ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1240

”ฉันไม่ควรบังคับเธอเลย แองเจลีน ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานเดี๋ยวนี้ เราจะจัดงานแต่งกันเมื่อเราหาร็อบบี้น้อยเจอ”

“ฉันขอโทษที่ทำให้คุณผิดหวัง” แองเจลีนพูดไปร้องไห้ไป

เจย์มองแองเจลีนที่อยู่ในชุดแต่งงาน ผิวของเธอขาวราวหิมะ คิ้วโก่งได้รูป และดวงตาอ่อนโยนมีเสน่ห์ของเธอ ความงามของเธอทำให้หัวใจเขาสั่นไหว

“ฉันก็ไม่ได้ผิดหวังไปทั้งหมดหรอก เธอดูสวยมากวันนี้แองเจลีน”

เขาเอามือประคองหน้าเธอ จูบเธอด้วยน้ำตาที่เอ่อคลอ “เธอทำให้ฉันคลั่งรักจะตายอยู่แล้วนะ”

แองเจลีนพูดสะอื้น “พาฉันออกไปทีค่ะ เจย์บี้”

“ได้”

สุดท้ายแล้วก็มีแค่โจเซฟินและเซย์นที่ร่วมในงานแต่งงานยิ่งใหญ่นี้

เซ็ตตี้น้อยและเจนสันกัดฟันทนและทำหน้าที่เด็กหญิงถือดอกไม้และเด็กชายถือแหวนให้จบสิ้น

ทั้งสองคนต่างก็ดึงดูดความสนใจของผู้คน

แขกพากันชี้มาที่เจนสัน “เด็กคนนั้นหน้าตาดีมาก ใครจะรู้ว่าจะมีสาวมาตกหลุมรักเขามากสักแค่ไหนนะหากว่าเขาโตขึ้น?”

สีหน้าของเจนสันว่างเปล่าตลอดทั้งงาน

เซ็ตตี้น้อยกระซิบเตือนเขา “ยิ้มหน่อยพี่ชาย เรามาเพื่อร่วมงานแต่งงานนะ ไม่ใช่งานศพ”

เจนสันฉีกยิ้มชั่วร้ายให้เซ็ตตี้น้อย ซึ่งเธอยักไหล่และบอกว่า “ช่างมันเถอะ ฉันว่าพี่ไม่ควรยิ้มหรอก เพราะว่าพี่ยิ้มแล้วน่ากลัวมาก”

ทั้งสองคนต่างก็ยกชายกระโปรงของเจ้าสาวและพาเธอไปส่งให้กับเจ้าบ่าว

หลังงานแต่ง แขกก็แยกย้ายกันกลับ

เซย์นและโจเซฟินพาครอบครัวของพวกเขากลับไปที่โรงแรมสปริง ซึ่งพวกเขารุดไปหาเจย์และแองเจลีนที่ห้องก่อนระดมคำถามใส่

“เกิดอะไรขึ้นเจย์?”