ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1139

”คุณเป็นใครครับ?” เจย์ขมวดคิ้ว

แองเจลีนเคยบอกเขาว่าเธอกับเซร่าเป็นลูกสาวเพียงสองคนของตระกูลเซเวียร์ ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วผู้หญิงที่จู่ ๆ โผล่มาเรียกเขาว่าพี่เขยนี่คือใครกัน?

“ฉันซิดนีย์ น้องสาวของโรสไงคะ” ซิดนีย์แนะนำตัวเองพร้อมรอยยิ้ม

“โรสเหรอ?” ดวงตาเจย์ฉายแววสงสัย

ชื่อนี้ดูคุ้นหูมากเมื่อได้ยิน

เซ็ตตี้น้อยดึงแขนเสื้อเจย์และกระซิบว่า “คุณพ่อคะ โรสคือชื่อเก่าของคุณแม่ค่ะ!”

เจย์อึ้ง

เซ็ตตี้น้อยอาจจะไม่รับรู้ถึงความสำคัญของชื่อและตัวตนนั้น แต่เจย์เป็นคนที่สนใจเรื่องราวต่าง ๆ

แองเจลีนเป็นลูกสาวของตระกูลเซเวียร์แห่งเมืองนางแอ่น

แต่โรสนั้นน่าจะเป็นลูกสาวของตระกูลลอยล์แห่งเมืองอิมพีเรียล

คนเรามีตัวตนได้เพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น

ซิดนีย์เดินเข้ามาหาเจย์ “ขอคุยลำพังได้ไหมคะเจย์?”

เจย์ชำเลืองมองเซ็ตตี้และบอกว่า “นั่งอยู่ตรงนี้แล้วอย่าไปไหนนะเซ็ตตี้น้อย รอจนกว่าคุณพ่อจะกลับมา”

เมื่อพูดจบเจย์ก็เดินไปด้านข้าง แต่เขาก็ไม่ละสายตาจากเซ็ตตี้เลย

ซิดนีย์เดินตามเขาไปแล้วพูดด้วยน้ำตาเอ่อคลอ “ตอนนั้นคุณทำให้ทั้งเมืองปั่นป่วนเมื่อข่าวเรื่องที่คุณแต่งงานกับพี่สาวฉันกระจายออกไป ปีต่อมาพวกคุณก็หย่ากัน แล้วอีกห้าปีต่อมาพี่สาวของฉันก็กลับไปที่เมืองอิมพีเรียลพร้อมลูก ๆ ของคุณ แล้วคุณก็ไล่ตามตื๊อเธอไม่หยุด แต่ว่าหลังจากนั้นพี่สาวฉันหายไปไหนคะ?”

เมื่อดูรูปของโรสแล้วเขาก็ดูรูปที่สอง เมื่อได้เห็นเด็กชายตัวน้อยในรูปเขาก็อึ้งงงงันไป

เด็กชายคนนี้เหมือนเขาอย่างกับแกะ เขาสามารถบอกได้ทันทีว่านี่คือลูกของเขาโดยที่ไม่ต้องตรวจ DNA ด้วยซ้ำ

สีหน้าเย็นชาเคร่งขรึมของเด็กในรูปฉายแววหม่นเศร้าในขณะที่คิ้วดูเท่หล่อเหลา

เจย์รู้สึกได้ถึงความรู้สึกของการเป็นพ่ออย่างท่วมท้นเมื่อมองเด็กชายในรูป

ซิดนีย์อธิบายให้เขาฟังว่า “คนนี้คือเจนสัน เจนส์เป็นออทิสติกและเขาก็ไม่ค่อยพูดเท่าไร”

เจย์ลูบผ่านภาพใบหน้าของเจนส์ เขารู้สึกได้ถึงอย่างมีอยู่ของเด็กคนนี้ในชีวิตเขาได้อย่างแรงกล้า

เมื่อเขาหยิบรูปที่สามออกมาแล้วเห็นร็อบบี้น้อยที่มีรอยยิ้มสวยงาม กระจ่าง สดใส เจย์ก็เก็บกักอารมณ์ไว้ไม่ได้อีกต่อไป น้ำตาเอ่อคลอเต็มทั้งดวงตาทั้งสองซึ่งทำให้เขายิ่งดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น