ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1169

”โรสทั้งไม่สวยและไม่ฉลาดแต่ผมก็ตกหลุมรักเธอตั้งแต่แรกเห็นงั้นเหรอ?” เจย์ขมวดคิ้วและพินิจพิเคราะห์คำพูดของคุณนายลอยล์

คุณนายลอยล์ไม่คิดว่าเจย์จะมองเงื่อนงำเล็ก ๆ พวกนี้ออกปรุโปร่ง เธอรีบพยายามเปลี่ยนคำพูดของตนเอง “ฉันก็ไม่รู้ว่าคุณรักเธอจริงไหม แต่ฉันรู้ว่าคุณแต่งงานกับเธอจริง ๆ ฉันยังมีวิดีโอจากงานแต่งของพวกคุณอยู่เลย”

ดูเหมือนว่าเธอได้เตรียมการเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว เพราะทันทีที่เธอพูดจบคุณนายลอยล์ก็หยิบรีโมทขึ้นมาแล้วกดเปิดทีวี ภาพวิดีโอของงานแต่งงานเจย์และโรสก็ปรากฏขึ้นบนจอทันใด

ภาพนั้นเห็นได้ว่าบนใบหน้าเจย์ไม่มีรอยยิ้มเลยแม้แต่น้อยแม้ว่าเขาจะเป็นเจ้าบ่าว ทั้งร่างของเขาดูเย็นชาไร้อารมณ์ราวกับก้อนน้ำแข็ง ในขณะที่โรสผู้เป็นเจ้าสาวดูยิ้มแย้มสดใสเพราะว่าเธอมีความสุขมาก

เจย์ถามพวกเขา “เธอเป็นเจ้าสาวที่ผมเลือกจริง ๆ เหรอ?”

โรสนั้นมีใบหน้าที่ดูธรรมดาสามัญซึ่งไม่อาจเรียกได้ว่างดงาม เขามองเธอแล้วก็ไม่รู้สักอะไรเลยสักนิด

เจย์มั่นใจว่าเขาไม่มีทางแต่งงานกับเธอด้วยความตั้งใจของตัวเองเป็นแน่

การแต่งงานนี้ต้องเกิดขึ้นมาเพราะสาเหตุอื่นที่ไม่ใช่ความรักแน่นอน

คุณนายลอยล์และคนอื่น ๆ ต่างก็ไม่รู้ว่าจะตอบคำถามของเจย์อย่างไร

แต่เด็กหนุ่มกลับพูดออกมาว่า “พวกคุณสองคนสมกันแล้ว”

“สมกันตรงไหน?” เขาถามเด็กหนุ่มอย่างงุนงง

มุมปากของเด็กหนุ่มยกยิ้มเล็กน้อย “ตรงที่อารมณ์แปรปรวนไง”

เจย์หันไปจ้องมองใบหน้าโรสที่บนจออีกครั้ง เขาพยายามจ้องพิจารณาอารมณ์ของเธอ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าความอ่อนหวานของเธอนั้นเป็นเพียงหน้าฉากเท่านั้น แววตาของเธอดูสงบนิ่งและเก็บงำบางอย่าง