ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1264

ผู้หญิงคนนั้นบีบเธอแน่น

แองเจลีนโมโหเดือดจนเธอกระชากคือเสื้อหล่อนจนเปิดออก และเผยให้เห็นเนื้อหนังของหล่อน ผู้หญิงคนนั้นร้องออกมาทันใด “กรี๊ด”

เจย์มองแองเจลีนรังแกคนอื่นด้วยสายตารักใคร่

ผู้หญิงคนนั้นจ้องแองเจลีนอย่างมีโทสะ เมื่อเธอค้นตัวเชอร์ลีย์และโจเซฟิน เธอจึงไม่กล้าที่จะเล่นลูกไม้อีกแล้ว

นอกจากมือถือของพวกเขาที่โดนยึดไปแล้ว อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรโดนเอาไป

เมื่อการค้นตัวเสร็จเรียบร้อย ผู้หญิงคนนั้นก็พูดอย่างไม่เต็มใจว่า “ตามฉันมา”

จากนั้นเธอก็นำพวกเขาเดินไปตามถนนบนภูเขาที่ขรุขระและคดเคี้ยว

ขณะที่ไปได้ครึ่งทาง หล่อนก็ได้รับโทรศัพท์สายหนึ่ง

หมายเลขคนโทรเข้านั้นไม่ขึ้นชื่อ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ดูเหมือนจะตื่นเต้นที่ได้เห็นคนที่โทรเข้ามา เสียงเธอเปลี่ยนเป็นโทนสูงทันที

“คาร์ซีย์ ทำไมถึงได้นานนักกว่าคุณจะโทรมา?”

“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว นายท่านอยากพูดกับเธอ”

มีอีกเสียงหนึ่งดังเข้ามาปลายสาย และผู้หญิงคนนี้ก็เริ่มตัวสั่นสะท้าน

“นายท่านเหรอคะ?”

“คนที่มาเป็นใครกัน?” เสียงเข้มของผู้ชายดังมาจากปลายสาย

“พวกเขาเป็นชายสามคนและหญิงอีกสามคนค่ะ”

“มีผู้หญิงตัวสูง ๆ ผอม ๆ ด้วยไหม? คนที่สวย ๆ แล้วก็ตาโต จมูกโด่ง ปากเล็ก… อ้อ แล้ววิธีการที่เธอพูดก็แสนที่จะ…”

หญิงคนนั้นลอบมองแองเจลีนและบอกว่า “มีค่ะ”

“รีบถามชื่อเธอเร็ว”

ผู้หญิงคนนั้นมองแองเจลีนอย่างสงสัย

“รวมตัวกัน ตามฉันมาที่ประตูหน้า”

“ครับท่าน”

จากนั้นสายจากทางนั้นก็วางไป

ดวงตาของหญิงคนนั้นเต็มไปด้วยความงุนงง ทำไมนายท่านถึงได้ตื่นเต้นเกี่ยวกับผู้หญิงที่ชื่อ แองเจิล ลินน์ กัน?

ถนนบนเขานั้นขรุขระและชันมากเมื่อหิมะก็หนา แม้ว่าพวกเขาจะใส่รองเท้ากันลื่น แต่ก็ไม่ได้มีอุปกรณ์ที่พร้อมจะลุยหิมะเตรียมมา ดังนั้นกางเกงของพวกเขาจึงเปียก

เจย์อุ้มแองเจลีนขึันหลังทันที

การแสดงความรักที่มีต่อภรรยาของเขานั้นแน่นอนว่าสร้างแรงกดดันให้ทั้งเซย์นและเกรย์สัน

เซย์นมองเจย์อย่างขมขื่นและแอบบ่นในใจว่า ‘ฉันอยากเปลี่ยนน้องเขยแล้วโว้ย’

การมีปีศาจคลั่งรักเมียมาเป็นน้องเขยนั้นมันเป็นการสร้างแรงกดดันมากมายให้เขา