ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1256
เมืองทางเหนือนั้นหนาว ดังนั้นเมื่อเซย์นอยากให้แองเจลีนดื่มด้วยกัน เจย์ก็ไม่ได้ห้าม เขาเพียงแต่เตือนแองเจลีนว่า “อย่าดื่มมากเกินไป เดี๋ยวจะเมาเอาได้นะ”
“อืม” แองเจลีนพยักหน้า
“แล้วคุณไม่ดื่มเหรอ?” แองเจลีนถามเจย์อย่างสงสัย
เจย์ก็อยากดื่มแต่ว่าเขาแพ้แอลกอฮอล์
อีกอย่างนี่เป็นอาณาเขตของพวกโลกาวินาศ เขาอยากจะทำให้สมองโล่งไว้ตลอดเวลาเพื่อที่ว่าเขาจะได้ปกป้องทุกคนที่นี่ได้
ขณะที่เซย์นและคนอื่น ๆ กำลังดื่ม เจย์ก็รื้อกระเป๋าของแองเจลีนอยู่ข้าง ๆ เขาถึงกับทำข้าวโอ๊ตให้แองเจลีน
โจเซฟินพูดอย่างอ้อน ๆ “พี่ใหญ่ ฉันก็อยากทานด้วย”
เจย์พูดกลับ “ให้ผู้ชายของเธอทำให้สิ”
เซย์นยืนขึ้นและบอกว่า “ผมจะทำให้เอง”
เมื่อเซย์นยกชามข้าวโอ๊ตมา โจเซฟินก็มองชามใหญ่เบ้อเริ่มนั้นอย่างอึ้ง ๆ
“นี่นายเห็นฉันเป็นหมูเหรอเนี่ย?”
เซย์นโอดว่า “ก็พอฉันใส่น้ำแล้วมันก็เหลวไป ฉันก็เลยเพิ่มข้าวโอ๊ตลงไปแล้วทีนี้มันก็แห้งเกิน สรุปก็เลยได้มาแบบนี้นี่แหละ”
เจย์จ้องมองถุงข้าวโอ๊ตเปล่า ตอนนั้นเองคนที่สูงส่งที่สุดในเมืองอิมพีเรียลนั้นเจ็บปวดมากจนครวญว่า “ฉันเอาข้าวโอ๊ตติดมาแค่นั้นแล้วนายก็ใช้จนหมดแบบนี้เนี่ยนะ?”
เซย์นขอโทษเหมือนเด็ก ๆ “ผมขอโทษ ผมไม่ได้ตั้งใจ”
โจเซฟินทนเห็นเซย์นโดนทำโทษไม่ได้ เธอเลยบอกว่า “ฉันกินหมดน่ะ”
เจย์เดินหนีไป
อารมณ์ของเซย์นนั้นเปลี่ยนเร็วดุจพลิกหน้าหนังสือ เมื่อเจย์เดินจากไปเขาก็กลับมาเป็นคนไม่สนไม่แคร์อะไรเหมือนเดิม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!