ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1265
เกรย์สันนั้นสุภาพอย่างยิ่งยวดเมื่อเขาพูดกับเชอร์ลีย์ “พี่ครับ ให้ผมอุ้มนะครับ”
เชอร์ลีย์ยังคงอ่อนแออยู่ ดังนั้นเธอก็ไม่พยายามแสร้งทำว่าตัวเองแข็งแกร่ง เพราะฉะนั้นเธอจึงตกลง
เซย์นร้องครางหงิง ๆ เมื่อได้เห็นเช่นนั้น แค่เดินเองเขาก็หอบแฮ่กแล้วแต่เขายังต้องมาคำนึงถึงศักดิ์ศรีตัวเองด้วย ดังนั้นเขาจึงพูดกับโจเซฟินว่า “ที่รัก ให้ฉันอุ้มนะ”
โจเซฟินเห็นหน้าเซย์นซีดเผือดไม่รู้ว่าเพราะอากาศที่หนาวเย็นหรือว่าเพราะความอ่อนแอของเขา เธอจึงตอบว่า “ฉันเดินเองได้ แค่ไม่ต้องให้ฉันอุ้มนายก็พอ”
เซย์นนั้นซาบซึ้งใจมาก “ชีวิตนี้ฉันได้แต่งงานกับผู้หญิงดี ๆ แบบนี้คงเพราะชาติที่แล้วฉันทำบุญมาเยอะแน่”
เจย์นั้นชิงชังความทึ่มทื่อของเซย์นมากและสวนกลับไปทันที “ถ้าเป็นแบบนั้นการที่โจเซฟินต้องมาลงเอยกับนายก็คงเป็นเพราะชาติก่อนเธอทำบาปมามากแน่ ๆ”
โจเซฟิน “...”
เซย์น “...”
เมื่อผู้นำทางหญิงได้พาพวกเขาลงมาที่ถนนบนเขาที่ค่อนข้างเรียบแล้ว พวกเขาก็มาถึงทางแยกที่ลงเขา ผู้นำทางได้หยุดก่อนที่จะหันมาถามว่า “ถนนทางซ้ายนี้ตามประวัติศาสตร์บันทึกไว้ว่าได้คร่าชีวิตคนไปถึง 382 คนแล้ว ส่วนทางขวาก็มีนักท่องเที่ยวตายไปประมาณ 283 คน พวกคุณอยากเลือกไปทางไหน?”
เมื่อได้ยินที่เธอเซย์นก็สั่นสะท้าน “ทำไมที่นี่ถึงมีคนตายเยอะจัง?”
“พวกเขาพลัดตกเขาแล้วก็ตายไปค่ะ”
เซย์นตัวสั่นละบอกว่า “งั้นพวกเขาไปทางขวาแล้วยัง มีคนตายน้อยกว่า”
มุมปากของผู้นำทางยกยิ้มและบอกว่า “ฉันมาส่งพวกคุณได้เท่านั้น ตราบใดที่พวกคุณเดินต่อไปทางนี้เรื่อย ๆ เมื่อพวกคุณเดินไปถึงกลางเขา พวกคุณก็จะเจอป้ายของป้อมตระกูลยอร์กเองค่ะ”
เมื่อผู้นำทางพูดจบ เธอก็หันหลังเดินจากไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!