยากรู้อะไรพี่กลับไปแล้วถามจากพี่สะใภ้ดีกว่า เพราะว่าเธอห้ามไม่ให้ทุกคนในแกรนด์เอซียแล้วก็ในเมืองอิมพีเรียลบอกความจริงพี่…”

“พี่ชาย ตอนนี้ชีวิตฉันกำลังดีเลย แล้วฉันก็อยากอยู่ต่ออีกสักหลายปี ช่วยเลิกถามอะไรฉันทีเถอะ ถ้าพี่แองเจลีนรู้ว่าฉันหลุดปากออกมาแบบนี้ เธอต้องเย็บปากฉันแน่” จีนขอร้องอย่างน่าเวทนา เกือบจะเกาะขาเจย์อยู่แล้ว

เจย์จ้องเขาดุ ๆ

จีนร้อง “มาจ้องฉันไปก็ไม่ได้อะไรหรอกพี่ชาย พี่แองเจลีนสั่งห้ามไม่ให้เราบอกพี่”

เจย์ยิ่งอยากรู้มากกว่าเดิม “ถ้าฉันไม่ยอมถอยล่ะ?”

จีนส่ายหน้าพร้อมพูด “ฉันเลือกฟังพี่แองเจลีนมากกว่า”

“ระหว่างพี่ชายกับพี่สะใภ้ ใครสนิทกับนายมากกว่า เจ้าเด็กเลว?” เจย์ฉุน

จีนตอบ “พวกพี่ก็สนิทกับฉันทั้งคู่”

เจย์พูด “นี่นายอยากตายเหรอ?”