หัวหน้ายังคงพูดจาดูถูกใส่ไฟเรื่องโกหกต่าง ๆ เกี่ยวกับแองเจลีนไม่หยุด “นายท่านอาเรส เราเพิ่งรู้มาเรื่องแองเจลีนไปร่วมมือกับโคล ยอร์กแล้วก็หักหลังคุณ อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีนที่เป็นของตระกูลอาเรสก็ถูกทำลายลงด้วยน้ำมือของโคล ที่คุณและเทมเพสผู้ช่วยของคุณก็เกิดอุบัติเหตุก็เป็นฝีมือของโคลเช่นกัน”
หัวหน้าหยุดและถอนใจ “แต่มีเรื่องหนึ่งที่เราไม่เข้าใจ นั่นคือทำไมคุณกับแองเจลีนถึงได้เกลียดกันขึ้นมาทั้งที่รักกันมานานขนาดนี้? มันน่าเสียดายนะครับ”
แววตาเจย์เปลี่ยนจากท้อแท้เป็นสิ้นหวังและสุดท้ายก็กลายเป็นเกรี้ยวกราด
“คุณพูดเรื่องไร้สาระอะไร”
ประตูห้องทำงานถูกเตะเปิดออกทันที
เจย์มองเกรย์สันที่ทำกำลังโมโหอย่างมีโทสะและตะคอกใส่ว่า “คุณมาทำอะไรที่นี่?”
สีหน้าเกรย์สันเปลี่ยนจากเกรี้ยวกราดเป็นนอบน้อมเมื่อเขาเห็นเจย์ “นายท่านอาเรส อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระพวกนี้นะครับ เขาแค่ต้องการจะทำลายความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับคุณเซเวียร์”
เจย์แค่นเสียง “มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ”
เกรย์สันถอนใจเบา ๆ ก่อนที่เขาจะเบี่ยงตัวหลบ ตอนนั้นเองเซย์นก็เข็นแองเจลีนเข้ามา
เจย์เห็นว่าแองเจลีนนั่งอยู่ในรถเข็นแววตาของเขามีความประหลาดใจ แต่เขาก็เก็บกดความห่วงใยที่มีต่อเธอไว้อย่างรวดเร็ว
อย่างไรแองเจลีนก็เป็นผู้หญิงร้อยเล่ห์ชั่วร้ายอยู่แล้ว
เขาไม่สามารถให้ภาพของเธอที่เขาเห็นทำให้ใจอ่อนได้
“เจย์บี้ กลับบ้านกับฉันเถอะค่ะ ถ้าคุณอยากรู้ความจริงฉันจะบอกคุณทุกอย่าง” แองเจลีนขอร้อง
รอยยิ้มร้ายกาจเผยบนใบหน้าของเจย์ “ผมยังเชื่อคุณได้อีกเหรอ?”
แองเจลีนพูดอย่างท้อแท้ “เจย์บี้ เชื่อฉันเถอะ ฉันรับรองว่าคราวนี้จะไม่โกหกคุณอีกแล้ว”
เจย์เดินเข้ามาหาแองเจลีน รอยยิ้มเยาะปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลาของเขา “แองเจลีน บอกผมมาว่าพ่อแม่ของเซ็ตตี้น้อยคือใคร?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!