ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1124

”ฉันควรทำยังไงดี?” แองเจลีนถอนใจอย่างหดหู่

“ฉันไม่เคยคิดเลยว่าวันหนึ่งคุณจะเป็นคนที่ทำให้ฉันพ่ายแพ้”

ร่างกายเธอเริ่มสั่นเทา เธอรู้สึกได้เลยว่าเรี่ยวแรงที่มีกำลังค่อย ๆ หมดไป

ทันทีที่รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ แองเจลีนก็รีบเรียกเซย์นมา “พาฉันไปโรงพยาบาลทีเซย์น”

เซย์นแบกแองเจลีนขึ้นหลังแล้วรีบพาเธอไปที่โรงพยาบาลแกรนด์ เอเซียที่อยู่ตึกตรงข้ามกัน

ทางโรงพยาบาลสั่งให้แองเจลีนต้องเข้านอนพักเพื่อสังเกตอาการในโรงพยาบาล และด้วยหลายเรื่องที่เกิดขึ้นในแกรนด์ เอเซียตอนนี้แองเจลีนจึงต้องการให้ทางโรงพยาบาลเก็บเรื่องอาการป่วยของเธอไว้เป็นความลับ

เซย์นถามแองเจลีน “เราควรบอกนายท่านอาเรสไหม?”

แองเจลีนส่ายหน้า “ไม่ล่ะ ตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ข้างเดียวกับฉัน ถ้าเขารู้ว่าฉันไม่สบายเขาอาจจะเอาไปบอกคุณนายอาเรส แล้วถ้าเป็นแบบนั้น เบล เอนเตอร์ไพรส์ก็จะฉวยโอกาสเข้าโจมตีแล้วอาจสร้างความเสียหายใหญ่หลวงให้แกรนด์ เอเซียได้”

เมื่อได้ยินแบบนั้น เซย์นก็ถอนใจมาอย่างหม่นหมอง

หลังจากเข้าร่วมการประชุมครูและผู้ปกครองที่โรงเรียนเรียบร้อย เจย์ก็พาเซ็ตตี้กลับไปที่สวนบันทึกรัก

เมื่อมาถึงที่พักทั้งพ่อและลูกสาวต่างก็พากันผิดหวังที่ไม่เห็นแองเจลีน

เจย์โทรหาแองเจลีนแต่เสียงตอบรับสัญญาณกลับไม่สามารถติดต่อเลขหมายปลายทางได้

เจย์โยนมือถือลงบนโซฟาอย่างหงุดหงิดใจ

เมื่อมองเห็นท้องฟ้าด้านนอกที่เริ่มมืด สีหน้าของเจย์ก็มืดครึ้มเช่นกัน

“ปกติแม่หนูกลับบ้านดึกแบบนี้บ่อยเหรอ เซ็ตตี้?”

“อ๋อ วันนี้แม่ไม่กลับบ้านจ้ะ เข้านอนแต่หัววันนะลูก บ๊ายบายจ้ะ” แองเจลีนตัดสายอย่างรวดเร็ว

เซ็ตตี้มองพ่อของเธอ “คุณแม่บอกว่าวันนี้ไม่กลับบ้านค่ะ”

เจย์หยิบมือถือขึ้นมาจากโซฟาแล้วลองโทรหาแองเจลีนอีกหน

แต่เขาก็ยังได้ยินข้อความตอบรับเหมือนเดิม… “ไม่สามารถติดต่อเลขหมายปลายทางได้ในขณะนี้…”

เจย์แน่ใจแล้วว่าแองเจลีนบล็อกเบอร์โทรของเขา เขาเดือดดาลมากจนปามือถือลงกับพื้น “กล้าดียังไงมาบล็อกเบอร์ของฉัน แองเจลีน เซเวียร์? นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?”

เซ็ตตี้น้อยเดินเข้ามาหาพร้อมกอดศีรษะของเขาเอาไว้ และเอ่ยปลอบใจ “อย่าโมโหคุณแม่เลยนะคะคุณพ่อ”

เจย์ตอนนี้หน้ามืดด้วยโทสะ “คุณแม่ของลูกเป็นคนโกหก หล่อนใช้ชีวิตอยู่กับคำโกหกมาตลอด หล่อนต้องการอะไรกันแน่?”