ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1119

ตอนที่แองเจลีนกำลังรีบออกไปทำงาน เธอก็โทรเรียกคนขับรถให้มารับแต่เจย์ก็ตัดสายไป

“ผมจะไปส่งคุณทำงานเอง”

เมื่อแองเจลีนออกไป เจย์มองหน้าที่ไม่แต่งของเธอแล้วขมวดคิ้ว “วันนี้คุณไม่แต่งหน้าเหรอ?”

แองเจลีนยกมือขึ้นแตะหน้าแล้วพูดด้วยสีหน้างุนงง “ก็คุณกลับมาแล้วฉันต้องแต่งหน้าไปทำไมล่ะคะ? ถ้าคุณอยู่ก็ไม่มีใครมารังแกฉันหรอก ฉันก็ไม่ต้องทำท่าเป็นนางเสือร้ายแล้วไง”

เมื่อคิดว่าภรรยาแสนอ่อนหวานบอบบางของเขาต้องเปิดเผยความงามของเธอให้บรรดาชายอื่นเห็นตอนกลางวันแสก ๆ เจย์ก็รู้สึกอึดอัดไม่สบายใจ

“ไม่มีทาง ตราบใดที่คุณยังเป็นประธานแกรนด์เอเซียอยู่ คุณต้องแต่งหน้า ไม่งั้น… คุณก็ดูไม่มีท่าทางข่มขวัญเอาซะเลย”

แองเจลีนยอมแพ้ แล้วขึ้นห้องไปแต่งหน้า

เมื่อเธอกลับลงมาพร้อมใบหน้าที่แต่งแต้มเรียบร้อย เจย์ก็วิจารณ์เธออย่างไม่มีเหตุผล “วันนี้คุณแต่งหน้าไม่สวยเลย”

“ตรงไหนคะ?” แองเจลีนงง เธอก็ทำเหมือนเดิมกับทุกวัน ด้วยทักษะการแต่งหน้าที่เธอมี แล้วมันจะต่างไปจากวันอื่นได้ยังไง?

เจย์มองดวงตาที่แต่งแบบสโมคกี้ของเธอ แล้วไม่รู้ว่าทำไมวันนี้ดวงตาดำเหมือนแพนด้าที่เขาเคยเห็นว่ามันน่าขำ ช่างดูสวยเพลินตาเหลือเกิน

“คุณยังดูโหดไม่พอ” เจย์ตอบหลังจากเงียบไปนาน

แองเจลีนมองเขาอย่างหมดคำพูด เธอแน่ใจว่าชายคนนี้ต้องกำลังระแวงอะไรอีกแน่

“ฉันจะสายแล้ว ไปกันเถอะ” เธอดึงเขาไปที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน

เจย์ขับรถพาแองเจลีนมาที่ทางเข้าแกรนด์เอเซียและเตือนเธอ “จำไว้นะว่าให้รีบกลับบ้าน”

แองเจลีนกอดอกและมองเขาอย่างไม่พอใจ ขนาดหลังจากที่เขารู้ว่าตัวเองเป็นใคร เขาก็ไม่มีความสนใจจะกลับมาที่แกรนด์ เอเซียแต่อย่างใด

“แล้วคุณจะไปไหนคะ?” แองเจลีนถาม

เจย์ตอบผ่าน ๆ แบบเลี่ยงคำถาม “ผมเหรอ? ผมก็จะไปสร้างสัมพันธ์กับลูกสาวของผมน่ะสิ”