ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1183

เมื่อขาขวาของเซร่าหัก เธอก็ล้มลงนอนกองกับพื้น ใบหน้าเซร่าบิดเบี้ยวด้วยความเจ็บปวด เธอมองเจย์ด้วยแววตาไม่ยินยอม

ชายโหดร้ายและไร้ความปรานีได้กลับมาแล้ว

คุณนายอาเรสจ้องเซร่าด้วยดวงตาหวาดกลัว ทั้งร่างเธอสั่นเทาอย่างรุนแรง

“เซร่า เซร่า…”

บางทีการได้เห็นสภาพน่าสมเพชของลูกสาวก็กระตุ้นความรักฉันท์มารดาในตัวของคุณนายอาเรสขึ้นมา ทำให้เธอตะคอกใส่เจย์ “แกกล้าทำแบบนั้นกับเธอได้ยังไงกัน เจย์? ให้ตายสิ ฉันเลี้ยงแกมาหลายปีแล้วแกตอบแทนฉันแบบนี้เหรอ? ตอบแทนด้วยการทำร้ายลูกสาวฉันเนี่ยนะ?”

เจย์หันไปมองคุณนายอาเรสด้วยสายตาคมกล้าเย็นเยียบ ก่อนเอื้อมมือไปบีบคอเธอไว้แน่นดุจคีมเหล็ก “เธอไม่มีค่าพอจะมาเป็นแม่ฉัน เธอฉวยโอกาสที่ฉันความจำเสื่อมแล้วก็ใช้ฉันทำร้ายแองเจลีน ให้เธอตายสัก 10,000 รอบก็ยังลบล้างความเกลียดในใจฉันไม่ได้เลย”

คุณนายอาเรสจ้องมองใบหน้าหล่อเหลาแต่จริงจังและไร้ปรานีของเจย์ จากนั้นเธอก็ได้เข้าใจลึกซึ้ง…

จากวินาทีที่เธอทำร้ายแองเจลีน ตอนนั้นก็เท่ากับเธอตัดขาดความสัมพันธ์ฉันท์แม่ลูกระหว่างเธอกับเจย์ไปจนไม่เหลือซากแล้ว

“เจย์ แองเจลีนป่วยอยู่นะ ลูกควรจะไปหาเธอ…” คุณนายอาเรสหาทางออกในช่วงคอขาดบาดตายเช่นนี้ ความใจดีอย่างปุปปับของเธอนั้นก็เหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่เธอจะจับยึดเพื่อให้รอด

เจย์ผลักคุณนายอาเรสออกไปอย่างแรง ก่อนจัดเสื้อผ้าให้เรียบร้อยแล้วผลุนผลันจากไปดุจพายุ

คุณนายอาเรสเอามือจับคอตนเองและสัมผัสได้ถึงรอยนิ้วมือทั้งห้านิ้วบนลำคอ เมื่อกี้เธอรู้สึกราวกับว่าเฉียดตายไปแค่เส้นยาแดงผ่าแปดเท่านั้น

เจย์เกือบจะฆ่าเธอแล้ว

ตอนนั้นเองที่คุณนายอาเรสได้รู้ถึงตำแหน่งของเธอในใจ ซึ่งเทียบไม่ได้แม้สักเสี้ยวของแองเจลีน