ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1268

เจย์มองเซย์น แม้ว่าเสียงของหมอนี่จะโดนแปลงไป แต่เขาก็ยังสติแตกเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานอยู่เหมือนเดิม หากว่ามองดูเซย์นอย่างตั้งใจแล้วก็จะรู้สึกคุ้นเคยขึ้นมา

เขายังคงกดดันเซย์นต่อ “ถ้านายไม่อยากตาย ก็หุบปากซะ”

ประโยคนี้เหมือนคำศักดิ์สิทธิ์ที่ทำให้เซย์นหุบปากฉับ

ไม่นานปาฏิหาริย์ก็บังเกิด

เหมือนกับว่ามีนางฟ้ามาเสกมนตร์ให้กับถนนบนเขานี้ จู่ ๆ พื้นถนนก็ราบเรียบ หิมะหนาก็ราวกับว่าโดนกวาดออกไปจนหมดเผยให้เห็นต้นไม้สีเขียวสด

เซย์นพูดด้วยความกลัวที่ยังมีอยู่ในใจ “คนที่รอดจากวิกฤติรอบนี้ไปได้ จากนี้ต้องโชคดีแน่”

ทั้งโจเซฟีนและพี่เชอร์ลีย์ต่างก็แสดงท่าทางยินดีที่รอดพ้นหายนะมาได้

ใบหน้าหล่อเหลาของเจย์จู่ ๆ ก็เย็นชายิ่งกว่าหิมะที่อยู่รายรอบ เขารู้ดีว่าสาเหตุที่ทำให้ค่ายกลนั้นโดนปิดก็เป็นเพราะว่าแองเจลีนใช้ชื่อของตัวเองเป็นสิ่งแลกเปลี่ยน

เขานึกด่าโคลในใจ ‘ไอ้หนอนสวะ’

แองเจลีนคิดบางอย่างได้และรีบบอกเจย์ “ที่รักคะ พอเราเข้าไปที่ป้อมแล้ว คุณต้องไม่เปิดเผยตัวตนนะ ถ้าเราจำเป็นต้องทำก็ให้ฉันเป็นคนจัดการเอง ฉันคิดว่าโคล ยอร์กคงไม่สร้างปัญหาให้ฉันหรอก”

ขณะที่เจย์กำลังจะเอ่ยขัด แองเจลีนก็บอกว่า “ถ้าไม่อดทนสักหน่อยก็อาจจะทำลายทุกอย่างที่เราทำมาได้ ที่รักคุณต้องคิดเพื่อลูก ๆ และฉันนะ”

เจย์ตอบ “ก็ได้”

ตัวตนที่แท้จริงของเจย์นั้นมันก็เป็นเหมือนดาบสองคม

เขาเป็นลูกชายของโคลอี้ ยอร์ก ในแง่นั้นตระกูลยอร์กก็อาจจะปฏิบัติต่อเขาต่างออกไป

แต่ว่าเขาก็เป็นลูกชายของตระกูลอาเรสด้วย และพวกอาเรสก็เป็นศัตรูตัวเอ้ของตระกูลยอร์ก