ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1241

เซย์นยังไม่ยอมแพ้ เขาถามว่า “แล้วรู้เหรอว่าองค์กรโลกาวินาศอยู่ที่ไหน?”

คำถามของเขาทำให้ทุกคนได้คิด

บางทีการหาองค์กรลึกลับที่ชั่วร้ายนั่นอาจจะยากกว่าการหาตัวร็อบบี้น้อยซะอีก

แองเจลีนพยักหน้าและบอกว่า “ฉันคิดว่าฉันรู้”

ทุกคนตะลึงจนพูดไม่ออก

“เกรย์สัน ไปหยิบเซฟฉันมา” แองเจลีนสั่ง

“ได้ครับ” เกรย์สันหันหลังออกไป

หลังจากรอพักใหญ่ หลังจากที่เกรย์สันกลับที่แกรนด์ เอเซีย เมื่อเขากลับมาพบทุกคนอีกครั้งเขาก็ถือกล่องเล็ก ๆ ไว้ในมือ

“ในนั้นมีอะไร?” เจย์ถาม

เกรย์สันเปิดกล่องไม้และเผยให้เห็นจดหมายปึกหนึ่ง

ดวงตาเหยี่ยวของเจย์หดเล็กพร้อมกับแผ่รังสีคุกคามออกมาทั่วร่าง

ตลอดหลายปีที่เขาไม่อยู่ มีคนติดต่อกับผู้หญิงของเขาตลอดด้วยวิธีการโบราณแบบนี้เหรอ?

เชอะ โรแมนติกไปไหม?!

“ใครเขียนจดหมายพวกนี้?” สายตาของเจย์จ้องที่รูปกุหลาบบนซองจดหมาย เสียงเขาเยียบเย็นจนสามารถแช่แข็งวัวทั้งตัวให้ตายได้

เกรย์สันกลัวจนไม่กล้าตอบ

สุดท้ายแองเจลีนก็เป็นคนอธิบาย “จดหมายพวกนี้มาจากโคล เจย์บี้เร็วเข้า ดูสิว่ามีที่อยู่ของพวกโลกาวินาศอยู่บนนั้นไหม?”

เจย์อยากจะฆ่าโคลให้ตายเสียตอนนั้น แต่เขายังคงสติไว้ได้เพราะว่าแองเจลีนไม่เคยอ่านจดหมายพวกนี้

แต่แองเจลีนขอให้เกรย์สันอ่านให้เธอฟัง…

ใบหน้าของเกรย์สันยิ่งซีดเผือด นายท่านอาเรสที่แสนขี้หวงและเป็นคนคิดมากจะทนเรื่องที่ว่า มีชายอื่นมาเข้าหาภรรยาเขาด้วยเจตนาที่โจ่งแจ้งแบบนี้ได้อย่างไรกัน?

เจนสันถาม “มีที่อยู่ของพวกโลกาวินาศเขียนไว้ไหมครับพ่อ?”

เจย์พูดเสียงลอดไรฟัน “เขาเชิญแม่ของลูกไปที่องค์กรซ้ำแล้วซ้ำอีก แต่ว่าไม่ได้เขียนที่อยู่ระบุมาอย่างชัดเจน”

เจนสันถอนใจอ่อนแรง “เฮ้อ คนโง่คลั่งรักอีกคน”

ในความคิดของเซ็ตตี้น้อย คำว่า “คลั่งรัก” นั้นเป็นเหมือนคำชม ดังนั้นเธอจึงพูดอย่างไม่พอใจว่า “เขาเป็นพวกหื่นกามแล้วก็บ้าต่างหาก เขาไม่ใช่พวกคลั่งรัก”

เจนสันพูด “เขาเป็นคนที่เปิดเผยที่อยู่ของเขาเพื่อที่จะได้แต่งงานกับผู้หญิง ถ้าเขาไม่ใช่พวกคลั่งรักแล้วเขาจะเป็นอะไรได้ล่ะ?”

เซย์นแอบมองเจย์ที่กำลังหึงหวงจนหน้าเขียว “เขาก็เหมือนพ่อนายใช่ไหมล่ะ?”

พวกเขาต่างก็ทำได้ทุกอย่างเพื่อความรัก

เจย์จ้องเซย์นอย่างดุร้าย…

การเปรียบเทียบเขากับคนหน้าด้านอย่างโคลถือว่าเป็นการดูถูกเขา