ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1240
สรุปบท บทที่ 1240: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
อ่านสรุป บทที่ 1240 จาก ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! โดย GoodNovel
บทที่ บทที่ 1240 คืออีกหนึ่งตอนเด่นในนิยายนิยาย จีน ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! ที่นักอ่านห้ามพลาด การดำเนินเรื่องในตอนนี้จะทำให้คุณเข้าใจตัวละครมากขึ้น พร้อมกับพลิกสถานการณ์ที่ไม่มีใครคาดคิด เขียนโดย GoodNovel อย่างเฉียบคมและลึกซึ้ง
”ฉันไม่ควรบังคับเธอเลย แองเจลีน ฉันจะยกเลิกงานแต่งงานเดี๋ยวนี้ เราจะจัดงานแต่งกันเมื่อเราหาร็อบบี้น้อยเจอ”
“ฉันขอโทษที่ทำให้คุณผิดหวัง” แองเจลีนพูดไปร้องไห้ไป
เจย์มองแองเจลีนที่อยู่ในชุดแต่งงาน ผิวของเธอขาวราวหิมะ คิ้วโก่งได้รูป และดวงตาอ่อนโยนมีเสน่ห์ของเธอ ความงามของเธอทำให้หัวใจเขาสั่นไหว
“ฉันก็ไม่ได้ผิดหวังไปทั้งหมดหรอก เธอดูสวยมากวันนี้แองเจลีน”
เขาเอามือประคองหน้าเธอ จูบเธอด้วยน้ำตาที่เอ่อคลอ “เธอทำให้ฉันคลั่งรักจะตายอยู่แล้วนะ”
แองเจลีนพูดสะอื้น “พาฉันออกไปทีค่ะ เจย์บี้”
“ได้”
สุดท้ายแล้วก็มีแค่โจเซฟินและเซย์นที่ร่วมในงานแต่งงานยิ่งใหญ่นี้
เซ็ตตี้น้อยและเจนสันกัดฟันทนและทำหน้าที่เด็กหญิงถือดอกไม้และเด็กชายถือแหวนให้จบสิ้น
ทั้งสองคนต่างก็ดึงดูดความสนใจของผู้คน
แขกพากันชี้มาที่เจนสัน “เด็กคนนั้นหน้าตาดีมาก ใครจะรู้ว่าจะมีสาวมาตกหลุมรักเขามากสักแค่ไหนนะหากว่าเขาโตขึ้น?”
สีหน้าของเจนสันว่างเปล่าตลอดทั้งงาน
เซ็ตตี้น้อยกระซิบเตือนเขา “ยิ้มหน่อยพี่ชาย เรามาเพื่อร่วมงานแต่งงานนะ ไม่ใช่งานศพ”
เจนสันฉีกยิ้มชั่วร้ายให้เซ็ตตี้น้อย ซึ่งเธอยักไหล่และบอกว่า “ช่างมันเถอะ ฉันว่าพี่ไม่ควรยิ้มหรอก เพราะว่าพี่ยิ้มแล้วน่ากลัวมาก”
ทั้งสองคนต่างก็ยกชายกระโปรงของเจ้าสาวและพาเธอไปส่งให้กับเจ้าบ่าว
หลังงานแต่ง แขกก็แยกย้ายกันกลับ
เซย์นและโจเซฟินพาครอบครัวของพวกเขากลับไปที่โรงแรมสปริง ซึ่งพวกเขารุดไปหาเจย์และแองเจลีนที่ห้องก่อนระดมคำถามใส่
“เกิดอะไรขึ้นเจย์?”
แองเจลีนที่เงียบอยู่เป็นเวลานาน ทันใดนั้นก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงก้องกังวาล “ฉันสนับสนุนการตัดสินใจของเจย์ค่ะ”
แองเจลีนบอกเหตุผลของเธอ “เราเป็นพ่อแม่ของร็อบบี้น้อย เพราะว่าเราให้กำเนิดเขามาเราก็ต้องรับผิดชอบดูแลเขา เราไม่มีเหตุผลอะไรที่จะต้องเลิกตามหาลูกของเราเพียงเพราะว่ามันอันตราย”
เจย์เดินเข้าไปหาแองเจลีนแล้วประคองใบหน้าเธอไว้
“เธอจะทำยังไงตอนที่ฉันจากไป แองเจลีน?”
แองเจลีนบีบมือเขาแน่นและพูดอย่างอารมณ์ท่วมท้นว่า “พาฉันไปด้วยนะคะเจย์บี้ ฉันแน่ใจว่าคุณรู้ว่าฉันกระวนกระวายแค่ไหนเวลาที่คุณไม่อยู่ ฉันคงทรมานเสียจนตายดีกว่าอยู่ ฉันจะรู้สึกปลอดภัยต่อเมื่อได้อยู่กับคุณเท่านั้น”
บางทีอาจจะมีแค่คนที่เคยผ่านความตายมาแล้วถึงรู้ว่าการต้องแยกจากกันนั้นมันเกิดขึ้นได้ง่ายแค่ไหน
“ได้สิ” เจย์รู้สึกเต็มตื้น “เราจะอยู่และตายไปด้วยกัน”
แองเจลีนยิ้มอย่างยินดี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!