ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1226

จากนั้นเซร่าก็ได้ยินเสียงหงุดหงิดใจดังขึ้น “แล้วเธอล่ะเป็นใครกันเซร่า? เธอคิดว่าจะมารังแกคุณหนูใหญ่ของตระกูลเซเวียร์ได้เหรอ?”

เชอร์ลีย์ลืมตาขึ้นมีน้ำตาเอ่อปริ่ม

กลายเป็นว่าคนที่มาขวางตบนั้นไว้ให้เธอก็คือเซย์น

คนที่ด่าเซร่าให้เธอก็คือ แองเจลีนน้อย

“ฉันขอโทษที่มาสายนะคะพี่ วันนี้ฉันตื่นสายไปหน่อยทำให้พี่ต้องเสียใจแล้ว” แองเจลีนอธิบายอย่างละอาย

เจย์นั่งย่อตัวลงตรงหน้าแองเจลีนและเห็นว่าเธอโมโหแค่ไหน ซึ่งยิ่งทำให้เขาเสียใจและกระวนกระวาย

“แองเจลีนอย่าโมโหเลย มันจะกระทบร่างกายของเธอแล้วฉันก็จะเสียใจมาก”

แองเจลีนมองเจย์ซึ่งกำลังมองเธออย่างสงสารด้วยดวงตางดงาม ดูเหมือนลูกหมาตัวน้อย

แองเจลีนยิ้มขึ้นมาทันทีและลูบหัวเขาเบา ๆ “เอาล่ะ ฉันไม่โมโหแล้ว”

เจย์จับมือที่สั่นเทาของเธอแล้วกุมไว้แน่นในอุ้งมือ

โจเซฟินเดินเข้าไปหาคุณนายอาเรสทันใดแล้วยื่นมือออกมา ดวงตาของเธอแดงก่ำ “คือบัตรมาให้ฉัน”

หล่อนจะยินยอมคืนบัตรให้โจเซฟินได้อย่างไรกัน? บัตรนี่ไม่ใช่แค่ให้หล่อนไม่ต้องกังวลเรื่องเสื้อผ้าอาหารอีกต่อไป แต่ที่สำคัญทั้งหล่อนและเซร่าต่างก็อยู่ดีมีสุขได้ภายใต้ชื่อของโจเซฟีน

คุณนายอาเรสอ้อนวอน “แม่เป็นแม่ของลูกนะโจซี่ แม่ไม่เคยทำอะไรผิดต่อลูกเลยนะใช่ไหม? ลูกจะทำแบบนี้กับแม่ได้ยังไง?”

น้ำตาโจเซฟินร่วงเผาะลงพื้น “ฉันก็จะปล่อยคุณไปแล้วก็คอยช่วยคุณถ้าหากว่าคุณรู้ที่ทางตัวเองแล้วเปลี่ยนเป็นคนดี แต่ดูเรื่องที่คุณทำลงไปดี ๆ สิ คุณใช้ชื่อฉันเพื่อเข้ามาที่แกรนด์ เอเซียแล้วตอนนี้คุณก็มารังแกพี่ใหญ่ของฉัน คุณยังเป็นคนอยู่ไหม?”

เซร่าพูดยั่วยุเธอ “โจซี่ เชอร์ลีย์เป็นคนที่แย่งคนรักเธอไป หล่อนไม่สมควรได้รับความเมตตาจากเธอหรอกนะ”

โจเซฟินคำราม “หล่อนเป็นผู้มีพระคุณของทั้งเซย์นและฉัน ตอนนี้หล่อนยังเป็นพี่สาวใหญ่ของฉันและแองเจลีนด้วย เป็นพี่สาวร่วมสายเลือด ไม่ว่าใครที่กล้ามาหาเรื่องหล่อนในอนาคตก็ต้องผ่านฉันไปก่อน”