ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1255

เจย์หน้าซีดเผือดเมื่อได้ยินเช่นนั้น แองเจลีนไม่สามารถรับความกังวลใจมากเกินไปได้ ไม่เช่นนั้นอาการของเธอจะแย่ลง

เจย์พูดอย่างกระวนกระวาย “แองเจิลที่รัก ถ้าเธอกลัวเราเปลี่ยนไปโรงแรมอื่นก็ได้นะ?”

แองเจลีนยิ้มและส่ายหน้า “ตราบใดที่ได้อยู่กับคุณ ฉันไม่กลัวหรอก”

เจย์รู้สึกว่าน้ำหนักที่กดทับอยู่ถูกยกออกไป เขาหันไปจ้องเซย์นเขม็งอย่างดุดันที่ทำให้เขาต้องตกใจ

เซย์นสะอื้นและบอกว่า “พี่ใหญ่… ผมกลัวนี่ ช่วยใส่ใจความรู้สึกผมบ้าง ผมก็เป็นแค่ชายอ่อนแอ ผมสู้เอาชีวิตรอดไม่ได้หรอก ที่สำคัญอีกเรื่องนะผมเองก็เพิ่งแต่งงานกับภรรยาสวยขนาดนี้ ถ้าต้องตายก่อนได้ใช้ชีวิตมันไม่น่าเศร้าไปหน่อยเหรอ?”

เจย์เมินเขาและบอกกับพนักงานต้อนรับว่า “ขอให้พวกเราสามห้องครับ”

พนักงานต้อนรับต้องพ่ายแพ้กับความกล้าหาญของพวกเขา เธอตัวแข็งทื่อไปชั่วขณะก่อนที่จะส่งคีย์การ์ดสามใบให้

เจย์ชำเลืองมองเซย์นที่ตัวสั่นด้วยความกลัวและบอกกับพนักงานต้อนรับว่า “ขอเหล้าดี ๆ ให้เขาสักสองสามขวดด้วย”

จากนั้นเขาก็ขึ้นไปชั้นบนพร้อมคีย์การ์ดในมือ

ห้องนั้นอยู่สุดทางเดินบนชั้นสอง แสงไฟบริเวณนี้สลัว อีกอย่างโรงแรมนี้ก็ไม่มีคนมากนัก ดังนั้นเมื่อพวกเขาเดินไปตามทางเดิน แสงไฟก็ส่องให้เห็นเงาของพวกเขา บรรยากาศอยู่ ๆ ก็ดูหลอนขึ้นมาเสียอย่างนั้น

เซย์นเกาะโจเซฟินแน่นหนึบขณะที่โจเซฟินมองเขาอย่างหมดคำพูด “สามี ทำตัวเป็นผู้ชายหน่อยได้ไหมเนี่ย?”

เซย์นปล่อยเธอและพยายามปกป้องศักดิ์ศรีของตน “นี่… นี่พูดถึงใครกัน? ฉันก็แค่พยายามปกป้องเธอ ฉันก็เลยกอดเธอไว้ไงล่ะ…”

เจย์เปิดประตูและแสงไฟจากหลอดฟลูออเรสเซนต์ก็ส่องสว่างทั้งห้อง เซย์นดึงโจเซฟินมาด้วยขณะที่เขารุดเข้าไปในห้อง จากนั้นเขาก็นั่งลงบนโซฟาอย่างขลาดกลัวก่อนที่จะมองเจย์

“พี่ใหญ่ เราจะขอนอนด้วยนะคืนนี้”

สีหน้าเย็นชาของเจย์ดูเสมือนว่าเขาเพิ่งไปกินของเสียมา

“ออกไป” เขาคำรามเสียงแข็ง

หากมีอีกสองคนมาอยู่ด้วยแล้วเขาจะใกล้ชิดกับแองเจลีนได้อย่างไร?

“ฉันเป็นน้องของพี่นะ พี่ก็รู้ว่าฉันไม่รู้ทักษะป้องกันตัวอะไรเลย ถ้าตอนกลางคืนมีโจรบุกเข้ามา เซย์นก็ปกป้องฉันไม่ได้แน่ ๆ เพราะงั้นขอให้เราอยู่ที่นี่ได้ไหม?”

เซย์นทำตาโต

คำพูดของโจเซฟินทำร้ายศักดิ์ศรีของเขา

“ฉันปกป้องเธอได้!” เซย์นร้องออกมา แต่น้ำเสียงของเขาก็ดูไม่น่าเชื่อถือ

เจย์นิ่วหน้า คำพูดของโจเซฟินทำให้เขาอดรู้สึกผิดไม่ได้ เธอบาดเจ็บคราวที่แล้วก็เพราะว่าเขานั้นปกป้องเธอได้ไม่ดี

ในที่สุดเจย์ก็ยอม แต่ฝีปากเขาก็ยังจิกกัดไม่ปล่อย “คู่คนห่วย ๆ นี่มันไม่มียารักษาจริง”

หลังจากกล่อมเจย์ได้สำเร็จ โจเซฟินและเซย์นก็ตีมือกัน

ไม่นานพนักงานโรงแรมก็เอาเหล้าซากุระมาให้สามขวด “นี่คือเหล้าที่คุณขอนะครับ”