”ชื่อล่ะ?” เจย์ถามขึ้นมาทันใด
จีนยิ้มและพูดว่า “ฮี่ฮี่ พี่ชาย พี่พยายามหลอกให้ฉันบอกชื่อพี่เหรอ? ไม่มีทาง ถ้าฉันบอกชื่อพี่ไป พี่ก็จะไปค้นได้อีกหลายเรื่องเลย ใช่ไหมล่ะ?”
เจย์ตอบ “ฉันไม่ได้ถามชื่อของฉัน ฉันถามชื่อนายต่างหาก”
จีนตอบทันที “จีน อาเรส”
เมื่อบอกชื่อตัวเองออกไป เขาก็รู้ว่าตัวเองทำพลาดมหันต์ จีนรีบยกมือปิดปากและมองเจย์อย่างสะพรึงกลัว
ใบหน้าทรงเสน่ห์ของเจย์หลุดยิ้ม
“นายชื่อจีน อาเรส” เขาทวนชื่ออย่างสบาย ๆ
แต่ว่าในใจของเขากำลังปั่นป่วนมาก
“ฉันก็นามสกุลอาเรสเหมือนกันใช่ไหม?”
จีนส่ายหน้า แต่แววตาของเขาปกปิดคำโกหกไม่ได้
เจย์ค่อย ๆ ชี้นำ “พวกเขาเรียกฉันว่าเจย์บี้ใช่ไหม?”
ดวงตาตื่นตระหนกของจีนแทบจะถลนหลุดจากเบ้าแล้ว
“เรารุ่นเดียวกัน เพราะงั้นชื่อฉันก็คือ เจย์ อาเรสใช่ไหม?”
จีนส่ายหน้าอย่างแรง
ดวงตาเจย์ฉายแววฉงน “ฉันคือเจย์ อาเรส ผู้ก่อตั้งแกรนด์ เอเซียใช่ไหม?”
จีนกลืนน้ำลายจนลูกกระเดือกแสนเซ็กซี่ขยับเล็กน้อย เขายังคงส่ายหน้าไม่หยุด
เจย์จ้องจีนด้วยดวงตาสีดำสนิทและเย็นชา ก่อนกระชากมือจีนที่ปิดปากตัวเองอยู่อย่างแรง “บอกมาว่าเมื่อสามปีก่อนเกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงเกิดอุบัติเหตุรถคว่ำได้?”
จีนรู้สึกอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออกกับการที่ต้องเก็บความลับ สุดท้ายเขาก็ไม่สนใจอะไรแล้ว “พี่เป็นพี่ชายแท้ ๆ ของฉัน ไหน ๆ พี่ก็รู้แล้วว่าพี่เป็นใคร ถ้างั้นฉันขอร้องล่ะ อย่าทำให้ฉันต้องลำบากเลย ถ้าพี่อยากรู้อะไรพี่กลับไปแล้วถามจากพี่สะใภ้ดีกว่า เพราะว่าเธอห้ามไม่ให้ทุกคนในแกรนด์เอซียแล้วก็ในเมืองอิมพีเรียลบอกความจริงพี่…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!